tag:blogger.com,1999:blog-28462642201735583192024-03-28T01:53:30.626+02:00Τα πάντα ρει....PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.comBlogger1792125tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-91513825069632478962023-09-12T17:58:00.004+03:002023-09-12T17:58:55.106+03:00 Έρωτας και εξουσία<p> <span style="background-color: white; color: #050505; font-family: inherit; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;">Έρωτας και εξουσία</span></p><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ</div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 10/9/2023</div><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjF-MBcxELYwz_G8uOcOJTlJd-1ixa0tg07kRezFm0ImpbTtTPxiZrKrHhi262DaMmuD65TU737LyvCpbUTAU8mXlw77-xEkn-Ozss_ZCX2fMh24-eVnpxFFF1o_Gc3bXGYGX9-Y0I6b8sg93Lnp0D_TzZAE4JaEoXZ46mgbiDOaxsApe4XhzPlIO0Dec8/s960/375976632_10230636551034309_4285259076748831069_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="720" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjF-MBcxELYwz_G8uOcOJTlJd-1ixa0tg07kRezFm0ImpbTtTPxiZrKrHhi262DaMmuD65TU737LyvCpbUTAU8mXlw77-xEkn-Ozss_ZCX2fMh24-eVnpxFFF1o_Gc3bXGYGX9-Y0I6b8sg93Lnp0D_TzZAE4JaEoXZ46mgbiDOaxsApe4XhzPlIO0Dec8/s320/375976632_10230636551034309_4285259076748831069_n.jpg" width="240" /></a></div><br /><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;"><br /></div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;"><span style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;"><a style="animation-name: none !important; color: #385898; cursor: pointer; font-family: inherit; transition-property: none !important;" tabindex="-1"></a></span>«Αλλάζει ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο. Μεταμορφώνεται, όλα αγιάζουν»… τραγούδησε ο Σωκράτης Μάλαμας, σε στίχους του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Ο έρωτας και η αγάπη όχι μόνο διώχνουν τον φόβο, αλλά μπορούν να αλλάξουν και να αγιάσουν και όλο τον κόσμο. Εξάλλου ο έρωτας είναι ισχυρός όπως ο θάνατος και έτσι καταγράφεται και στο πιο ερωτικό ποίημα όλων των εποχών στο «Άσμα Ασμάτων». Από την άλλη στο χώρο της πολικής, η εξουσία είναι ισχυρότερη και από το πιο ισχυρό αφροδισιακό. Έστω και αν οι άνθρωποι της εξουσίας, επιμένουν ότι όλα πρέπει να κινούνται στη βάση μόνο της ψυχρής λογικής και των συμφερόντων. Ποιος τελικά κινά αυτόν τον κόσμο, η πολιτική ή το συναίσθημα, εκτός βεβαίως από το Θεό ή όπως αλλιώς λέγονται οι μεταφυσικές δυνάμεις. </div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Άραγε ποιο είναι πιο ισχυρό, η λογική ή το συναίσθημα; Η απάντηση δεν είναι πάντα το προφανές. Τα συναισθήματα μπορούν να κινούν, αλλά και ενίοτε να καταστρέφουν τον κόσμο και τον άνθρωπο. Έχουν τόση δύναμη, ώστε να μπορούν να ανατρέπουν τους ισχυρότερους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, αλλά και αυτή την τεχνητή νοημοσύνη, την νέα απειλή για τον σύγχρονο κόσμο. Στην Κύπρο, υπάρχει μια φοβερή ρήση, η οποία λέει, ότι μία γυναικεία τρίχα, μπορεί να σύρει ολόκληρο καράβι στα βουνά. Του λόγου το αληθές, επιβεβαιώθηκε με επιστημονικό τρόπο, πριν ένα περίπου αιώνα από τον Σίγκμουντ Φρόιντ, τον θεμελιωτή της ψυχανάλυσης, τον άνθρωπο ο οποίος άνοιξε δρόμους για την ανάλυση του ασυνείδητου, της απώθησης, της λίμπιντο, της ερμηνείας των ονείρων και της παιδικής σεξουαλικότητας. Ήταν ο ψυχίατρος, ο οποίος έκανε τότε επανάσταση και θεσμοθέτησε τον διάλογο μεταξύ ασθενή και γιατρού.</div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής, έλεγε ότι στέγνωσε την ψυχή του, για να μπορέσει να κυβερνήσει την Ελλάδα. Τα έλεγε όλα αυτά, σε μια μεγάλη σχετικά ηλικία, όταν οι νεανικές του ορμές και τα νεανικά του παραστρατήματα, είχαν κοπάσει και εξόριστος στην Γαλλία, διάβαζε και εμπέδωνε τον Θουκυδίδη, τον επονομαζόμενο πατέρας της σχολής του πολιτικού ρεαλισμού. Δηλαδή της πολιτικής η οποία στηρίζεται στην λογική του συμφέροντος και όχι του συναισθήματος. Ο Θουκυδίδης ήταν ο άνθρωπος ο οποίος πολέμησε στον πελοποννησιακό πόλεμο άλλα και εξορίστηκε από την Αθήνα, για να καταστεί τελικά ο μεγαλύτερος δάσκαλος, όλων των σχολών πολιτικής, διπλωματίας και διεθνών σχέσεων. </div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Σε ένα παράλληλο επίπεδο, έχουμε τα φαινόμενα της καθημερινής τρέλας της εξουσίας των μικρών. Άντρες σκέφτονται με την «κάτω κεφαλή» και τότε γαία πυρί μιχθήτω. Παραδίδονται στα πάθη τους, αδυνατούν να ανταποκριθούν και στα ελάχιστα των ευθυνών τους και τελικά «τρώνε και το κεφάλι τους» και μαζί όλους τους υφισταμένους τους. Αλλά και γυναίκες όταν «κουνιούνται στην υψηλή καρέκλα τους» ενεργούν με φοβερή εμπάθεια, εναντίον όλων όσων αμφισβητούν την εξουσία τους. Και αν προχωρήσουν στο επίπεδο του πληγωμένου «αδύνατου φύλου», αλίμονο σε όποιον βρεθεί απέναντι τους.</div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Στο εκκρεμές του έρωτα, τα δεδομένα δεν διαφέρουν και πολύ. Εξάλλου ο έρωτας είναι ισχυρός όπως και ο θάνατος. Τα πάθη των αντρών για γυναίκες, «λάγνες και ερωτιάρες» στα προηγούμενα χρόνια λύνοντας με φόνους και αυτοκτονίες, ενώ στις μέρες μας, συνοδεύονται πρώτα με διάλυση οικογενειών και ακολούθως με εξανέμιση περιουσιών. Τα πάθη των γυναικών για άντρες, κινούνται κυρίως στο χορό των καταθλίψεων, ενώ όταν μπει στην μέση και το μίσος, τότε επαναλαμβάνεται με ποικίλες μορφές, η ιστορία της Ηρωδιάδας, η οποία ζήτησε το κεφάλι του Ιωάννη του Προδρόμου, μέσα σε ένα πιάτο. Ήταν η πληρωμή της, για τον λάγνο χορό της κόρης της Σαλώμης, χορός ο οποίος «σάλεψε» τον τετράρχη Ηρώδη. Και όλα αυτά γιατί ο Προφήτης έλεγχε την Ηρωδιάδα, η οποία συζούσε με τον αδελφό του άντρα της. </div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Η ψυχή του ανθρώπου είναι άβυσσος και όχι σπάνια, άλλα λέει, άλλα κάνει και άλλα εννοεί. Ο αείμνηστος Μάνος Χατζηδάκης έγραψε το περίφημο τραγούδι του «Κεμάλ» κατά την διάρκεια μιας επίσκεψης του στην Αμερική. Πολύ αργότερα ο Νίκος Γκάτσος, έγραψε τους συγκλονιστικούς στίχους στα ελληνικά. «Καληνύχτα, Κεμάλ. Αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ. Καληνύχτα». Ο Μάνος Χατζηδάκης αποκάλυψε ύστερα από χρόνια, ότι συνάντησε στην Νέα Υόρκη, το χειμώνα του ΄68, τον 20χρονο Κεμάλ. «Είχε φύγει απ΄ τον τόπο του με πρόσχημα κάποιες πολιτικές του αντιθέσεις. Στην πραγματικότητα, φαντάζομαι, ήθελε να χαθεί μέσ΄ στην Αμερική. Του το είπα. Χαμογέλασε…» Και όπως τραγούδησε κάποτε η Βίκυ Λέανδρος «Χαμογέλα, η ζωή είναι μια τρέλα, μάθε να ζεις την χαρά, σαν παιδί κάθε φορά…»</div></div>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-79116535047467170622023-09-12T17:57:00.003+03:002023-09-12T17:57:38.066+03:00 Ο παππούλης και το διαδίκτυο<p> <span style="background-color: white; color: #050505; font-family: inherit; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;">Ο παππούλης και το διαδίκτυο</span></p><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ</div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 3/9/2023</div><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5CLw4Zwnim5dKsP_lq3g8YvJUatvSscV6m-rdU6HwYnEqkriw6TKv5pp2KmnOoNeT55KN5vM_f_sJ0xSldxq5La6J6utUSpgep7ssuTx5GVkAw1QnnvUJwc9eqWOw2xHFX3lP0S4k00HtuI51VScw9_WzKDJAN35J6z3gEXqybUnKs9oWFY4iValz-CU/s656/371951696_10230586951714357_7279546681937775501_n%20(1).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="410" data-original-width="656" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5CLw4Zwnim5dKsP_lq3g8YvJUatvSscV6m-rdU6HwYnEqkriw6TKv5pp2KmnOoNeT55KN5vM_f_sJ0xSldxq5La6J6utUSpgep7ssuTx5GVkAw1QnnvUJwc9eqWOw2xHFX3lP0S4k00HtuI51VScw9_WzKDJAN35J6z3gEXqybUnKs9oWFY4iValz-CU/s320/371951696_10230586951714357_7279546681937775501_n%20(1).jpg" width="320" /></a></div><br /><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;"><br /></div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;"><span style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;"><a style="animation-name: none !important; color: #385898; cursor: pointer; font-family: inherit; transition-property: none !important;" tabindex="-1"></a></span>Πτωχός παππούλης, πάλαι ποτέ αταχτούλης, μόνος και έρμος, σε ένα άθλιο προσφυγικό σπίτι, με μια καλότατη αλλοδαπή φροντίστρια, έβαλε πείσμα και δεν δεχόταν να χρησιμοποιήσει πιστωτικά κάρτα, για να λαμβάνει χρήματα από τις αυτόματες μηχανές έξω από τις Τράπεζες. Ο άνθρωπος, είναι τετραπέρατος και ξέρει άριστα, όλα τα κόλπα του διαδικτύου και όλες τις «καλές» ιστοσελίδες. Ο παππούλης, επέμενε να πηγαίνει με μπαστούνι του, δύο φορές το μήνα, ενίοτε και κάθε βδομάδα, στην Τράπεζα, για να πάρει λίγα χρήματα από την πενιχρή σύνταξη του. </div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Η καλή αλλοδαπή γυναίκα, από την άλλη άκρη της γης, η οποία έμαθε και τα λίγα ελληνικά, δοκίμασε επανειλημμένως να πείσει τον παππούλη να δεχθεί να πάρει πιστωτική κάρτα, ώστε να εξοικονομήσει και λίγα χρήματα, από τις πολύ ψηλές χρεώσεις των Τραπεζών. Η απάντηση του παππού ήταν αφοπλιστική: «Αν το κάνω αυτό, δεν θα χρειαστεί να βγω από το σπίτι. Κάθε φορά που μπαίνω στην Τράπεζα, συναντώ παλιόφιλους, με τους οποίους κουβεντιάζω και καμιά φορά πίνουμε και καφέ. Είμαι μόνος όλη μέρα και η επίσκεψη στην Τράπεζα, αποτελεί παρηγοριά για μένα. Βγάζω τις πιτζάμες, φορώ τα καλά μου ρούχα και έχω μια αιτία να βγω από τους τέσσερις τοίχους του σπιτιού μου». Προχώρησε ακόμη ένα βήμα και μίλησε με πολύ χαρά, για τις επισκέψεις τις οποίες δέχθηκε στο νοσοκομείο, όταν νοσηλευόταν, από τον φίλο του στην Τράπεζα, αλλά και από τον μπακάλη και τον περιπτερά της γειτονιάς του. </div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Η καλή φροντίστρια, δεν τα έβαλε κάτω και έβαλε την γειτόνισσα να πείσει τον παππού, να αλλάξει τακτική. Αλλά και πάλιν «εις μάτην εκοπίασεν». Ο κοσμογυρισμένος παππούλης, άνοιξε την καρδιά του και μίλησε για την χαρά την οποία αισθάνεται όταν βλέπει ανθρώπους στα μάτια, όταν κάνει χειραψίες, όταν κουβεντιάζει και όταν πίνει καφέ με φίλους. Μίλησε για την βαριεστιμάρα του, όταν βλέπει όλη μέρα εικόνες και βίντεο στο κινητό τηλέφωνο, όταν ανταλλάζει μηνύματα με γνωστούς και άγνωστους και όταν αναγκάζεται να παρακολουθηθεί τις καταθλιπτικές ειδήσεις, για να ξέρει τι γίνεται στον κόσμο. Η αλλοδαπή κυρία «παραδόθηκε» και από τότε, πρώτα κουβεντιάζει με τον σοφό παππούλη και ύστερα άρχιζε τις δουλειές του σπιτιού. </div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Ο καλός παππούλης, πήρε θάρρος και όλο λέει και λέει ιστορίες, από την πολύπαθη ζωή του, για την κακή του μοίρα, για τις δικές του αδυναμίες, για τα δικά του πάθη, για να καταλήξει πάντα με την φράση, ότι «χόρτασε την ζωή». Συχνά πυκνά κάνει και αναφορές στον αγαπημένο του Καβάφη και ειδικά στο ποίημα του Ιθάκη. «Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να 'ναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι…» Τώρα τι σημασία έχει, αν ο άνθρωπος απέναντι από τον παππούλη, δεν καταλαβαίνει όλα όσα λέει. Σημασία έχει, ότι ο ρυτιδωμένος άνθρωπος, στο ηλιοβασίλεμα της ζωή του, μπορεί και βλέπει ένα πρόσωπο, το οποίο χαμογελά και εκπέμπει καλοσύνη. Και η κυρία, από την άλλη βλέπει ένα άνθρωπο, ο οποίος μιλά και εκπέμπει, χαρά και όχι νεύρα, θλίψη και γεροντική κατάθλιψη. </div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Αγαπημένος ποιητής, του καλού παππούλη, είναι και ο Νίκος Καββαδίας, παρόλο που ο ίδιος ταξίδευε μόνο με αεροπλάνα σε εξωτικούς και πονηρούς προορισμούς. Μιλούσε στην καλή του φροντίστρια, την οποία ερωτεύτηκε πλατωνικά και δεν μπορούσε ούτε μέρα χωρίς την παρουσία της, για τους έρωτες της ζωή του, για τα ταξίδια του, για την αγάπη του για την θάλασσα και για τις μεγάλες απογοητεύσεις και αποτυχίες της ζωής του. «Κτυπούσα το κεφάλι μου στον τοίχο, αλλά και πάλι δεν σταματούσα…» έλεγε αποκαλύπτοντας προσωπικά του δράματα. Ο παππούλης, όχι σπάνια τέλειωνε την κουβέντα του, με στίχους του Καββαδία: «Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής, των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων, Και θα πεθάνω μια βραδιά σαν όλες τις βραδιές, χωρίς να σκίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων.» Και τι σημασία είχε αν η «σύντροφος» του, δεν καταλάβαινε τα λόγια του. Η πληρωμή του, ήταν το χαμόγελο και τα δύο της χέρια, τα οποία κοπίαζαν για να τον φροντίσουν. Και όλα καταλήγουν στον «τελευταίο χορό» του Χάρη και του Πάνου Κατσιμίχα: «Τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά, μένει όμως ακόμα ένα πείσμα, που δεν είναι συνήθεια μοναχά. Γέλα, γέλα πουλί μου γέλα, γέλα, κι είν' η ζωή μια τρέλα…»</div></div>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-48400240726260483002023-09-12T17:55:00.002+03:002023-09-12T17:55:30.562+03:00 Λουλούδια στο παρμπρίζ<p> <span style="background-color: white; color: #050505; font-family: inherit; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;">Λουλούδια στο παρμπρίζ</span></p><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ </div><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">28.08.2023</div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Του <span style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;"><a style="animation-name: none !important; color: #385898; cursor: pointer; font-family: inherit; transition-property: none !important;" tabindex="-1"></a></span>Παναγιώτη Καπαρή</div><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLrfmcYB4BUcG2RK0_ajkRYxEwH8z679LjeWTW2lIySAT4dhNSWpV5IUqqV1lw_ViYeePqiFATTeMeGLyAmISHGcWJA3Ow06L_8N45XiO6MUz0kEfp8dnvxisVl8VeVauXDlKRcZtGIof-jSzrjK-8pWXSvxjOpaJ_i-R8zBfKXwkGml_mVOI3ykHIL7U/s1325/369677074_10230539330003844_5398246944374873606_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1325" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLrfmcYB4BUcG2RK0_ajkRYxEwH8z679LjeWTW2lIySAT4dhNSWpV5IUqqV1lw_ViYeePqiFATTeMeGLyAmISHGcWJA3Ow06L_8N45XiO6MUz0kEfp8dnvxisVl8VeVauXDlKRcZtGIof-jSzrjK-8pWXSvxjOpaJ_i-R8zBfKXwkGml_mVOI3ykHIL7U/s320/369677074_10230539330003844_5398246944374873606_n.jpg" width="261" /></a></div><br /><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;"><br /></div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Ο όμορφος έρωτας φουντώνει ακόμη και στα χρόνια του ανέραστου διαδικτύου, το οποίο προσφέρει στα μοναχικά μάτια, μικρών και μεγάλων, κάθε είδους σεξουαλικής γυμναστικής και κάθε μορφή ψυχοπλακωτικής βίας. Πρόσφατα μεγαλοδικηγόρος δέχθηκε ένα «παράξενο» τηλεφώνημα από τον γιο ενός αγαπημένου του φίλου. Το ερώτημα του έξυπνου, αλλά και ντροπαλού φοιτητή, ήταν αν αποτελεί σεξουαλική παρενόχληση, η τοποθέτηση ενός κόκκινου τριαντάφυλλου, στο παρμπρίζ μιας συμφοιτήτριάς του, την οποία γούσταρε τρελά. Ο καλός δικηγόρος άφησε κατά μέρος τα νομικά επιχειρήματα και τους νομικισμούς και άρχισε να μιλά πατρικά στον νεαρό. Δυσκολεύτηκε, αλλά επιστράτευσε τη ρητορική του ικανότητα, για να πείσει τον νεαρό ότι αυτό το οποίο έκανε ήταν απολύτως φυσιολογικό και απολύτως νόμιμο. Αλλά έλα που ο «καλός και ωραίος» νέος είχε αμφιβολίες για τη νομιμότητα της ενέργειάς του και επικαλείτο δηλώσεις φεμινιστικών και όχι μόνο οργανώσεων, οι οποίες απειλούν «θεούς και δαίμονες» για τις συνέπειες σεξουαλικών παρενοχλήσεων και κατά κανόνα αντρών προς γυναίκες. Ο μεγαλοδικηγόρος αναγκάστηκε να μιλήσει νομικά και ανέλυσε τις προϋποθέσεις για να εξελιχθεί το αγνό φλερτ, σε παρενόχληση και τελικά σε ποινικό αδίκημα.</div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Η όμορφη συνομιλία συνεχίστηκε και σιγά-σιγά μετατράπηκε σε κουβέντα δύο φίλων. Πέρασε σε άλλα επίπεδα. Κουβέντιασαν για την ομορφιά του έρωτα, για τη χαρά της αγάπης και για την ευλογία του γάμου. Ο μεγάλος φίλος μίλησε στο μικρό φίλο για τη φυσική ανάγκη των νεαρών να βρουν το έτερό τους ήμισυ, για την κρυφή χαρά του φλερτ και για τα παιχνίδια «πείσματος» στον έρωτα, τα οποία αρέσκονται να παίζουν, κυρίως τα νεαρά κορίτσια. Έτσι για να «ψήνουν το ψάρι στα χείλια» των νεαρών αγοριών, τα οποία σχεδόν πάντοτε σκέφτονται με την «κάτω κεφαλή», σε αντίθεση με τα κορίτσια τα οποία έχουν και άλλα πιο «ώριμα» κριτήρια. Η κουβέντα συνεχίστηκε για τις προγαμιαίες σχέσεις, για την επικινδυνότητα των αφροδίσιων νοσημάτων, για τις ψυχολογικές επιπτώσεις από τυχόν απόρριψη και ένα σωρό άλλες απορίες του «τολμηρού» έστω και ντροπαλού, νεαρού φοιτητή. Ο μεγάλος φίλος, μίλησε για τις συμβουλές της Εκκλησίας, η οποία προτρέπει τους νέους να ερωτούν ψυχολογικά πρώτα, ακολούθως να δεχθούν την ευλογία του γάμου και στη συνέχεια να απολαύσουν στο μέγιστο, την ηδονή της σεξουαλικής συνεύρεσης.</div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Η καλή κουβέντα ολοκληρώθηκε με την περίφημη ιστορία, ενδεχομένως και μύθο, του φιλόσοφου Διογένη του θεμελιωτή του κυνισμού. «Κάποτε στην Κόρινθο μεσουρανούσε η εταίρα Λαΐς. Ήταν τόσο όμορφη που κατά τον Προπέρτιο, η Ελλάδα έλειωνε από πόθο μπροστά στην πόρτα της. Ο Αρισταίνετος γράφει, πως τα στήθια της ήταν σαν τα κυδώνια και κατά τον Αθήναιο, πολλοί ζωγράφοι την είχαν σαν πρότυπο. Δεν ήταν όμως μόνο πανέμορφη. Ήταν πολύ μορφωμένη, καλλιεργημένη και πάμπλουτη. Είχε σχέσεις με τους επιφανέστερους και πλουσιότερους Έλληνες, οι οποίοι συνέρρεαν στην Κόρινθο για να τη «γνωρίσουν». Ανάμεσα στους πελάτες της ήταν και ο μαθητής του Σωκράτη, Αρίστιππος, ιδρυτής της ηδονιστικής σχολής. Ήταν άνθρωπος ρεαλιστής και όταν κάποτε κάποιος του είπε πως η Λαΐς δεν τον αγαπάει, είπε «και τα ψάρια και το κρασί δεν μ’ αγαπάνε αλλά εγώ τα απολαμβάνω!». Ο Διογένης αρχικά δεν έδινε καμιά σημασία στην εταίρα και όταν κάποιος φίλος του τον ρώτησε γιατί δεν την επισκέπτεται, αυτός απάντησε «ουκ ωνέομαι εγώ δεκασχιλίων μίαν μεταμέλειαν». (δεν αγοράζω με δέκα χιλιάδες δραχμές κάτι για το οποίο θα μετανιώσω.) Η Λαΐς το έμαθε και πειράχτηκε. Αποφάσισε να τιμωρήσει αυτόν που καταφρονούσε τη γοητεία της. Πλησίασε τον Διογένη και του υποσχέθηκε μίαν ερωτική νύχτα, δωρεάν. Ο Διογένης μη έχοντας να χάσει οτιδήποτε, δέχτηκε. Η Λαΐς τον υποδέχτηκε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο και στη θέση της έβαλε μια κακάσχημη υπηρέτριά της, από την οποία ο φιλόσοφος δέχτηκε τις θωπείες της. Το πρωί διαπίστωσε το πάθημά του και η Λαΐς φρόντισε να το μάθει όλη η Κόρινθος. Ο Διογένης όμως απτόητος, της ανταπέδωσε τα ίσα: «Λυχνίας σβεσθείσης, πάσα γυνή Λαΐς!» (όταν σβήσει το φανάρι όλες οι γυναίκες είναι όμοιες όπως η Λαΐς.)</div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Ο νεαρός φοιτητής, σοφότερος πλέον και πολύ πιο ήρεμος, «ξύπνησε» από το πάθος του, όχι όμως από τον έρωτά του. Έστειλε λουλούδια στην αγαπημένη του, μέσω ανθοπωλείου, της μίλησε για τον έρωτα του και όλα πήγαν καταπληκτικά. Απλά και ταπεινά. Οι δύο νέοι απολάμβαναν τον έρωτά τους, χωρίς υποκρισίες και χωρίς τυμπανοκρουσίες. Η χαρά βασίλευε στις ψυχές και τα πρόσωπα των νέων. Και οι γονείς και ο μεγαλοδικηγόρος χαίρονταν πλέον διπλά.</div></div>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-61561668816095980462023-09-12T17:54:00.001+03:002023-09-12T17:54:06.843+03:00Καφενείο η ζωή<p>Καφενείο η ζωή</p><p>Του Παναγιώτη Καπαρή</p><p>Καθημερινή 20.8.2023</p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKiD167JQL2XXocz1F_rXxAjpxU0FH7-NbvNNheRUlmoJVQ55TyJZ-PobTulpsAJb8f11bJ_iWZbfVL9T1Pfldi-RnjWXkGueaYF0ghiM-XQqpx7eUIpv6qWaWS9c6Xmceo8e3o1IWyY2kBDhwynR1UMqTqAsxIqtsp-Jk0ob5akHJXXdA_V7keJsJ8gU/s1972/369650368_10230495609190851_7870979880063356061_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1418" data-original-width="1972" height="230" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKiD167JQL2XXocz1F_rXxAjpxU0FH7-NbvNNheRUlmoJVQ55TyJZ-PobTulpsAJb8f11bJ_iWZbfVL9T1Pfldi-RnjWXkGueaYF0ghiM-XQqpx7eUIpv6qWaWS9c6Xmceo8e3o1IWyY2kBDhwynR1UMqTqAsxIqtsp-Jk0ob5akHJXXdA_V7keJsJ8gU/s320/369650368_10230495609190851_7870979880063356061_n.jpg" width="320" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος το 1970 έγραψε το περίφημο τραγούδι: «Έχω ένα καφενέ / Στου λιμανιού την άκρη / Τον έχτισε το δάκρυ / Αυτών που μένουνε / Και περιμένουνε …». Το 2000 ο Δημήτρης Αποστολάκης έδωσε συνέχεια: «Μες στον δικό μας τον καφενέ / καυγάδες, γέλια, κρασί και ζάλη, / εδώ πεθαίνουν έρωτες μεγάλοι / κι εμείς τους κάνουμε τραγούδι κι αμανέ,/ αχ ουρανέ / πες μου το ναι / κι έμπα κι απόψε στο δικό μας καφενέ...». Ο αέναος κύκλος της ζωής, ο ατέλειωτος πόνος του βίου, οι έρωτες και οι θάνατοι, η αιώνια ελπίδα της Ανάστασης, σε ατέλειωτες μικρές και μεγάλες στιγμούλες, οι οποίες διαρκούν, όσο διαρκεί μια αστραπή, όπως θα έλεγε και ο σπουδαίος Νίκος Καζαντζάκης.</p><p>Οι αρχαίοι Έλληνες οι οποίοι είπαν τα πάντα, «φιλοσοφώντας μετ’ ευτελείας και άνευ μαλακίας», κάθονταν στην αγορά, στους καφενέδες της εποχής και παρατηρώντας τους ανθρώπους, κατέγραψαν τους αιώνιους κανόνες της ανθρώπινης ζωής. Η αγορά της αρχαίας Ελλάδας συνεχίζεται μέχρι και σήμερα σε όλες τις πλατείες και σε όλα τα εστιατόρια και τα καπηλειά της χώρας. Οι κουβέντες, οι αναλύσεις και οι αντιπαραθέσεις χωρίς αιτία, μεταξύ αγνώστων ανθρώπων, αποτελούν την καλή συνήθεια. Αποτελούν την καλύτερη ψυχοθεραπεία, όπως λέει και οι διπλωματούχοι του είδους. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι ο ελληνισμός έχει το χαμηλότερο ίσως ποσοστό αυτοκτονιών και καταθλίψεων σε όλο τον κόσμο.</p><p>Οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι ξέρουν πολύ καλά, ότι οι σημαντικότερες αλήθειες λέγονται στα καφενεία και στα λαϊκά εστιατόρια, με φαγητά και «βαρετά» ποτά. Κανένα πρόβλημα δεν λύνεται, λένε «αυτοί που ξέρουν τα πολλά και ο νους τους κατεβάζει», αν δεν θολώσει το μυαλό και αν δεν αποκαλυφθούν πικρές αλήθειες. Σε πολλές πρώην ανατολικές χώρες, εκδιώκονται από τα γλέντια, άτομα τα οποία αρνούνται να ακολουθούν στην οινοποσία. Λένε ότι αφού κάποιος αρνείται να πιει, τότε κάτι θέλει να κρύψει. Ακόμη και το περίφημο τσούγκρισμα των ποτηριών ξεκίνησε τον μεσαίωνα, από τον φόβο της δηλητηρίασης. Κατά το τσούγκρισμα των μεταλλικών, τότε ποτηριών, μικρή ποσότητα οίνου, «μεταπηδούσε» από το ένα, στο άλλο ποτήρι και έτσι ήταν όλοι σίγουροι, για την ασφάλειά τους.</p><p>«Καφενείο η ζωή μας όλη», όπως ψιθυρίζουν πολλοί λαβωμένοι της ζωής στα καφενεία, οι οποίοι βρίσκουν απαντήσεις και παρηγοριά, στα χαζολογήματα, στα πειράγματα, στα γέλια και κυρίως στο μυστικό στο άγγιγμα των ψυχών. «Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου» λένε αυτοί που έπαθαν και έμαθαν, προδομένοι από αδελφούς, φίλους και εχθρούς, αλλά πρωτίστως από τον ίδιο τον εαυτό τους. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι βρίσκουν παρηγοριά και ελπίδα, βρίσκουν φως και χαρά, σε άγνωστους ανθρώπους, σε ειλικρινή πλάσματα και κυρίως σε φωτισμένες μορφές.</p><p>Με την εισβολή του διαδικτύου και των κινητών τηλεφώνων, κυρίως η νέα γενιά πολεμά για να ανατρέψει μια παράδοση αιώνων. Ευτυχώς οι νέοι συνεχίζουν να κατακλύζουν τα εστιατόρια και καφετέριες, ακόμη και για να διαβάσουν, παρόλο που έχουν την κακή συνήθεια να «κουβεντιάζουν» μέσα από τα λεγόμενα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και όχι πρόσωπο με πρόσωπο. Είναι και αυτό, ένα είδος σύγχρονης τρέλας, η οποία φαίνεται να είναι υποχωρεί με την «άνοδο» της ηλικίας. Οι μεγαλύτεροι ήδη άρχισαν και βαριούνται τα «μαραφέτια», τα οποία δεν τους αφήνουν να ησυχάσουν. Πάντως, μια από τις συμβουλές των ψυχολόγων σε άτομα, που παθαίνουν εξάρτηση, μέχρι τρέλας, με τα κινητά τηλέφωνα, είναι να ακυρώσουν όλες τις ειδοποιήσεις, να θέτουν στο αθόρυβο το τηλέφωνο και να ελέγχουν κατά τακτά χρονικά διαστήματα τις κλήσεις και τα μηνύματα. </p><p>Αποτελεί μια ζωντανή θεατρική κωμωδία να κάθεσαι στην άκρη μιας καφετέριας και να παρακολουθείς τι συμβαίνει με νεανικές παρέες. Λεβέντες νεανίσκοι και λυγερόκορμες κορασιές, με αγαλματένια σώματα, ελέω γυμναστηρίων, σκύβουν συνεχώς, σαν τους καλόγερους και τις καλογριές και πατούν μετά μανίας, ενίοτε και με τα δάκτυλα και των δύο χεριών, τις οθόνες των κινητών τηλεφώνων. Κατά διαστήματα ανοίγουν και το στόμα τους, για να μιλήσουν μια παράξενη διάλεκτο, η οποία είναι βυθισμένη στην κυπριακή διάλεκτο, αναμεμειγμένη με την νεοελληνικής αργκό. Από αυτή την κωμωδία, λείπει το φλερτ, απουσιάζουν τα λάγνα βλέμματα, τα αδιόρατα αγγίγματα και γενικά η ερωτική διάθεση. Λες και ένα αόρατο χέρι «ευνούχισε» το καλύτερο δώρο του Θεού στους ανθρώπους. Αλλά σίγουρα η δύναμη της φύσης είναι πάνω από τα «διαλομηχανήματα». Ο Μιχάλης Γκανάς κάτι παραπάνω ήξερε όταν έγραψε « χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια / μόνο τρόπο να κοιτάνε…».</p>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-81291807886694691942023-08-13T10:53:00.001+03:002023-08-13T10:53:02.177+03:00Γλυκιά μου Παναγιά<p> <span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16pt;">Γλυκιά μου Παναγιά</span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;">ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ</span><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhscvTZAjz9iomX5_yCRtvhSKwTxILTkwgpoxzAHMknV8yMqhRoQK4NRKkuJ8X6cSpNfIXTRTVfTOZJPuezkIZbyCXMZ3eR2FJJp3bhRyfEaR2dT35SafIi-5LomYs1t1zHseilcVAheDjw1zo02aodeMdgRU9AQV2AQNF_LAYd_9TmUQrnwEQqSodKxFI/s3264/IMG_39211.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3264" data-original-width="2448" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhscvTZAjz9iomX5_yCRtvhSKwTxILTkwgpoxzAHMknV8yMqhRoQK4NRKkuJ8X6cSpNfIXTRTVfTOZJPuezkIZbyCXMZ3eR2FJJp3bhRyfEaR2dT35SafIi-5LomYs1t1zHseilcVAheDjw1zo02aodeMdgRU9AQV2AQNF_LAYd_9TmUQrnwEQqSodKxFI/s320/IMG_39211.jpg" width="240" /></a></div><br /><p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;">ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 13/8/2023<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;">«Παναγιά μου… έκραζα
συνεχώς, από τα βάθη της ψυχής μου και από μέσα μου και φωνακτά», έλεγε
στρατιώτης του 1974. Απέδιδε στην Παναγιά την σωτηρία του, από τους τουρκικούς
βομβαρδισμούς και τις τουρκικές σφαίρες. «Η γλυκιά δεύτερη μάνα μου, η Παναγία
του χωριού μου και οι ευχές της μάνας μου και της γιαγιάς μου, ποτέ δεν με άφησαν
μόνο μου», έλεγε και ξαναέλεγε μεσήλικας πλέον πρόσφυγας. Συνέχισε τις «ομολογίες»
για τα βάσανα της ζωής, με ιστορίες από οικογενειακά δράματα, με δυσεπίλυτα διλήμματα
και ένα σωρό άλλους «σταυρούς», τα οποία αντιμετώπιζε με τη βοήθεια της γλυκιάς
Παναγιάς, στην καθημερινή βιοπάλη για να μεγαλώσει τα παιδιά του. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τα θαύματα με την Παναγία ατέλειωτα, όπως
ατέλειωτα είναι και τα βάσανα των ανθρώπων. Παναγία του Κύκκου μου… Παναγία της
Τήνου μου… Παναγία Σουμελά μου… και οι θερμές παρακλήσεις προς την Μητέρα του
Θεού, την γλυκιά Παναγιά, πάντα έχουν ανταπόκριση, στην κατάλληλη ώρα και με
τον κατάλληλο τρόπο. «Παναγία μου σώσε με...» αναφωνούν από καρδιάς οι
Χριστιανοί την ώρα του κινδύνου και αυτό αρκεί και περισσεύει για να έλθει η εξ
ουρανών βοήθεια. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;">Η Παναγία μας και οι άγιοι
της Εκκλησίας, μεσιτεύουν προς τον φιλάνθρωπο και πολυέλαιο Θεό, ο οποίος με
«μανικό έρωτα» προς τον άνθρωπο, με απεριόριστη αγάπη, ανατρέπει την φυσική
πορεία, επιτελεί θαύματα, πάντα προς τον συμφέρον του ανθρώπου. Οι άγιοι βρίσκονται
σε άλλες παραδείσιες διαστάσεις, τις οποίες βίωσαν μυστικά και κατά την
διάρκεια της επίγειας ζωής τους. Στην εποχή του διαδικτύου και των κινητών
τηλεφώνων, οι σύγχρονοι άγιοι Παϊσιος και Εφραίμ, φανέρωσαν την δύναμη του
Θεού, η οποία ξεπερνά τον θαυμαστό κόσμο της τεχνολογίας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;">Ο Άγιος Παϊσιος μια μέρα
δέχθηκε στο κελί του, μια ομάδα ιερέων, ανάμεσα τους και ένας θεολόγος
καθηγητής και ψάλτης, ο οποίος αμφέβαλε αν οι Απόστολοι από τα πέρατα της γης,
παρευρέθηκαν στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Έστω και αν έψαλλε τον συγκλονιστικό
ύμνο «Απόστολοι εκ περάτων, συναθροισθέντες ενθάδε». Χωρίς να αναφέρει
οτιδήποτε στον Άγιο, ο καλός καθηγητής, άκουε τα λόγια του Άγιου Παϊσίου και
σιωπούσε. Η συνάντηση τέλειωσε και ο Άγιος κάλεσε μόνο του θεολόγο και του είπε,
ότι λυπάται πολύ διότι δεν πιστεύεις ότι οι απόστολοι πήγαν, εν πνεύματι, στην Κοίμηση
της Παναγίας. Παραδέχθηκε το γεγονός ο θεολόγος. Τότε ο άγιος ακούμπησε το χέρι
του στον ώμο του καθηγητή και του λέει: «Αυτή την ώρα θα ταξιδέψουμε μαζί και
θα πάμε σε όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις που σπούδασες». Πήγαν μαζί στην Αγγλία,
στο Μόναχο, στο Βουκουρέστι και σε άλλες δύο πόλεις και σε λίγα λεπτά ήρθαν
πίσω. Και του είπε: «Όπως εμείς πήγαμε μαζί, σε μια στιγμή, σε αυτές τις πόλεις
που γνωρίζεις και ξέρεις, έτσι πήγαν και οι απόστολοι στην Κοίμηση της
Υπεραγίας Θεοτόκου». Με θαύματα δίδασκε ο Άγιος Παϊσιος και όχι μόνο με λόγια.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;">Ο μακαριστός άγιος
γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας, μια μέρα βγήκε από το εξομολογητήριο και ρώτησε ένα
νεαρό αμερικανό αν έχει καλό, σύγχρονο και μοντέρνο κινητό τηλέφωνο. Ο νεαρός
απάντησε θετικά και όταν απορημένος ρώτησε το λόγο, ο άγιος Εφραίμ, του είπε:
«Να τηλεφωνήσεις σε μια ώρα σε μια μονή του Αγίου Όρους, για να μιλήσω». Ο
αμερικανός σε μια ώρα τηλεφώνησε και ένας μοναχός ο οποίος απάντησε το
τηλέφωνο, του ανέφερε ότι ο γέροντας βρίσκεται στο μοναστήρι του Αγίου Όρους
και μάλιστα ήθελε να μιλήσει στον ίδιο. Ο άγιος Εφραίμ πήρε το τηλέφωνο και του
λέει: «Έλα παιδί μου Τζον, γι’ αυτό σε είπα να πάρεις τηλέφωνο, για να
μπορέσουμε να μιλήσουμε! Εγώ από το Άγιο Όρος και εσύ από την Αριζόνα! Για να
δεις τι εστί Ορθοδοξία και τι είναι Χάρις του Αγίου Πνεύματος! Θα τα πούμε
σύντομα Τζον!» Ο νεαρός συγκλονισμένος άνοιξε την πόρτα του εξομολογητηρίου και
είδε ότι ο γέροντας Εφραίμ δεν ήταν μέσα. Ο νεαρός πήγε στην παρέα του και
άρχισε να εξιστορεί το βίωμά του. Και όταν τελείωσε την διήγηση, βγαίνει από
την πόρτα του εξομολογητηρίου ο γέροντας Εφραίμ και του λέει: «Τζον έλα να σε
δω…» Και το θαύμα έγινε. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;">Το ιλαρών φως, στα καυτά
απογεύματα του Αυγούστου και οι κατανυκτικές ακολουθίες των παρακλήσεων προς
την Παναγία, αποτελούν βάλσαμο παρηγοριάς, δύναμης και χαράς για τους πιστούς. Και
οι θεσπέσιοι ύμνοι λειτουργούν με μυστικό τρόπο, λυτρωτικά για τις ψυχές των ανθρώπων.
«Πάντων θλιβομένων η χαρά και αδικουμένων προστάτις… Άχραντε σπεύσον,
δυσωπούμεν ρύσασθαι τους δούλους σου.» <o:p></o:p></span></p>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-2498619940144408962023-08-07T11:41:00.001+03:002023-08-07T11:41:13.048+03:00«Κόλπο Γκρόσο» τα κόκκινα δάνεια<p> <b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;">«Κόλπο
Γκρόσο» τα κόκκινα δάνεια</span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;">ΤΟΥ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;">ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
6/8/2023<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6831Fi8XdUwcm2hoRTgTkXtXQ1eaGN6Eanv0gHkDYKbxtxXIOFRl69giTGILQydjDXU7BHsugFYBroeWGOzwNRH_2Q66bTAFw4oMIiQAj5kJJ8B1MqETnCeMWZsCZD8z-aKeFTcZfDE8KrLEByC1LM78bMZSND0f5Cp8KoTzpAnPOgD5pE8NyuQFe6i8/s1260/kokkina-daneia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="757" data-original-width="1260" height="192" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6831Fi8XdUwcm2hoRTgTkXtXQ1eaGN6Eanv0gHkDYKbxtxXIOFRl69giTGILQydjDXU7BHsugFYBroeWGOzwNRH_2Q66bTAFw4oMIiQAj5kJJ8B1MqETnCeMWZsCZD8z-aKeFTcZfDE8KrLEByC1LM78bMZSND0f5Cp8KoTzpAnPOgD5pE8NyuQFe6i8/s320/kokkina-daneia.jpg" width="320" /></a></b></div><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><br /></b><p></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;">Ο
αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος, σε μια συνεδρία της Επιτροπής Οικονομικών της
Βουλής, πριν μερικές δεκαετίες, αναφέρθηκε σε ένα δικό του, ξεχασμένο δάνειο
της δεκαετίας 1970, το οποίο κλήθηκε να αποπληρώσει την δεκαετία του 1980. Ο
Τραπεζίτης κάλεσε τον Τάσσο Παπαδόπουλο, να καταβάλει επί πέντε το αρχικό ποσό
του δανείου, υπολογίζοντας τόκους, πανωτόκια και άλλες χρεώσεις. Ο καλός
δικηγόρος, υπέδειξε τον τότε νόμο, ο οποίος προέβλεπε ότι «σταματά» να
αυξάνεται το δάνειο, όταν φθάσει στο διπλάσιο του αρχικού ποσού. Ο Τάσσος
πλήρωσε το διπλάσιο ποσό και καθάρισε σε μια μέρα. Ωστόσο κανείς δεν ξέρει,
πόσα άλλα «θύματα» πλήρωσαν εν αγνοία τους, πολλαπλάσια ποσά. Και όλα αυτά
μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2000, όπου με μια «μονοκονδυλιά» καταργήθηκε στα
«μουλωχτά», η συγκεκριμένη νομοθεσία, η οποία στόχευε στην προστασία των
δανειοληπτών. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;">Η ιταλική
φράση «colpo grosso», η οποία σημαίνει άκομψο πλήγμα και βρόμικο τέχνασμα, πάει
γάντι με την τραγωδία με τις εκποιήσεις κατοικιών, τα κόκκινα δάνεια και τους
πολυβασανισμένους «φιλεύσπλαχνους» εγγυητές. Στην αντίπερα όχθη οι
κακοπληρωτές, τα «αμαρτωλά σαΐνια», τα οποία ζουν εις βάρος των «άτυχων», οι
οποίοι έχασαν τις δουλειές τους ή τους κτύπησε η κακιά μοίρα και αδυνατούν να
ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Χαμένοι σε αυτό το «παιγνίδι» είναι και οι
τίμιοι μεροκαματιάρηδες, οι οποίοι καταθέτουν τα λεφτά τους στις Τράπεζες και
χάνουν, από τα ουσιαστικά μηδενικά επιτόκια, τις χρεώσεις των Τραπεζών, τις
φορολογίες του κράτους, αλλά και το «σαράκι» του πληθωρισμού. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;">Στις
Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες σοβαρές χώρες, οι οποίες έφθασαν στο χείλος του
οικονομικού γκρεμού, η αντιμετώπιση ανάλογων κρίσεων, έγινε με παρέμβαση του
κράτους και σε χρόνο ρεκόρ. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο πρώην Πρόεδρος Μπαράκ
Ομπάμα, μετά την κατάρρευση της «πυραμίδας» της «</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Lehman</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;"> </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">Brothers</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;">», ξαφνιάζοντας τους πάντες, κρατικοποίησε Τράπεζες και σε δύο
περίπου χρόνια, πούλησε σε ιδιώτες επενδυτές τις μετοχές, δύο ή και τρεις φορές
πιο ακριβά. Στην Μεγάλη Βρετανία, η αείμνηστη πρωθυπουργός Μάρκαρετ Θάτσερ,
ακολούθησε αντίστροφη πορεία, όταν παράλαβε ουσιαστικά μια χρεοκοπημένη χώρα.
Ιδιωτικοποίησε σχεδόν όλες τις δημόσιες επιχειρήσεις, τόλμησε και τα έβαλε με
τις Συντεχνίες και τελικά κατάφερε να σώσει την χώρα της. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;">Στην
Κύπρο η αντιμετώπιση των οικονομικών κρίσεων, αντιμετωπίζεται με
«μακροχρόνιους» αγώνες –όπως το κυπριακό- και με χιλιάδες άγνωστα θύματα, τα
οποία «καταριούνται» την μοίρα τους και τους πρωταίτιους του εγκλήματος. Το
1999 είχαμε το χρηματιστηριακό σκάνδαλο το οποίο άφησε πίσω του, αυτοκτονίες,
πτωχεύσεις, την διάλυση της μεσαίας τάξης και την μεταφορά απίστευτου πλούτου
από τους πολλούς, στους λίγους. Έρευνες επί ερευνών, αλλά όλα σταματούσαν στην
«αδυναμία» του νομικού συστήματος απονομής δικαιοσύνης και στην έλλειψη
πολιτικής βούλησης για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Το 2013 είχαμε το κούρεμα
των καταθέσεων, την πρωτοφανή «νόμιμη» κλοπή χρημάτων από τις τσέπες καταθετών.
Αντί με το κούρεμα να τελειώσει η «εκτέλεση των θυμάτων», ακολούθησε ένα
συνεχές μαρτύριο, το οποίο συνεχίζεται εδώ και δέκα χρόνια. Στο δημόσιο
κουρεύτηκαν οι μισθοί, στον ιδιωτικό τομέα, σημειώθηκε ένα «πογκρόμ» απολύσεων,
με αποτέλεσμα οι δανειολήπτες να σταματήσουν να πληρώνουν τα χρέη του. Θύματα
και οι αθώοι εγγυητές, οι οποίοι εισήλθαν σε μια απίστευτη περιδίνηση, με
πολλές κοινωνικές, ψυχολογικές και οικονομικές συνέπειες. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;">Η
«μακροχρόνια» διαδικασία αντιμετώπισης των κόκκινων δανείων, εξυπηρετεί
ουσιαστικά τα πολυεθνικά «</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">funds</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;">»
τους οργανισμούς αγνώστων μετόχων, οι οποίοι αγόρασαν «τσάμπα» τα προβληματικά δάνεια
και τώρα ξεπουλούν περιουσίες για να πάρουν τα χρήματα τους, στο πολλαπλάσιο.
Ανάλογη είναι και η συμπεριφορά των «αχάριστων» Τραπεζών, οι οποίες διασώθηκαν
από το κούρεμα των καταθετών. Αν επανέλθει η νομοθεσία, για «σταμάτημα» της
αύξησης των δανείων, όταν φθάνουν στο διπλάσιο ποσό του αρχικού χρέους, τότε θα
σταματήσει και ο «μακροχρόνιος». Τα «</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">funds</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;">»
δεν θα έχουν λόγο να παρατείνουν την παρουσία τους στην Κύπρο και οι
μονοπωλιακές Τράπεζες, θα «σοβαρευτούν» και δεν θα χρεώνουν ακόμη και τον αέρα
που αναπνέουν οι πελάτες τους. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;">Η όλη
ιστορία φέρνει στο προσκήνιο, τις δραματικές ιστορίες με τους τοκογλύφους, οι
οποίοι μέχρι και την ανεξαρτησία της Κύπρου, αποτελούσαν πραγματική μάστιγα.
Για ένα κομμάτι ψωμί, άρπαζαν σπίτια και χωράφια και ενίοτε παιδιά και
γυναίκες. Από τους τοκογλύφους, λέγεται, βγήκε και η φράση, ότι για να
πλουτίσεις πρέπει να πατήσεις επί πτωμάτων. Δεν είναι τυχαίο και το γεγονός ότι
για αιώνες η Κύπρος, ήταν ξακουστή για τα φονικά και τους επαίτες. Ευτυχώς
υπάρχει και η θεία δίκη και όλα εδώ πληρώνονται, είτε στους δράστες, είτε στα
παιδιά τους, όσο σκληρό και αν ακούγεται. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b></p>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-34584225521485351722023-07-31T11:47:00.001+03:002023-07-31T11:47:12.765+03:00 Κάθε σπίτι και μπαταρία<p> <b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;">Κάθε σπίτι και μπαταρία</span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;">ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;">ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 30/7/2023<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiiiJvNqiREmPHX2AcDrTpWjGeEyFhhqi3BeyBAar-L8ozMMO4x1Xlvi3s5FiWJYfhCrJQ4UtLBfc4AiIKer-7GFnpg4yYhQc35KDjkFExqTZeu23Ik9W11vLKLBPo2M6_xcr4wshJYpxKCgeMkGnXgsoK2mwL_JSAXmdcexwwTTTyFFFA8kCKFCsMCJA/s994/home-made-of-solar-cell-batteries-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="559" data-original-width="994" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiiiJvNqiREmPHX2AcDrTpWjGeEyFhhqi3BeyBAar-L8ozMMO4x1Xlvi3s5FiWJYfhCrJQ4UtLBfc4AiIKer-7GFnpg4yYhQc35KDjkFExqTZeu23Ik9W11vLKLBPo2M6_xcr4wshJYpxKCgeMkGnXgsoK2mwL_JSAXmdcexwwTTTyFFFA8kCKFCsMCJA/s320/home-made-of-solar-cell-batteries-1.jpg" width="320" /></a></b></div><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><br /></b><p></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;">«Κάθε σπίτι και φωτοβολταϊκό και κάθε οικογένεια και
μπαταρία», ίσως είναι το καλύτερο σύνθημα, για να υιοθετηθεί η πρακτική της
τοποθέτησης συστημάτων αποθήκευσης ενέργειας, σε κάθε σπίτι το οποίο διαθέτει
φωτοβολταϊκά συστήματα. Με τον τρόπο αυτό ο κοσμάκης, θα μπορέσει να γλιτώσει
από τους εξωφρενικά υψηλούς λογαριασμούς για το ηλεκτρικό ρεύμα και να γλυτώσει
από τον «μπαμπούλα» των διακοπών ρεύματος κατακαλόκαιρα. Παραφράζοντας το ιστορικό
σύνθημα του αείμνηστου Βάσου Λυσσαρίδη του 1975, «κάθε σπίτι και κάστρο, κάθε
πατριώτης και στρατιώτης», ίσως, ποιος ξέρει, αυτή τη φορά το σύνθημα θα γίνει
πραγματικότητα και δεν θα καταντήσει ακόμη μια κενή μεγαλοστομία. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;">Επιτέλους βρέθηκε ένας Υπουργός Ενέργειας, ο Γιώργος
Παπαναστασίου, να απαντήσει σε δεκάδες δημοσιογραφικές ερωτήσεις, εδώ και πάρα πολλά
χρόνια, γιατί δεν υποχρεώνονται όλοι όσοι αγόρασαν φωτοβολταϊκά συστήματα, να
τοποθετούν και μπαταρίες, όπως συμβαίνει σε πολλές άλλες χώρες. Ο πολύπειρος
Υπουργός σε θέματα ενέργειας, ανακοίνωσε ότι θα προωθήσει την τοποθέτηση
μπαταριών, η οποία να σημειωθεί ότι στοιχίζει γύρω στα 1500 ευρώ. Με τον τρόπο
αυτό, την ημέρα τα σπίτια θα καταναλώνουν απευθείας από την δική τους παραγωγή
και το βράδυ από την δική τους μπαταρία. Με αυτό τον τρόπο θα σταματήσει και απόρριψη
τεράστιων ποσοτήτων ηλεκτρικού ρεύματος, όπως αποκάλυψε ξεκάθαρα πλέον, ο
Γιώργος Παπαναστασίου.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;">Φυσικά από αυτή την συνισταμένη, «ζημιωμένη» θα βρει η Αρχή
Ηλεκτρισμού, η οποία θα χάσει ουσιαστικά το μονοπώλιο στην παραγωγή ηλεκτρικής
ενέργειας. Ο Υπουργός Ενέργειας, έδωσε την απάντηση, ανακοινώνοντας ότι η Αρχή,
με τα κεφάλαια τα οποία διαθέτει και με κεφάλαια από Τράπεζες, θα τοποθετεί
φωτοβολταϊκά συστήματα και μπαταρίες στα σπίτια και θα αποπληρώνεται από την
παραγωγή των συστημάτων. Καλό είναι να κάνει αρχή, από τα Νοσοκομεία, τα
Πανεπιστήμια και τα άλλα δημόσια κτίρια, τα οποία «πληρώνουν» δεκάδες
εκατομμύρια ευρώ, από τις τσέπες των φορολογουμένων πολιτών, κάθε μήνα, για ηλεκτρική
ενέργεια, σε κτίρια τα οποία δεν είναι καθόλου βιοκλιματικά, σύμφωνα με την
νεοφανή όρο. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;">Με το νέο σύστημα μπαταριών, αν δεν ανατραπεί στον δρόμο, θα
μειωθεί, ίσως και τερματιστεί και η παράξενη πρακτική, της διοχέτευσης της
παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, στα καλώδια της ΑΗΚ, τα οποία λειτουργούν σαν
μπαταρίες, όπως μας λένε εδώ και δεκαετίες οι ειδικοί. Ωστόσο οι μη ειδικοί,
δεν αντιλαμβάνονται την εξήγηση, αφού καθημερινώς απορρίπτεται μεγάλη ποσότητα
ρεύματα. Πρακτικά η ΑΗΚ δεν μπορεί να σβήσει μηχανές, γιατί η παραγωγή από
ανανεώσιμες πηγές δεν είναι σταθερή και έτσι δεν μπορεί να διακινδυνεύσει να
μείνουν περιοχές της Κύπρου, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;">Οι ειδικοί προτείνουν εδώ και χρόνια, διάφορα σενάρια για να
υπάρχει σταθερή παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας τα βράδια από ανανεώσιμες πηγές. Το
πιο ευφάνταστο σενάριο, το οποίοι πολλοί ειδικοί θεωρούν και ως το πιο εύκολο
και το πιο οικονομικό, είναι η μεταφορά νερού την ημέρα σε υδατοφράκτες στα
βουνά και τα βράδια να αφήνεται το νερό και με την δύναμη της πτώσεις, να
λειτουργεί υδροηλεκτρικούς σταθμούς. Με τον τρόπο αυτό, θα ξεπεραστεί και το
εμπόδιο της περίφημης ισορροπίας του συστήματος, την οποία ελάχιστοι μπορούν να
αντιληφθούν. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;">Σε αυτό το νέο αέρα, ο οποίος πνέει στο Υπουργείο Ενέργειας,
αν δεν κοπάσει ξαφνικά, θα πρέπει να επιτραπεί και η χρήση μικρών αθόρυβων ανεμογεννητριών
στα σπίτια, όπως τους παλιούς ανεμόμυλους. Θα πρέπει να προωθηθεί η τοποθέτηση
ανεμογεννητριών στους αυτοκινητόδρομους, οι οποίοι θα λειτουργούν με τον αέρα
τον οποίο παράγουν τα αυτοκίνητα. Επιτέλους θα πρέπει να στηριχθούν νεοφυείς
εταιρίες, να αφεθούν τα δυνατά μυαλά του τόπου, να προωθήσουν και άλλες
ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ιδέες και προτάσεις, ευτυχώς υπάρχουν πολλές από
τα νέα παιδιά. Το δύσκολο είναι να ξεπεραστούν γραφειοκρατικές και άλλες
πονηρές διαδικασίες, οι οποίοι ανατρέπουν τα νεανικά όνειρα.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;">Μεγάλη κουβέντα γίνεται και για τον περίφημο αγωγό, </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 72.0pt;">EuroAsia</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"> </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 72.0pt;">Interconnection</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;">, ο οποίος θα συνδέει με
ηλεκτρικό ρεύμα, το Ισραήλ, την Κύπρο και την Ελλάδα, ο οποίος θα στοιχίσει με
σημερινές τιμές, γύρω στα δύο δισεκατομμύρια ευρώ. Ευφάνταστη η ιδέα, αλλά
κανείς δεν μας είπε ξεκάθαρα, ποιος θα παράγει το ηλεκτρικό ρεύμα και που θα
τοποθετηθούν οι μονάδες παραγωγής. Ποιος θα πληρώνει για τους ρύπους και τις
αποζημιώσεις για τους κατοίκους των περιοχών οι οποίοι θα επηρεαστούν. Ακόμη
κανείς δεν μας, είπε, τι θα συμβεί αν αποτύχει το όλο εγχείρημα και πόσα θα
κληθούμε να πληρώσουμε ως φορολογούμενοι πολίτες. Χορτάσαμε από «φαραωνικά»
έργα σε αυτό τον τόπο. Σε επίγειο «παράδεισο» ζούμε. Λίγη περισσότερη ταπείνωση
δεν βλάφτει ή καλύτερα συμφέρει πάρα πολύ. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 72.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-61189835310719351132023-07-23T15:46:00.001+03:002023-07-23T15:46:08.700+03:00 Οι απελευθερωμένοι θησαυροί των εγκλωβισμένων<p> <span style="background-color: white; color: #050505; font-family: inherit; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;">Οι απελευθερωμένοι θησαυροί των εγκλωβισμένων</span></p><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ</div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 16.7.2023 </div><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg12bK8bIja20D5sxvzuQFp9kRGBL0JFO_abNH2t6dp7Tzl56stQDclQbVDAVs1TPmN4mylwQiVHH_sUP97K-1IFkJRYR0UmySkxkCpW5ccs5Ue5Kq1Lbbuw5Sv8xOlrAuvxi8kUMaA8dxYIbXNmZcEBbc6m0R54rEc95n66rRSGSGzVOoqoZpECLlpJBg/s765/359816211_10230244869602518_5184644468157854263_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="323" data-original-width="765" height="135" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg12bK8bIja20D5sxvzuQFp9kRGBL0JFO_abNH2t6dp7Tzl56stQDclQbVDAVs1TPmN4mylwQiVHH_sUP97K-1IFkJRYR0UmySkxkCpW5ccs5Ue5Kq1Lbbuw5Sv8xOlrAuvxi8kUMaA8dxYIbXNmZcEBbc6m0R54rEc95n66rRSGSGzVOoqoZpECLlpJBg/s320/359816211_10230244869602518_5184644468157854263_n.jpg" width="320" /></a></div><br /><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;"><br /></div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;"><span style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;"><a style="animation-name: none !important; color: #385898; cursor: pointer; font-family: inherit; transition-property: none !important;" tabindex="-1"></a></span>«Σούπερ πατριώτης» ο οποίος δεν θέλει να ακούσει, ούτε λέξη για συμβίωση με τους τουρκοκύπριους, ούτε και για λύση ομοσπονδίας, αλλά σκληρά βασανισμένος και βαθιά πονεμένος, μονολογούσε ότι: «ο μόνος λόγος για τον οποίο πηγαίνω στα κατεχόμενα, είναι για να προσκυνώ τον Απόστολο Αντρέα και τον τάφο του Αποστόλου Βαρνάβα. Εκεί είναι η παρηγοριά μου και εκεί συνάντησα το θαύμα… Λέω στον Άγιο της Καρπασίας: Απόστολε μου Αντρέα, που είσαι στο περιγιάλι, βάλε το χέρι σου… και ο Άγιος ανταποκρίνεται πάντα με τον σωστό τρόπο, στην κατάλληλη ώρα…» Οι ιστορίες με πονεμένους ανθρώπους είναι ατέλειωτες, όπως ατέλειωτα είναι και τα θαύματα, τα οποία βιώνουν χιλιάδες άνθρωποι, ακόμη και τουρκοκύπριοι, οι οποίοι «αγγίζουν» μυστικά, τον «σιωπηλό» Θεό.</div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Πριν μερικές μέρες παρουσιάστηκε το τρίτομο έργο: «Θρησκευτικές εικόνες της Καρπασίας» μια σπουδαία έκδοση, την οποία επιμελήθηκαν, ο βυζαντινολόγος Δρ. Χριστόδουλος Χατζηχριστοδούλου, η αρχαιολόγος Θέκλα Καλλή και πολλοί άλλοι, με τις ευλογίες του Επισκόπου Καρπασίας Χριστοφόρου. Το εκπληκτικό αυτό έργο, καταγράφει και όλα τα μικρά και μεγάλα θαύματα, τα οποία λέγονταν για δεκαετίες, από στόμα σε στόμα και ποτέ δημοσίως, για τον φόβο των εχθρών μας. Δηλαδή, τον δύσκολο και εξαιρετικά επικίνδυνο τρόπο, με τον οποίο μεταφέρθηκαν στις ελεύθερες περιοχές από εγκλωβισμένους, εκκλησιαστικοί θησαυροί από εκκλησίες και εξωκκλήσια της Καρπασίας. Αρχαίες θαυματουργές εικόνες, δισκοπότηρα, άμφια και πολλοί άλλοι φορητοί εκκλησιαστικοί θησαυροί. Όλα μεταφέρονταν, με θερμότατη προσευχή και πάντα υπό την σκέπη της Παναγίας, του Αποστόλου Αντρέα και όλων των αγίων της Καρπασίας. Και το θαύμα πάντα νικούσε την λογική και τον φόβο.</div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Τύχη αγαθή, πριν πολλά χρόνια, στάθηκα μάρτυρας, πολλών ιστοριών από ανθρώπους, μερικοί από τους οποίους δεν βρίσκονται σήμερα στην ζωή, οι οποίοι μετέφεραν με κίνδυνο της ζωής τους, εικόνες και άλλα ιερά κειμήλια στις ελεύθερες περιοχές, λίγο μετά το 1974. Πρώτο, μεγάλο και ιδιαιτέρως δύσκολο εγχείρημα, ήταν η συλλογή των θησαυρών από εκκλησίες και εξωκκλήσια. Συνήθως σε ώρες κοινής ησυχίας, έπαιρναν τα ζώα τους για να βοσκήσουν, δίπλα από εξωκκλήσια. Μάζευαν τους θησαυρούς, τους έχωναν στα στήθια τους και τους μετέφεραν στα σπίτια τους. Για μεγαλύτερους σε όγκο θησαυρούς, συνήθως εικόνες, το εγχείρημα ήταν πολύ πιο δύσκολο και πολλές φορές, κινούνταν ομαδικά τα βράδια, για να πετύχουν το στόχο τους.</div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Η μεταφορά των εκκλησιαστικών θησαυρών, δεν ήταν πάντα επιτυχημένη υπόθεση, αφού οι κατοχικές δυνάμεις, στρατιώτες και τουρκοκύπριοι, έψαχναν «ευρετές», μικρούς θησαυρούς, για να πλουτίσουν. Το παράδειγμα των γερόντων μοναχών του Αποστόλου Βαρνάβα και οι μαρτυρίες των τριών αδελφών στην κάμερα του ΡΙΚ, ακόμη συγκλονίζει. Φόρτωσαν τους θησαυρούς σε ένα φορτηγό, πιστεύοντας τις διαβεβαιώσεις των ανθρώπων των Ηνωμένων Εθνών. Ωστόσο το φορτηγό δεν ακολούθησε την διαδρομή των μοναχών, οι οποίοι έφθασαν στις ελεύθερες περιοχές μόνο με τα ράσα τους και τον μεγάλο τους πόνο.</div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Ο Χριστόδουλος Χατζηχριστοδούλου, στον τρίτομο έργο, καταγράφει συγκλονιστικές μαρτυρίες μεταφοράς ιερών κειμηλίων και εικόνων στις ελεύθερες περιοχές. Ανάμεσα τους: «Ο ιερέας της Αιγιαλούσης π. Ηλίας Παπαηλία με κίνδυνο της ζωής του, διέσωσε με τη Δώρα Σεργίδου τις εικόνες και τα ιερά σκεύη των ναών της Αγίας Μαρίνης και της Ζωοδόχου Πηγής Αιγιαλούσης, εικόνες από τον ναό του Αγίου Θύρσου και από τον ναό του Αγίου Πολυχρονίου Μελάναρκας. Η πρεσβυτέρα του Δέσποινα, η Μαρία Κάλλαττα και η Δώρα Σεργίδου διέσωσαν τις εικόνες από το παρεκκλήσιο του Αγίου Γεωργίου Καλαμιάς Αιγιαλούσης. Οι εικόνες μεταφέρθηκαν στις ελεύθερες περιοχές τυλιγμένες σε υφάσματα και παπλώματα… Ο π. Ηλίας, μαζί με τους εγκλωβισμένους π. Λοΐζο, Μιχάλη Παπαλοΐζου και τον γιο του Αβερκίου, πήγαν στον ναό του Αγίου Πολυχρονίου στη Μελάναρκα για να διασώσουν τα κειμήλιά του. Ο ναός ήταν λεηλατημένος, οι εικόνες και το εικονοστάσιο παιξούμενες (δηλ. πυροβολημένες). Αφού φόρτωσαν τις εικόνες στο ημιφορτηγό αυτοκίνητό τους, έκοψαν κλαδιά δέντρων και τις έκρυψαν από κάτω και με τον τρόπο αυτό τις διέσωσαν… Στην Αγία Τριάδα η κυρία Μιλίτσα είδε σε όραμα τον άγιο Νικόλαο που της είπε «που φεύγεις να με αφήσεις...». Ανάφερε το γεγονός στον ιερέα της Γιαλούσας, παπα-Λοΐζο και με την ευλογία και συγκατάθεσή του, τύλιξε την εικόνα του Αγίου Νικολάου σε σεντόνια και τη μετέφερε στο χωριό Κλαυδιά…» Το μόνο που μένει, είναι να μακαρίσουμε τους άγιους, ταπεινούς παπάδες και τους άλλους εγκλωβισμένους, οι οποίοι διακινδύνευσαν την ζωή τους για την διάσωση των «ζωντανών» εικόνων και άλλων εκκλησιαστικών θησαυρών, οι οποίες θαυματούργησαν και θαυματουργούν ακόμη. Και όλα αυτά αναμένοντας και το μεγάλο θαύμα της επιστροφής στα αγιασμένα χώρα της κατεχόμενης Κύπρου.</div></div>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-32002636454425416292023-07-23T15:44:00.005+03:002023-07-23T15:44:47.641+03:00 Το πάθος του πένθους του 1974<p> <a name="_GoBack"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL;">Το πάθος του πένθους του </span></b></a><b><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;">1974</span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; page-break-before: always;"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;"><o:p> </o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; page-break-before: always;"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;">ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ<o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; page-break-before: always;"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;"><o:p> </o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; page-break-before: always;"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;">ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 23/7/2023<o:p></o:p></span></b></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; page-break-before: always;"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;"><br /></span></b></span></p><p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; page-break-before: always;"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"></b></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfo4fYC0ZDAZwWB4bSzhWrqeTHbPrwUVcmttVuyMr8BDGLDQNiKcV2QpZpeeqHBI9wVg1Wx2Uet6j8Ta47viPPCQZLDg4yIhYNa1WBauZd17fmzHsUZ5tiEmQSeu8KnS9cKqCX7cZBg5UHwCjVMqNhE6u-Tdik97hEyhxDbmWLAnjDPRy6CXJ_tygPmnA/s279/111.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="181" data-original-width="279" height="181" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfo4fYC0ZDAZwWB4bSzhWrqeTHbPrwUVcmttVuyMr8BDGLDQNiKcV2QpZpeeqHBI9wVg1Wx2Uet6j8Ta47viPPCQZLDg4yIhYNa1WBauZd17fmzHsUZ5tiEmQSeu8KnS9cKqCX7cZBg5UHwCjVMqNhE6u-Tdik97hEyhxDbmWLAnjDPRy6CXJ_tygPmnA/s1600/111.jpg" width="279" /></a></b></div><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><br /><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;"><br /></span></b><p></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; page-break-before: always;"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;"><o:p> </o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; page-break-before: always;"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;">Πάθος απύθμενο, φολκλόρ και κακή
συνήθεια, κατάντησε το πένθος για τους νεκρούς και τους αγνοούμενους του 1974.
Ψυχίατροι και ψυχολόγοι, επιμένουν ότι σχεδόν πέντε δεκαετίες μετά και ακόμη
υπάρχουν άνθρωποι και κυρίως γυναίκες, οι οποίοι δεν μπόρεσαν να περάσουν τα
στάδια του πένθους και να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή. Βασανίζονται από
σωματικές και ψυχολογικές ασθένειες, πολεμούν με τον εαυτό τους και τους γύρω τους,
αναζητούν ακόμη απαντήσεις για τους αγνοούμενους και αρνούνται να πιστέψουν ότι
βρίσκονται στην «μακαρία ζωή». Τα στάδια του πένθους, για άλλους είναι τρία και
για άλλους πέντε και ορίζονται βασικά, σε πρώτο επίπεδο στην άρνηση αποδοχής του
τραγικού γεγονότος, σε δεύτερο επίπεδο στον θυμό για το γεγονός και σε τρίτο
επίπεδο στην αποδοχή και την λύτρωση. Το σημαντικό είναι αυτά τα στάδια να
διέρχονται γρήγορα και χωρίς να αφήνουν ανεξίτηλες πληγές, γιατί οι ψυχοσωματικές
συνέπειες είναι τραγικές.<o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; page-break-before: always;"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; page-break-before: always;"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;"><o:p> </o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; page-break-before: always;"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;">Με σύνθημα το αμφιλεγόμενο «Δεν
Ξεχνώ» στήθηκε μια «βιομηχανία» πόνου, θλίψη, ατέλειωτων ψεμάτων και
διλημμάτων. Οι δακρύβρεχτες εκδηλώσεις μνήμης και οι ατέλειωτες συνομιλίες για
το κυπριακό, αποτελούν το καλύτερο άλλοθι, για «πάσαν νόσον και πάσαν μαλακία»
η οποία ταλαιπωρεί το παραδείσιο νησί της Κύπρου. Παλαιότερα είχαμε τις
εκδηλώσεις στα οδοφράγματα, είχαμε τους γοερούς θρήνους, στους τάφους των νεκρών,
είτε στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας, είτε στα άλλα κοιμητήρια. Ο χρόνος πέρασε,
οι περισσότερες μανάδες συνάντησαν τα παιδιά τους, στον άλλο κόσμο και πλέον
στα κοιμητήρια, παρακολουθούμε τις τυποποιημένες εκδηλώσεις, με τα τρισάγια,
τις καταθέσεις στεφάνων και τις ανούσιες συναισθηματικές δηλώσεις.<o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; page-break-before: always;"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;"><o:p> </o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; page-break-before: always;"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;"><o:p> </o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; page-break-before: always;"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;">Όλες αυτές τις δεκαετίες, υπήρξαν και
άλλα πολλά σημαντικά γεγονότα, τα οποία ευτυχώς δεν μπόρεσαν να δεχθούν τα φώτα
της δημοσιότητας. Ταπεινοί δεσποτάδες, άγνωστοι παπάδες, ακόμη και πολλοί θεοφοβούμενοι
άνθρωποι, τράβηξαν από το χείλους του γκρεμού πολλούς γονιούς, πολλές συζύγους,
πολλά αδέλφια, ακόμη και πολλές αρραβωνιαστικιές, αγνοουμένων και πεσόντων.
Βοήθησαν τους χαροκαμένους ανθρώπους, να αντιληφθούν ότι δεν υπάρχει θάνατος,
μετά την Ανάσταση του Χριστού και ότι η μετάβαση από την προσωρινή στην αιώνια
ζωή, είναι όπως την μετάβαση με αεροπλάνο, από μια χώρα σε άλλη. Μόνο που αυτό
το ταξίδι, διαρκεί κλάσματα δευτερολέπτου και στην άλλη διάσταση, δεν υπάρχει,
ούτε πόνος, ούτε θλίψη, ούτε πάθη, ούτε και γκρίνια. Με απλά λόγια, τα οποία
ωστόσο έβγαιναν από αγιασμένα στόματα, πολλοί απελπισμένοι άνθρωποι, μπόρεσαν
και πάτησαν στα πόδια τους, μπόρεσαν να αποδεχθούν τα γεγονότα και τελικά να
λυτρωθούν από τον πόνο της απώλειας αγαπημένων τους προσώπων.<o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; page-break-before: always;"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;"><o:p> </o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; page-break-before: always;"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;"><o:p> </o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; page-break-before: always;"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;">Καλό είναι θεσμικά, η πολιτεία και η
Εκκλησία, να προβληματιστούν και να αντιμετωπίσουν με διαφορετική ματιά τις
εκδηλώσεις μνήμης. Το γεγονός ότι σήμερα στο μοναδικό στρατιωτικό κοιμητήριο
της Κύπρου, στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας, στους τάφους των περισσότερων ηρώων,
τοποθετούν λουλούδια, μόνο παιδιά και όχι συγγενείς, λέει από μόνο του, πάρα
πολλά. Είναι καλό να ανεγερθεί μια εκκλησία, στην οποία να μνημονεύονται με
Θείες Λειτουργίες, ίσως και με αγρυπνίες, οι κεκοιμημένοι ήρωες και αλλά και τα
θύματα του πολέμου. Όλοι άνθρωποι είναι και όλοι έχουν την ανάγκη μιας
προσευχής. Σε όλο τον κόσμο, υπάρχουν εκκλησίες σε στρατιωτικά νεκροταφεία, ενώ
σε ορισμένες χώρες, σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες, στις εκκλησίες επιτελούνται
και πολλά θαύματα.<o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; page-break-before: always;"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;"><o:p> </o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; page-break-before: always;"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;"><o:p> </o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; page-break-before: always;"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;">Μια άλλη τραγική διάσταση του
συνεχιζόμενου δράματος, ακούει στο όνομα της πανάκριβης διαδικασίας ανεύρεσης
των οστών των αγνοουμένων, ώστε να τελεστούν οι κηδείες τους. Η συμφωνία μεταξύ
των δύο κοινοτήτων, λέει ότι δεν εξετάζονται τα αίτια θανάτου, ούτε ακολουθούν
δίκες και καταδίκες. Άρα γιατί χρειάζεται να βρεθούν τα οστά για να τελεστούν
κηδείες. Γιατί χρειάζεται να υποβληθούν οι συγγενείς των κεκοιμημένων σε μια νέα
διαδικασία πένθους, με την τέλεση της εξοδίου ακολουθίας και όλα όσα συμβαίνουν
με τις δακρύβρεχτες και «τρομακτικές» σε πολλές περιπτώσεις ομιλίες. Υπάρχουν και
οι πιο τραγικές πτυχές, με ανθρώπους οι οποίοι αρνούνται να παραλάβουν τα οστά
των συγγενών τους, γιατί είναι πολύ λίγα, είναι ένα μόνο οστό. Άραγε τι σημασία
έχει ο αριθμός των οστών, όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σε άλλη διάσταση. Οι
κηδείες τελούνται για να βρουν παρηγοριά οι ζωντανοί και να αναπαυθούν οι
κεκοιμημένοι και όχι για να γίνονται τελετές. Η αληθινή παρηγοριά βρίσκεται
στις προσευχές στις δεήσεις και κυρίως στην λύτρωση η οποία έρχεται εξ ουρανού.
Τα άλλα όλα, είναι περιττά λόγια και κουβέντες, οι οποίοι διαρκούν μερικά
λεπτά. Η πραγματική ουσία βρίσκεται στην αιωνιότητα, στον παράδεισο, ο οποίος
ξεκινά από αυτή την ζωή και συνεχίζεται στην άλλη, την αληθινή ζωή. <o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;"><o:p> </o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bookmark: _GoBack;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: #252525; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-font-family: Arial;"><o:p> </o:p></span></b></span></p>
<span style="mso-bookmark: _GoBack;"></span>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></b></p>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-13308737316802198142023-07-09T16:51:00.005+03:002023-07-09T16:51:56.786+03:00Οι πουριτανοί και το «γ@@@@ι» του Μόρφου<p><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 20.0pt;">Οι πουριτανοί και το «γ@@@@ι» του Μόρφου</span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 20.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 20.0pt;">ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 20.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 20.0pt;">ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 2/7/2023<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 20.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQ7DP5aa7q3T9E66bBq6W0QtHcz7wvSxxu0R2ZA3jZ6r6t2guhgWImmFO0G83nhzUnHPBoRh7Z-hw2sl2O4Vl8HuKYUu1h0Y4pFk3Wz4BMbbObk-QKx0LsNqG73FlVYAph3SjL7eC9dpo6Ccdh3i3NEQmbvcuJ7tcyAytQXmlCz3BddeTkvCLvpkO3fww/s1168/morfou.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="656" data-original-width="1168" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQ7DP5aa7q3T9E66bBq6W0QtHcz7wvSxxu0R2ZA3jZ6r6t2guhgWImmFO0G83nhzUnHPBoRh7Z-hw2sl2O4Vl8HuKYUu1h0Y4pFk3Wz4BMbbObk-QKx0LsNqG73FlVYAph3SjL7eC9dpo6Ccdh3i3NEQmbvcuJ7tcyAytQXmlCz3BddeTkvCLvpkO3fww/s320/morfou.jpg" width="320" /></a></b></div><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><br /></b><p></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 20.0pt;">Έχουν το λιγότερο πλάκα, οι αντιδράσεις για την αναφορά του
Μητροπολίτη Μόρφου Νεοφύτου, περί «γ@@@@ιου (@@@-πουριτανή νομοθεσία) εντός του
γάμου». Πρώτα, η έκπληξη στο πρόσωπο του κληρικού, ο οποίος κρατούσε το
μικρόφωνο του Πανιερωτάτου και ακολούθως οι αναφορές και τα σκίτσα στα Μέσα
Κοινωνικής Δικτύωσης. Τα καλύτερα σχόλια προήλθαν από τους φανατικούς
υποστηρικτές των ΛΟΑΤΚΙ, οι οποίοι δεν περίμεναν να τους βγει από τα «αριστερά»
ο πάλαι ποτέ αριστερός, Μητροπολίτης Μόρφου. Κατά τα άλλα επιβεβαιώνεται ότι ο
πουριτανισμός, είναι βαθιά ριζωμένος στις ψυχές των κυπρίων, όσο και να λένε,
ότι τάχα είναι απελευθερωμένοι. Για την ιστορία, πουριτανισμός ήταν θρησκευτική
κίνηση του 16<sup>ου</sup> αιώνα στους κόλπους του Προτεσταντισμού, για
εκκαθάριση από τον Ρωμαιοκαθολικισμό, η οποία συνοδευόταν από αυστηρότατους
κανόνες, οι οποίοι συνήθως ήταν, μόνο τα μάτια του κόσμου.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 20.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 20.0pt;">Τα λόγια του Μητροπολίτη Νεοφύτου, παραπέμπουν τους
παλαιότερους, στην πρακτική ορισμένων Δεσποτάδων και παπάδων, οι οποίοι
αφαιρούσαν λέξεις από τα Ευαγγέλια κατά την εκφώνηση, για να μην σκανδαλίσουν,
τάχα τους πιστούς. Για παράδειγμα δεν διάβαζαν τις επίμαχες λέξεις στο Ευαγγέλιο
του Ματθαίου. «Ήσαν δε παρ’ ημίν επτά αδελφοί. Και ο πρώτος γαμήσας ετελεύησε… Πλανάσθε
μη εδότες τας γραφάς, μηδέ την δύναμιν του Θεού. Εν γαρ τη αναστάσει, ούτε
γαμούσιν, ούτε εκγαμίζονται, αλλ’ ως άγγελοι Θεού εν ουρανώ εισί…» Φυσικά τότε,
όσοι δεν καταλάβαιναν τις γραφάς δεν γνοιάζονταν, αλλά και όσοι καταλάβαιναν,
απλά χαμογελούσαν και σιωπούσαν.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 20.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 20.0pt;">Ο Παπα-ΠΑΟΚ, ο Παπά Χρήστος Μήτσιος, ο ξακουστός παπάς από την
Θεσσαλονίκη, αποκάλυψε στον Γρηγόρη Αρναούτογλου, την ιστορία μιας ταλαιπωρημένης
γυναίκας από την Ρωσία, η οποία έπεσε στα πλοκάμια της νύκτας. Όταν με θαυμαστό
τρόπο ξέφυγε, έτρεξε για να εξομολογηθεί στον παπά, τον οποίο είδε στα Μέσα
Κοινωνικής Δικτύωσης. «Από τα 12 μου, με βίαζε ο θείος μου. Όταν το έλεγα στον
πατέρα μου, με ξυλοφόρτωνε, γιατί μεθοκοπούσε με τον αδελφό του. Στα 14 μου, το
έσκασα και πήγα στην Μόσχα. Κοιμόμουν σε παγκάκια. Κάποιος με είδε και με έβαλε
στην δουλειά. Με πούλησαν σε τρεις χώρες. Στην Θεσσαλονίκη έμενα σε ένα
ξενοδοχείο. Πέρασαν από πάνω μου χιλιάδες άντρες. Ήμουν όμορφη και έκανα καλά
την δουλειά μου. Ένα βράδυ ήρθε ένας νέος και κάναμε έρωτα. Μετά πιάσαμε την
κουβέντα και άρχισα να του λέω για την ζωή μου. Με πήρε και με έβγαλε από το
ξενοδοχείο. Στην υποδοχή του ξενοδοχείου, πήγαν να τον εμποδίσουν, αλλά επειδή
ήταν γομάρι, τους προσπέρασε. Πήγα σπίτι του. Κουβεντιάσαμε με τις ώρες και
είδα πόσο με αγάπησε το παλικάρι. Τότε του ζήτησα να κάνουμε έρωτα. Για πρώτη
φορά στην ζωή μου, ένοιωσα οργασμό...» Και ο παπά Χρίστος, συνέχισε λέγοντας:
«Δεν ήταν αγνή, παρθένα γυναίκα, στην ψυχή και την καρδιά; Της είπα να
κοινωνήσει. Στην αρχή αντέδρασε λόγω της ζωής της. Της είπα ότι ήταν δώρο από
εμένα. Την Κυριακή ήρθε στην Εκκλησία και κοινώνησε. Ένα κύριος, ο οποίος βοηθά
στον ναό, με ρώτησε, αν είδα μια ξανθή κοπέλα και πόσο έλαμπε το πρόσωπο της.
Απάντησα ότι έτσι είναι οι άγγελοι παιδί μου…» <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 20.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 20.0pt;">Η Ορθοδοξία, λένε αυτοί οι οποίοι ξέρουν, είναι η δυσκολότερη
θρησκεία, γιατί απλά δεν έχει κανόνες και όλα ξεκινούν και τελειώνουν, στην
αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον, ο οποίος δεν έχει ούτε χρώμα, ούτε
θρησκεία, ούτε πατρίδα, αλλά μόνο ανθρώπινη υπόσταση. Προσθέτουν ότι ο,τιδήποτε
είναι φυσικό, είναι και Ορθόδοξο. Σε αυτό το πλαίσιο θεσπίστηκαν δόγματα και
κανόνες, οι οποίοι ωστόσο ανατρέπονται, ανάλογα με την φώτιση του πνευματικού. Σε
αυτό το πλέγμα εντάσσεται και η ρήση του Μητροπολίτη Μόρφου Νεοφύτου. Η
Εκκλησία τάσσεται κατά των προγαμιαίων σεξουαλικών σχέσεων, ακολουθώντας την
φυσική πορεία των πραγμάτων. Δεικνύει στους νέους, ότι πρέπει πρώτα να
ερωτευτούν ψυχικά, ακολούθως να λάβουν την ευλογία της Εκκλησίας και στην
συνέχεια να απολαύσουν τον έρωτα τους, ο οποίος μπορεί να φθάσει στο μέγιστο
βαθμό, όταν επικοινωνούν και οι ψυχές και τα σώματα. Ακόμη προστατεύει τους
νέους και κυρίως τα κορίτσια, από την εκμετάλλευση από επιτήδειους και
κακοπροαίρετους. Επιπλέον η σεξουαλική επαφή, εκτός γάμου, δημιουργεί
ψυχολογικές δυσάρεστες δεσμεύσεις, οι οποίες πολλές φορές «τυφλώνουν» και
οδηγούν σε φρικτά φαινόμενα κακοποίησης, λόγω κυρίως ενοχών. Κατά τα άλλα, η
ουσία είναι μία. Ο Μόρφου Νεόφυτος δεν κρύφτηκε, μίλησε και τάραξε την
υποκρισία της σύγχρονης ταλαιπωρημένης κοινωνίας. Από εδώ και πέρα ο Θεός θα
βάλει το χέρι του και σίγουρα, Αυτός ξέρει καλύτερα.<o:p></o:p></span></b></p>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-87058423848189169162023-07-09T16:50:00.001+03:002023-07-09T16:50:30.518+03:00 Τεχνητή α-νοημοσύνη<p> <span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18pt;">Τεχνητή α-νοημοσύνη</span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;">ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ</span><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;">ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 9/7/2023<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><o:p> </o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjUn9702NQb_u5zNHaw74TP9wgpodMs4GoRPpoTTmTBUyofndtJyhV3H2oJRC88soFlP7EE8TFHVgZELB3fFNMjj-hVfqJ64URDvQX6sg8kflqcg_-AKiCl_1I3IJjFJjmzlnEkaguMdlBj7rK8QcRyrsE0iAjLwe-2mvqs7UqI7B-nQIm47wn2dzkZ3s/s1024/texnitinoimosini1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="545" data-original-width="1024" height="170" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjUn9702NQb_u5zNHaw74TP9wgpodMs4GoRPpoTTmTBUyofndtJyhV3H2oJRC88soFlP7EE8TFHVgZELB3fFNMjj-hVfqJ64URDvQX6sg8kflqcg_-AKiCl_1I3IJjFJjmzlnEkaguMdlBj7rK8QcRyrsE0iAjLwe-2mvqs7UqI7B-nQIm47wn2dzkZ3s/s320/texnitinoimosini1.jpg" width="320" /></a></div><br /><p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;">Άνθρωπος έναντι της
μηχανής, ήταν το μεγάλο στοίχημα, το οποίο καθήλωνε πριν μερικές δεκαετίες, όλο
τον κόσμο. Πρωταγωνιστές ο σπουδαιότερος ίσως σκακιστής του κόσμου, ο Γιούρι
Κασπάροφ και οι πανίσχυροι για την εποχή τους, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, οι
οποίοι μπορούσαν να κάνουν υπολογισμούς, εκατομμύρια φορές πιο γρήγορα από τους
ανθρώπους. Οι νίκες εναλλάσσονταν, αλλά στο τέλος της ημέρας, αποδείχθηκε ότι ο
άνθρωπος, με την δύναμη της φαντασίας, άρα και της μπλόφας, μπορούσε και νίκησε
τελικά το μηχάνημα. Όλα ξεκινούν από την φιλοσοφική ρήση, ότι ο άνθρωπος είναι
το ασθενέστερο ζώο στον κόσμο, αλλά με το ισχυρότερο μυαλό. Ακολουθούν η ομιλία,
τα αισθήματα, η φαντασία και τελικά η θέωση του ανθρώπου, όπως και αν αυτή
ορίζεται. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><br />
Η «τρέλα» της τεχνολογίας δεν έχει όρια, όπως και η «τρέλα» του μυαλού. Ο νέος
τρόμος, για το τέλος του κόσμου, ακούει το όνομα της τεχνητής νοημοσύνης. Το
νέο «παιγνίδι» στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και τα κινητά τηλέφωνα, το </span><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 80.0pt;">ChatGPT</span><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;">, το θαύμα της τεχνητής νοημοσύνης, ξέρει τα «πάντα» και λέει
τα «πάντα» σε δευτερόλεπτα. Μετά την πρώτη έκπληξη, έρχεται μοιραία ο φόβος, ότι
τα λεγόμενα έξυπνα μηχανήματα, θα κλέψουν τις δουλειές των ανθρώπων, θα
κατευθύνουν την ζωή τους και τελικά θα καταστρέψουν τον άνθρωπο και την
ανθρωπότητα. Ο φόβος επιτάθηκε το τελευταίο διάστημα και από την ανοικτή
επιστολή εκατοντάδων κορυφαίων επιστημόνων, από τα καλύτερα πανεπιστήμια του
κόσμου, οι οποίοι προειδοποιούν ότι έρχεται το τέλος του κόσμου, λόγω τεχνητής
νοημοσύνης και υποδεικνύουν ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;">Ο φόβος των μηχανών
ξεκίνησε μερικούς αιώνες, με την βιομηχανική επανάσταση, επιτάθηκε με την
έλευση των ηλεκτρονικών υπολογιστών και σήμερα παίρνει διαστάσεις τρόμου, με
την έλευση της τεχνητής νοημοσύνης. Γράφεται ότι για πρώτη φορά, υπάρχουν
μηχανές οι οποίες «σκέπτονται» και λαμβάνουν αποφάσεις. Στα Μέσα Κοινωνικής
Δικτύωσης, γράφεται ήδη ότι ρομπότ σκότωσαν τους δημιουργούς τους. Όλα αυτά
βεβαίως κινούνται στο εκκρεμές της αλήθειας, του ψέματος.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ξεκινούν από τον μύθο ή την πραγματικότητα,
ότι μηχανές σκότωσαν χιλιάδες εργάτες και φθάνουν μέχρι την ρήση, ότι για να
πλουτίσει κάποιος, πρέπει να πατήσει επί πτωμάτων. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;">Στην εξίσωση της τεχνητής
νοημοσύνης, πάντα παρεμβάλλεται ως άγνωστος «Χ» ο παράγοντας της ψυχολογίας,
της φαντασίας, της μπλόφας και κυρίως ο παράγοντας των παθών των ανθρώπων, είτε
αυτά ονομάζονται ζήλια, είτε μίσος, είτε αγάπη, είτε ακόμη και παραλογισμός.
Όπως τραγουδά και ο Στέλιος Καζαντίζης: «Άλλος μεθάει από χαρά / και άλλος από
λύπη / και εγώ για την αγάπη μου / που από κοντά μου λείπει…» Τα «έξυπνα» ή
«παλαβά» μηχανήματα, είτε έτσι, είτε αλλιώς, κινούνται πάντα στην βάση κανόνων
και ανάλογου προγραμματισμού και σίγουρα δεν έχουν αισθήματα, τα οποία αποτελούν
προνόμιο, μόνο των ανθρώπων. Ίσως θα πρέπει να καλείται τεχνητή α-νοημοσύνη.
Από το άλφα το στερητικό, το οποίο ανατρέπει και ακυρώνει, την έννοια της λέξης
η οποία ακολουθεί. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;">Στην «τρέλα» των νέων
τεχνολογικών επινοήσεων, εντάσσεται και το όπλο του μέλλοντος, όπως
αποκαλούνται οι κβαντικές δορυφορικές επικοινωνίες. Ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη,
ένας σιωπηλός πόλεμος μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Κίνας, χωρίς να ξέρει
κανείς τι ακριβώς συμβαίνει στην Ρωσία, την Ινδία, στο Ισραήλ και άλλες
τεχνολογικά εξελιγμένες χώρες. Σε αυτό το πεδίο, ήδη εργάζεται και η Hellas
Sat, όπως ανακοινώθηκε στο Φόρουμ των Δελφών από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της
εταιρίας, Χριστόδουλο Πρωτοπαπά. Επεσήμανε ότι «οι κβαντικές επικοινωνίες και
οι κβαντικοί υπολογιστές είναι το υπερόπλο του μέλλοντος και του
κυβερνοπολέμου, που επέρχεται. Μπορούν να σπάσουν πρωτόκολλα κρυπτογράφησης σε
10 δευτερόλεπτα». Και γι’ αυτούς οι οποίοι αντιλαμβάνονται την έννοια της
κυβερνοασφάλειας<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>και του κυβερνοεγκλήματος,
αυτό αποτελεί ένα απίστευτο γεγονός. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 50% του
εγκλήματος, υπολογίζεται ότι διενεργείται διαδικτυακά.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;">«Ουδέν κακόν, αμιγές
καλού…» και η τεχνητή νοημοσύνη, το τελευταίο επινόημα του ανθρώπου, εκτός από
φόβο, σίγουρα κουβαλά και πολλές ελπίδες. Αυτός ο έρμος κόσμος, της
ταλαιπωρίας, της διαφθοράς, των εγκλημάτων και των καταστροφικών πολέμων,
μπορεί να αναγεννηθεί με την βοήθεια μηχανών, τις οποίες θα κατευθύνουν τίμιοι
άνθρωποι. Από τα πιο απλά, την ρύθμιση των φώτων τροχαίας, ώστε να
αντιμετωπιστεί το κυκλοφοριακό χάος, μέχρι και τα πολύ σύνθετα επινοήματα και
την αναδημιουργία ανθρώπινων μελών, ώστε να μειωθεί ο πόνος των ανθρώπων. Κατά
τα άλλα αυτός ο κόσμος, ο «μικρός ο μέγας» ακολουθεί κυκλική φορά, γεννιέται
και πεθαίνει και κατευθύνεται κάθετα προς τον δημιουργό του, σε μια άλλη
διάσταση. Ευτυχώς από αυτή την πορεία προς τον θάνατο, δεν υπάρχουν εξαιρέσεις,
ούτε για ανθρώπους, ούτε για μηχανές. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-24842284458666767992023-06-25T11:02:00.001+03:002023-06-25T11:02:46.610+03:00 Καταλύτης η κοινοβουλευτική διπλωματία<p> <b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 14.0pt;">Καταλύτης
η κοινοβουλευτική διπλωματία</span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 14.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 14.0pt;">ΤΟΥ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 14.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 14.0pt;">ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
25/6/2023<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 14.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMcyfcZlyNWKZEZsXG4CbWJ5GpPVISPpl-Wn_Ytpq2STYOvjxTKtDwZA2jnPXzBwzGTXmZoFDlcCbql1OrOoSWrmI0CWMNR22_IFWlD8v68Q7CPsme3LW4GPcF8rXps5fCO5p9LLIszDKjLpcaW_Ia6dHyQYQ4ssg26gpW7XMfHce3377AKgwkyarwAzM/s500/ANNITA_DEMETRIOU_POLONIA_2.width-800.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="388" data-original-width="500" height="248" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMcyfcZlyNWKZEZsXG4CbWJ5GpPVISPpl-Wn_Ytpq2STYOvjxTKtDwZA2jnPXzBwzGTXmZoFDlcCbql1OrOoSWrmI0CWMNR22_IFWlD8v68Q7CPsme3LW4GPcF8rXps5fCO5p9LLIszDKjLpcaW_Ia6dHyQYQ4ssg26gpW7XMfHce3377AKgwkyarwAzM/s320/ANNITA_DEMETRIOU_POLONIA_2.width-800.jpg" width="320" /></a></b></div><b><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrfLI5OXSjSM3vwasx6KuaCevkEAh8HDKDh7S8bnuSeXku8lyYcyGZwq5wLf4uEvfQz2YT9VR9xY0xuZGkezjNSj0fG42zw7xFBaUb-74-jH-xmBs-hF9riIS5S2SByo1jsMp3GZL6bqQnRYHYfAmgbVsaVzK_z8D9OVcoW9QrVMAeMv4aji12C2cJgBk/s1200/annita.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="630" data-original-width="1200" height="168" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrfLI5OXSjSM3vwasx6KuaCevkEAh8HDKDh7S8bnuSeXku8lyYcyGZwq5wLf4uEvfQz2YT9VR9xY0xuZGkezjNSj0fG42zw7xFBaUb-74-jH-xmBs-hF9riIS5S2SByo1jsMp3GZL6bqQnRYHYfAmgbVsaVzK_z8D9OVcoW9QrVMAeMv4aji12C2cJgBk/s320/annita.jpg" width="320" /></a></div><br /></b><p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 14.0pt;">Η
δημοσιογραφία καλείται και «τέταρτη εξουσία», όχι γιατί έχει καμία θεσμική
εξουσία, αλλά γιατί απλά μπορεί να λειτουργεί επικουρικά στο έργο της καλής
διακυβέρνησης ενός τόπου. Σε ένα πρώτο και ιδεατό επίπεδο, τα Μέσα Ενημέρωσης,
έχουν την ευθύνη να ελέγχουν την εκάστοτε εξουσία, να αποκαλύπτουν, να
παρουσιάζουν λάθη και παραλείψεις και να προβάλλουν τα θετικά επιτεύγματα. Με
τον τρόπο αυτό συμβάλλουν στην σωστή και αντικειμενική ενημέρωση των πολιτών.
Οι καλά ενημερωμένοι πολίτες, μπορούν με την σειρά τους, να επιλέξουν με την
ψήφο τους, τούς άριστους και ικανότερους, για την διακυβέρνηση ενός τόπου. Σε
ένα δεύτερο επίπεδο, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, λειτουργούν και ως καταλύτες
για να την προώθηση αποφάσεων της πολιτείας. Πρώτα, με την διαρροή ειδήσεων, οι
οποίες λειτουργούν ως βαρόμετρο, ως καταμετρητής αντιδράσεων, για την αποδοχή ή
όχι μιας απόφασης. Ακολούθως έρχεται η λήψη της απόφασης και η ενημέρωση των
πολιτών για το περιεχόμενο μιας απόφασης. Σε ένα τρίτο επίπεδο, οι λειτουργοί
των Μέσων Ενημέρωσης, γνωρίζοντας τις θέσεις όλων των πλευρών και τα
αντικρουόμενα, αλλά και διαπλεκόμενα συμφέροντα, μπορούν με την αρθρογραφία
τους, να ελέγξουν τους ηγέτες και να αποκαλύψουν σκάνδαλα και παρανομίες. Εδώ προκύπτουν
και τα πολύ δύσκολα και ο μεγάλος πειρασμός των δημοσιογράφων, να μετατραπούν από
«ελεγκτές» στο πολιτικό «παιγνίδι», σε μέρος του «παιγνιδιού», εξυπηρετώντας
συνειδητά ή ασυνείδητα και τα δικά τους συμφέροντα. Και όλα αυτά βεβαίως, καταλήγουν
στην ηθική διάσταση, όπου Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και δημοσιογράφοι, παλεύουν
για την δική τους αλήθεια, για την δική τους συνείδηση, ως μέρος του πολιτικού
γίγνεσθαι. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 14.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 14.0pt;">Ανάλογο
ρόλο, διαδραματίζουν και τα σοβαρά κοινοβούλια, στο επίπεδο της
κοινοβουλευτικής διπλωματίας. Λειτουργούν ως εμπροσθοφυλακή, ως βαρόμετρο και
ως καταλύτες, στις διπλωματικές «μάχες» τις οποίες δίδουν αρμοδίως, οι εκάστοτε
κυβερνήσεις, για προώθηση των καλώς νοούμενων εθνικών συμφερόντων.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Με απλά λόγια, οι Πρόεδροι των Κοινοβουλίων
και οι Επιτροπές Φιλίας ανάμεσα σε κοινοβούλια, μπορούν μέσω επισκέψεων, να
βολιδοσκοπήσουν αντιδράσεις και να προωθήσουν αποφάσεις κυβερνήσεων. Αναλόγως
των αντιδράσεων, λαμβάνονται ή αναπροσαρμόζονται οι αποφάσεις. Οι συναντήσεις
σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, είναι κατά κανόνα πιο «χαλαρές», δεν τηρούνται
συνήθως πρακτικά και οι κοινοβουλευτικοί αξιωματούχοι μιλούν με περισσότερη από
την αναμενόμενη ειλικρίνεια. Σε αυτές τις συναντήσεις λέγονται συνήθως πικρές
αλήθειες και οι πρωταγωνιστές αντιλαμβάνονται, το λιγότερο, που πάνε τα
πράγματα και που οδεύουν οι χώρες και ο κόσμος όλος. Η σημαντικότερη πτυχή
αυτών των συναντήσεων είναι οι παρασκηνιακές και προσωπικές επαφές, κατά την
διάρκεια των οποίων λέγονται «ωμά» και τα κακώς έχοντα, τα οποία δύσκολα
λέγονται με διπλωματική γλώσσα. Σε αυτές τις συναντήσεις, καθοριστικό ρόλο
διαδραματίζουν τα πρόσωπα, τα οποία ανάλογα με τις επικοινωνιακές τους
ικανότητες, ανάλογα με την «ομορφιά» της ψυχής και τους σώματος τους, μπορούν
να «κερδίσουν» πολλά για τις χώρες τους, χωρίς να υπάρχει κίνδυνος για
αρνητικές επιπτώσεις.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 14.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 14.0pt;">Μια
άλλη σημαντικότατη πτυχή αυτών των συναντήσεων, είναι η προετοιμασία των
εκπροσώπων του λαού, για την ανάληψη στην συνέχεια εκτελεστικών εξουσιών. Στις
περισσότερες δημοκρατικές χώρες, οι Πρόεδροι, οι Πρωθυπουργοί, οι Υπουργοί και
οι Υφυπουργοί, είναι εκλεγμένοι πρώτα σε βουλευτικά αξιώματα και ταυτόχρονα
ασκούν και εκτελεστικά καθήκοντα. Ο κανόνας λέει ότι το πολιτικό «παιγνίδι»
παίζεται πρώτα και κύρια, σε κοινοβουλευτικό επίπεδο. Οι πιο επιτυχημένοι
Πρόεδροι, Πρωθυπουργοί και Υπουργοί, είναι αυτοί οι οποίοι έχουν μακρά θητεία
σε βουλευτικά έδρανα. Στην Κύπρο, παρόλο το «προβληματικό» Σύνταγμα, όπως
αρέσκονται πολλοί να λένε, οι δύσκολες και ουσιαστικές αποφάσεις λαμβάνονται
από την Βουλή των Αντιπροσώπων, η οποία καθίσταται συνυπεύθυνη, στην λύση ή
στην μη λύση ενός προβλήματος. Οι περισσότεροι Πρόεδροι, λόγω και κοινοβουλευτικής
πείρας, διατηρούσαν διαχρονικά ουσιαστικές επαφές, ακόμη και προσωπικές, με
τους βουλευτές, όχι μόνο των δικών τους κομμάτων, αλλά με τους βουλευτές όλων
των κομμάτων, ώστε να μπορούν να βολιδοσκοπούν αντιδράσεις, αλλά και να
προωθούν δύσκολες αποφάσεις, οι οποίες εμπεριέχουν πολιτικό κόστος.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 14.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 14.0pt;">Το
κοινό καλό μιας πολιτείας, απαιτεί τον διάλογο και την συνεργασία, αλλά και την
εντός ορίων αντιπαράθεση, μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων. Κυρίως όμως απαιτεί
την πολιτική επικοινωνία μεταξύ εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας. Ο
διαχωρισμός των εξουσιών, σε εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική, ο οποίος
ορίστηκε πρώτα από τον Αριστοτέλη και τον Όμηρο και ακολούθως από τον Γάλλο
φιλόσοφο τον Μοντεσκιέ, στόχο έχει τον διαχωρισμό των αρμοδιοτήτων και όχι την
θεσμοθέτηση «στρατοπέδων» αντιπαράθεσης. Εξάλλου δεν υπάρχει η απόλυτη σοφία
και η απόλυτη αλήθεια σε αυτό τον κόσμο. Όλα είναι σχετικά και σίγουρα κανένας
δεν είναι αναντικατάστατος, ακόμη και οι πολιτικοί. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 14.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-1247445036695941292023-06-16T13:16:00.006+03:002023-06-16T13:16:47.149+03:00Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά<p><span style="background-color: white; color: #050505; font-family: inherit; font-size: 15px; white-space: pre-wrap;">Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά</span></p><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ</div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 11.6.2023</div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRv9yxSF0zXVXUmkto7GcR1ISp0vjfQ6QPzfZnY7E9fcgels9FahexcwcAgeRe6GC1qhMst72dO7YUOlqYSY27O21ZUqHt8JKj7nlbNg4vNc714j-PXPhGUB9xf5iot32gr_TJbiVUpkthJM45PEAxwdutRwFjUJa2_FQ_D2Cnd6Kvs3-zcLCiL-XX/s690/353840444_10230007229621667_6768164056095435894_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="577" data-original-width="690" height="268" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRv9yxSF0zXVXUmkto7GcR1ISp0vjfQ6QPzfZnY7E9fcgels9FahexcwcAgeRe6GC1qhMst72dO7YUOlqYSY27O21ZUqHt8JKj7nlbNg4vNc714j-PXPhGUB9xf5iot32gr_TJbiVUpkthJM45PEAxwdutRwFjUJa2_FQ_D2Cnd6Kvs3-zcLCiL-XX/s320/353840444_10230007229621667_6768164056095435894_n.jpg" width="320" /></a></div><span style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;"><a style="animation-name: none !important; color: #385898; cursor: pointer; font-family: inherit; transition-property: none !important;" tabindex="-1"></a></span>«Μηδένα προ του τέλους μακάριζε..» ήταν <br />η αλληγορική απάντηση του σοφού Σόλωνα του Αθηναίου, στον βασιλιά της Λυδίας Κροίσο, φημισμένο για τα αμύθητα πλούτη του, ο οποίος τον ρώτησε, ποιος είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο. Ο χρόνος κύλησε, ο Κροίσος έχασε τον γιο του, σε μια κυνηγετική εξόρμηση και ο ίδιος ηττήθηκε από τον βασιλιά της Περσίας Κύρο. Η τιμωρία του Κροίσου, ήταν θάνατος στην πυρά. Τότε ο Κροίσος, άρχισε να φωνάζει «Σόλων, Σόλων, Σόλων…». Ο Κύρος διερωτήθηκε γιατί φωνάζει τον Σόλωνα και όταν έμαθε την ιστορία του, χάρισε την ζωή στον ηττημένο βασιλιά και τον κατέστησε μάλιστα και σύμβουλο του. Όλα αυτά, μεταξύ γεγονότων και μύθων οι οποίοι διδάσκουν αλήθειες της ζωής. Ο Μητροπολίτης τέως Κιτίου Χρυσόστομος, κάποτε ήταν πανίσχυρος Ιεράρχης της Εκκλησίας της Κύπρου, αλλά σήμερα ταπεινώθηκε και εξευτελίστηκε. Σίγουρα έγνοια του τώρα, είναι η ετυμηγορία της Ιεράς Συνόδου, η οποία είναι πλέον είναι υποχρεωμένη να λάβει δυσάρεστες αποφάσεις. </div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Η πρώτη ανάγνωση των γεγονότων, δεικνύει το προφανές, ότι τιμωρήθηκε έστω και αργά ένας άνθρωπος, ο οποίος κρίθηκε ένοχος για παρενόχληση γυναικών. Τα θύματα σίγουρα αισθάνονται ικανοποιημένα, γιατί τιμωρήθηκε ο άνθρωπος ο οποίος τις βασάνισε σωματικά και τις ταλαιπώρησε ψυχικά για χρόνια. Υπάρχει βεβαίως και η δεύτερη εκκλησιαστική ανάγνωση, η οποία λέει ότι ο Θεός θέλησε με αυτό τον τρόπο, να ταπεινώσει τον Ιεράρχη και να τον οδηγήσει στην πόρτα του παραδείσου. Από εκεί πέρα, αν η ανθρώπινη δικαιοσύνη είναι σωστή ή λανθασμένη ή αν ο τέως Κιτίου, είναι ένοχος ή αθώος, δεν έχει και τόση μεγάλη σημασία, στο τέλος της ημέρας. Η θεία δίκη, είναι πάνω από την ανθρώπινη δικαιοσύνη. Τα τελευταία χρόνια είναι πολλά τα παραδείγματα στον τόπο μας, όπου ένοχοι αθωώθηκαν από δικαστήρια και είχαν φρικτή εξέλιξη στην πορεία της ζωής τους και αντιθέτως αθώοι οι οποίοι καταδικάστηκαν, ο Θεός τους χάρισε πολλά δώρα, στην πορεία του βίου τους. </div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Στο προσκήνιο, με την καταδίκη του Ιεράρχη, έρχεται και η διάσταση του σκανδαλισμού του ποιμνίου. Οι αδύνατοι στην πίστη και όλοι όσοι ψάχνουν αφορμές, για να πολεμήσουν την Εκκλησία και να δικαιολογήσουν τα πάθη τους, βρίσκουν μια καλή αφορμή, για να γκρινιάσουν και να καθυβρίσουν τα θεία και τους ποιμένες της Εκκλησίας. Από την άλλη, ακόμη και αυτό το θλιβερό γεγονός, μπορεί να αποτελέσει αφορμή για να αναδειχθούν νέοι πατέρες στο χώρο της εκκλησιαστικής διακονίας. Στο «γεροντικό», διαβάζουμε την ιστορία ενός αββά, ο οποίος όταν είδε τον αδελφό του να αμαρτάνει, πήρε το ράσο του και τον σκέπασε για να μη φαίνεται. Δηλαδή προστάτευσε τους αδύνατους από τη αμαρτία της κατάκρισης. Την ίδια ώρα έστειλε ένα ισχυρό μήνυμα στον αμαρτωλό να συναισθανθεί την αστοχία του.</div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Στην πρόσφατη ιστορία της Εκκλησίας της Κύπρου, ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, αλλά και πολλοί άλλοι Ιεράρχες, χειρίζονταν με πολύ διακριτικότητα, αλλά και με αυστηρό τρόπο, παρόμοιες υποθέσεις. Έστελναν τους «αμαρτωλούς» κληρικούς, σε Εκκλησίες του εξωτερικού ή σε μοναστήρια, με την κατάλληλη πνευματική καθοδήγηση, ώστε να «θεραπευτούν» από τα μεγάλα τους πάθη και να μην σκανδαλίζονται οι πιστοί. Ανάλογα «θεραπευτικά» μέτρα πρόσφεραν και στα θύματα, πάντα με διακριτικό τρόπο, ώστε να μην στιγματίζονται από την κοινωνία. </div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Στους προηγούμενους αιώνες, ήταν γνωστή η «πεζούλα του Αρχιεπισκόπου», ως το σημείο απόθεσης εξώγαμων βρεφών. Συγκεκριμένα έξω από τον μαντρότοιχο της παλιάς Αρχιεπισκοπής, δίπλα από το ξωπόρτι (την εξώθυρα), υπήρχε η «πεζούλα του Αρχιεπισκόπου», στην οποία πατούσε ο Αρχιεπίσκοπος, για να ανέβει στο άλογο του. Δίπλα από την πεζούλα υπήρχε μια βρεφοδόχη, η οποία ήταν μια εγκοπή στον τοίχο, με ξύλινο προστατευτικό κάλυμμα. Σε αυτή την θήκη, οι άγαμες μητέρες, τοποθετούσαν τα βράδια τα εξώγαμα βρέφη τους, χωρίς κανείς να γνωρίζει τις μαμάδες. Το πρωί, άνθρωποι της Αρχιεπισκοπής, παραλάμβαναν τα βρέφη και τα έδιναν σε γυναίκες τροφούς για να τα μεγαλώσουν, μέχρι να βρεθεί οικογένεια για υιοθεσία. Μερικά βρέφη, συνήθως με προβλήματα, τα «υιοθετούσε» η Αρχιεπισκοπή, πολλά από τα οποία παρέμεναν σε όλη τους την ζωή στην Αρχιεπισκοπή, εκτελώντας βοηθητικές εργασίες. </div></div><div class="x11i5rnm xat24cr x1mh8g0r x1vvkbs xtlvy1s x126k92a" style="animation-name: none !important; background-color: white; color: #050505; font-family: "Segoe UI Historic", "Segoe UI", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 15px; margin: 0.5em 0px 0px; overflow-wrap: break-word; transition-property: none !important; white-space: pre-wrap;"><div dir="auto" style="animation-name: none !important; font-family: inherit; transition-property: none !important;">Η λαϊκή ρήση επιμένει ότι «το ράσο δεν κάνει τον παπά» και δεν κάνει λάθος. Στην πράξη όμως, το ράσο αποτελεί από μόνο του, μορφή ορατής διδασκαλία του λόγου του Θεού. Η θέα και μόνο, ταπεινών, φωτεινών και αγίων Ιεραρχών και παπάδων, διδάσκει πολύ περισσότερα από πολλά σπουδαία κηρύγματα. Οι πιστοί στο τέλος της ημέρας αναζητούν μόνο φως και αγίους.</div></div>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-17150866570035661992023-05-15T13:27:00.004+03:002023-05-15T13:27:55.023+03:00 Σύμβουλοι αλλά χωρίς πείρα<p><span style="color: #1d2228; font-family: Helvetica Neue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 20px;">Σύμβουλοι αλλά χωρίς πείρα</span></span></p><p><span style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 20px;"><br /></span></p><p><span style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 20px;">ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ</span></p><p><span style="color: #1d2228; font-family: Helvetica Neue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 20px;"> </span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #1d2228; font-family: Helvetica Neue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFgWAQ8np1e1uMygi0YhVL8WpCa6IC1ECLYidLTx96YavoQzFKy_EZGMj0hsEpoi5S0fwNKv5z5T65Ro5HjzHo4Gl6clvLc4iOnuu0GVDzBIPW-czgifEO_NSFu4AE_nGGGnXR3ACUgJUbwA1e52gN73_4eRK5lulmph1abQOh3X-lKSBTHDNhpcOQ/s700/thelo-symvouli-nanolay-hellas.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="494" data-original-width="700" height="226" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFgWAQ8np1e1uMygi0YhVL8WpCa6IC1ECLYidLTx96YavoQzFKy_EZGMj0hsEpoi5S0fwNKv5z5T65Ro5HjzHo4Gl6clvLc4iOnuu0GVDzBIPW-czgifEO_NSFu4AE_nGGGnXR3ACUgJUbwA1e52gN73_4eRK5lulmph1abQOh3X-lKSBTHDNhpcOQ/s320/thelo-symvouli-nanolay-hellas.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="color: #1d2228; font-family: Helvetica Neue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><br /></span><p></p><p><span style="color: #1d2228; font-family: Helvetica Neue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 20px;">Η αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal, δημοσίευσε πριν μερικές μέρες, έρευνα του ινστιτούτου NORC, σύμφωνα με την οποία οι επιχειρηματίες προτιμούν εργαζόμενους 55 ετών και άνω, γιατί απλά εργάζονται πολύ σκληρότερα από τους νέους, δεν έχουν τα πάθη της νεότητας και κυρίως γιατί έχουν πείρα, οξυμένη κρίση και ξέρουν να αντιμετωπίζουν καλύτερα τα προβλήματα. Η εφημερίδα κάνει αναφορά σε πολλές μεγάλες εταιρίες, οι οποίες επιλέγουν συνειδητά μεγάλους στην ηλικία. Στόχος της έρευνας ήταν να μετρήσει την απόδοση των εργαζομένων, σε σχέση με τον μισθό τον οποίο λαμβάνουν. Η είδηση έγινε πρωτοσέλιδο σε όλο τον κόσμο και φυσικά προκάλεσε έντονο προβληματισμό. Στην Αμερική σχεδόν όλες οι αποφάσεις, ακόμη και για ψυχολογικά προβλήματα, λαμβάνονται στη βάση στατιστικών στοιχείων. Σε αυτή την βάση, τίθενται και οι περίφημοι στόχοι τους οποίους θέτουν κάθε χρόνο οι μάνατζερ, ενώπιον των μετόχων επιχειρήσεων και ανάλογα με την απόδοση τους, είτε χρυσοπληρώνονται, είτε καρατομούνται.</span></span></p><p><span style="color: #1d2228; font-family: Helvetica Neue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 20px;"><br /></span></span></p><p><span style="color: #1d2228; font-family: Helvetica Neue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 20px;"> </span></span></p><p><span style="color: #1d2228; font-family: Helvetica Neue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 20px;"><br /></span></span></p><p><span style="color: #1d2228; font-family: Helvetica Neue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 20px;">Οι ηγέτες σε όλες τις σοβαρές χώρες και οι μάνατζερ σε όλες τις κερδοφόρες επιχειρήσεις, κρίνονται πρώτα και κύρια από την επιλογή των συμβούλων και των υφισταμένων τους. Η επιλογή άξιων συνεργατών, σημαίνει κατά κανόνα, ότι οι επικεφαλής είναι πιο ικανοί από τους υφισταμένους τους. Αν συμβαίνει το αντίθετο, τότε στην περίπτωση των δημοκρατικά εκλελεγμένων ηγετών, το κόστος η πτώση από την εξουσία, γιατί με μαθηματική ακρίβεια, τα λάθη δεν θα έχουν τέλος. Στην περίπτωση επιχειρήσεων, οι μάνατζερ χάνουν αυτόματα την χρυσοπληρωμένη θέση τους. Ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο οποίος έλεγε ότι στέγνωσε την ψυχή του, για να κυβερνήσει τους Έλληνες, κατηγορήθηκε από τους δικού του ανθρώπους, ότι στο πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο, επέλεξε πολλούς Υπουργούς, από τα στρατόπεδα των αντιπάλων του. Η απάντηση του ήταν απλά, ότι αυτοί ήταν πιο άξιοι και όλοι σιώπησαν. Αλλά για να μπορέσει να πει αυτά τα λόγια, σίγουρα ήταν πολύ πιο άξιος από όλους τους συνεργάτες του.</span></span></p><p><span style="color: #1d2228; font-family: Helvetica Neue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 20px;"><br /></span></span></p><p><span style="color: #1d2228; font-family: Helvetica Neue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 20px;"> </span></span></p><p><span style="color: #1d2228; font-family: Helvetica Neue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 20px;"><br /></span></span></p><p><span style="color: #1d2228; font-family: Helvetica Neue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 20px;">Στην Κύπρο αποκαλύφθηκε πρόσφατα ο τραγελαφικός διορισμός μιας 19χρονης φοιτήτριας στην θέση συμβούλου του Υφυπουργού Τουρισμού. Τελικά το κορίτσι θυσιάστηκε όπως την Ιφιγένεια εν Αυλίδι, για να προχωρήσει σε διορθωτικές κινήσεις η κυβέρνηση. Το φαινόμενο δεν είναι πρωτοφανές στον τόπο μας. Στο παρελθόν είχαμε Προέδρους Δημοκρατίας και Προέδρους Βουλής, οι οποίοι διόρισαν νεαρούς, με πτυχία και τίτλους, σε θέσεις συμβούλου, τάχα για να στηρίξουν τους νέους επιστήμονες. Τα αποτελέσματα, όπως ομολογούσαν παρασκηνιακά πολλοί Πρόεδροι ήταν απογοητευτικά. Οι νεαροί χωρίς πολιτική πείρα και με πολλές απαιτήσεις, δεν ήταν σε θέση, ούτε στα απλά και αυτονόητα να ανταποκριθούν. Το τραγικότερο, ήταν στις δύσκολες ώρες της κρίσης, όπου οι «σύμβουλοι» εξαφανίστηκαν με «μαγικό» τρόπο, αφού απλά δεν είχαν τίποτα να προτείνουν. Τα ίδια και χειρότερα έπαθαν Υπουργοί, πολλοί από τους οποίους έφαγαν και το «κεφάλι» τους, γιατί επέλεξαν νέους και άπειρους συμβούλους. Στην ίδια μοίρα και πολλοί βουλευτές, οι οποίοι διάλεξαν επιστημονικούς συνεργάτες, όπως αποκαλούνται, οι οποίοι ούτε νομοσχέδια μπορούν να διαβάσουν, ούτε ομιλίες να γράψουν, αλλά ούτε και επικοινωνία με τους ψηφοφόρους να έχουν. Και όλα αυτά, γιατί ήθελαν να βολέψουν παιδιά φίλων και συγγενών, για μια δουλίτσα. Τελικά όλοι εκ των υστέρων, κραύγαζαν σιωπηλά «φοβού τους υπό εσού ευεργετηθέντες…» ενώ οι πιο ευαίσθητοι κτυπούσαν το κεφάλι τους στον τοίχο.</span></span></p><p><span style="color: #1d2228; font-family: Helvetica Neue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 20px;"><br /></span></span></p><p><span style="color: #1d2228; font-family: Helvetica Neue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 20px;"> </span></span></p><p><span style="color: #1d2228; font-family: Helvetica Neue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 20px;"><br /></span></span></p><p><span style="color: #1d2228; font-family: Helvetica Neue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 20px;">Όλα βεβαίως στην ζωή έχουν δύο όψεις, αφού πολιτικοί με λιγότερες ικανότητες και με πιο «ταπεινό» φρόνημα, κατάφεραν να μείνουν στην ιστορία, γιατί απλά είχαν δίπλα τους, ικανότατους συμβούλους. Αποτελεί κοινό μυστικό και λαϊκή συνείδηση, ότι διαχρονικά οι πραγματικοί «κυβερνήτες» σε αυτό τον τόπο, δεν ήταν οι ηγέτες, αλλά οι σύμβουλοι τους, οι οποίοι ήξεραν καλά το πολιτικό παιγνίδι και κάλυπταν ή προλάβαιναν, λάθη και γκάφες ηγετών. Στην Βουλή τα τελευταία χρόνια, έγινε μια πολύ σοβαρή προσπάθεια να τεθούν κριτήρια πρόσληψης των επιστημονικών συνεργατών των βουλευτών, για να γλιτώσουν οι αντιπρόσωποι του λαού, από την «κακή πίεση» ψηφοφόρων. Οι τραγελαφικές ιστορίες των τελευταίων βδομάδων με τις προσλήψεις στο Προεδρικό, δεν κάνουν κακό μόνο στην κυβερνητική ομάδα, αλλά και σε όλη την κοινωνία, η οποία στενάζει από τον φόβο της ανεργίας και του αύριο. Καλό είναι να γίνεται και καμιά σύσκεψη με έμπειρους συμβούλους πριν να λαμβάνονται αποφάσεις. Καλό είναι να κουβεντιαζονται σε πρωινούς καφέδες, αυτά που γράφουν έμπειροι δημοσιογράφοι. Καλό είναι να υπάρχει και λίγη ταπείνωση. Και όλα διορθώνονται.....</span></span></p><p><span style="color: #1d2228; font-family: Helvetica Neue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 20px;"><br /></span></span></p><p><span style="color: #1d2228; font-family: Helvetica Neue, Helvetica, Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 20px;"> </span></span></p>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-91517743125973320312023-04-30T18:17:00.001+03:002023-04-30T18:17:11.177+03:00Υπερυπουργείο «κοινής λογικής»<p><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;">Υπερυπουργείο «κοινής
λογικής»</span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;">ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;">ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 30/4/2023<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj47UMsnyaKQdoVJbOryRDpyK9afUbky-E8xX_DWLbyXNAKVpp4xtpELd_Hz5JYH5Bls2SgCuV0W2n1Ugkbwh-x5OQRpwpdu8gNFuTxzGsnkcpEEtvtRGU8yXhCPyExmr2KVnbQSpr4WxLpmRJ4p0Zvh7pZ-yZvC6Fp3eTu3YmdBtneIEQueSmHZ0cr/s259/1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="194" data-original-width="259" height="194" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj47UMsnyaKQdoVJbOryRDpyK9afUbky-E8xX_DWLbyXNAKVpp4xtpELd_Hz5JYH5Bls2SgCuV0W2n1Ugkbwh-x5OQRpwpdu8gNFuTxzGsnkcpEEtvtRGU8yXhCPyExmr2KVnbQSpr4WxLpmRJ4p0Zvh7pZ-yZvC6Fp3eTu3YmdBtneIEQueSmHZ0cr/s1600/1.jpg" width="259" /></a></b></div><b><br /></b><p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;">Πριν μερικές δεκαετίες,
όταν το δημόσιο ξεκινούσε την μηχανογράφηση, η τότε βουλευτής του ΔΗΣΥ Μαρία
Κυριακού, κατήγγελλε ότι αντί να χρησιμοποιηθούν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές
για να μειωθεί η γραφειοκρατία, οι «ειδήμονες» του δημοσίου, πήραν το
γραφειοκρατικό σύστημα και το μετέφεραν στους υπολογιστές. Από τότε μέχρι
σήμερα, το αποτέλεσμα, είναι να αυξάνεται αντί να μειώνεται η γραφειοκρατία.
Τότε είχαμε και τα τρελά, με Διευθυντές του δημοσίου, οι οποίοι αρνούνταν να
μάθουν την χρήση των υπολογιστών, ακόμη και των ηλεκτρονικών ταχυδρομείων. Και
φθάσαμε στο τραγελαφικό, τότε νεαρές γραμματείς να αποκτήσουν υπερεξουσίες,
αφού «έβλεπαν πλήκτρα». Οι «τυφλοί» Διευθυντές, για να τα έχουν καλά με τις «ανοικτόμυαλες»
γραμματείς, έδιδαν συνεχώς προσαυξήσεις, με αποτέλεσμα σε κάποιες περιπτώσεις, να
φθάσουν και σε διευθυντικές κλίμακες.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;">Τα χρόνια περνούν, οι νέοι
γεννιούνται με τους υπολογιστές στο χέρι, αλλά η νοοτροπία παραμένει η ίδια. Από
το κακό στο χειρότερο και τώρα φθάσαμε στις «σκοτεινές κλοπές» δεδομένων, από
άγνωστους χάκερς, στο κτηματολόγιο, στα πανεπιστήμια και αλλού. Οι διαβεβαιώσεις
Υπουργών και άλλων αρμοδίων, ότι υπήρχαν αντίγραφα ασφαλείας, δεν φαίνεται να
πείθουν πολλούς ειδικούς στον τομέα της κυβερνοασφάλειας. Τα «μισόλογα» για τον
τρόπο διαχείρισης της κατάστασης, επιτείνουν τους φόβους, ότι μάλλον το
«κουλουβάχατο» του κράτους, ηττήθηκε κατά κράτος. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;">Το χειρότερο από όλα,
είναι ότι άλλαξε η νοοτροπία στο δημόσιο τα τελευταία χρόνια. Αντί η δημόσια
υπηρεσία να γνοιάζεται για τους πολίτες, οι πολίτες τρέχουν να κάνουν δουλειές
δημοσίων υπαλλήλων. Πολλαπλασιάζονται τα πιστοποιητικά, τα οποία χρειάζονται να
μαζέψουν οι πολίτες, για να υποβάλουν μια αίτηση, ενώ παραμένει ο
«παραλογισμός» των πιστοποιούντων υπαλλήλων. Τρέχουν οι πολίτες για ραντεβού,
πληρώνουν σημαντικά ποσά για έντυπα και χάνονται πανάκριβες εργατοώρες, οι
οποίες δεν αναπληρώνονται. Και όλα αυτά, για να μην μπουν στο κόπο οι Διευθυντές
του δημοσίου και οι δημόσιοι υπάλληλοι, να πατήσουν ορισμένα κουμπάκια στον
υπολογιστή και να εντοπίσουν ηλεκτρονικά, όλα αυτά τα οποία ζητούν με έγγραφα,
από τους «απελπισμένους» πολίτες. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;">Ο νέος Πρόεδρος της
Δημοκρατίας ο Νίκος Χριστοδουλίδης, καλό είναι να υιοθετήσει την ρήση, η οποία
αποδίδεται στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, ο οποίος ζήτησε να δημιουργηθεί μια
επιτροπή, για να διαλύσει όλες τις επιτροπές, ώστε να πάει μπροστά ο τόπος.
Μέσα στα πολλά υφυπουργεία και «επιτροπάτα» να δημιουργήσει και ένα υπερυπουργείο
«Κοινής Λογικής» το οποίο αγγίζει αυτά τα οποία δυσκολεύονται να αγγίξουν οι
πολιτικοί και οι τεχνοκράτες. Να κάνει αρχή με τις αλληλεπικαλυπτόμενες
αρμοδιότητες. Έχουμε ολόκληρη Ελεγκτική Υπηρεσία και ελεγκτές σε όλες τις
δημόσιες και ημιδημόσιες υπηρεσίες. Όποιος διαβάσει τις εκθέσεις του Οδυσσέα
Μιχαηλίδη, αντιλαμβάνεται αμέσως ότι οι εκατοντάδες ελεγκτές στο δημόσιο,
μάλλον «τσάμπα» πληρώνονται, αφού η κακοδιαχείριση αυξάνεται αντί να μειώνεται.
Ας ακολουθήσουν το αμερικάνικο παράδειγμα, όπου ανεξάρτητες ιδιωτικές
υπηρεσίες, ελέγχουν το δημόσιο και αμέσως λαμβάνονται αυστηρότατες διορθωτικές αποφάσεις.
<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><br />
Στο δημόσιο, πολλές υπηρεσίες, έχουν περίπου τις ίδιες ευθύνες. Τα παραδείγματα
ατέλειωτα. Νομική Υπηρεσία και Αρχή κατά της Διαφθοράς. Υπουργείο Οικονομικών
και Δημοσιονομικό Συμβούλιο. Τμήμα Περιβάλλοντος Υπουργείου Γεωργίας και
Επίτροπος Περιβάλλοντος. Στην Βουλή, Επιτροπές με αλληλεπικαλυπτόμενες
αρμοδιότητες. Επιτροπή Νομικών και Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Επιτροπή
Περιβάλλοντος και Επιτροπή Γεωργίας. Επιτροπή Ελέγχου και Επιτροπή Θεσμών. Στα
δημόσια Πανεπιστήμια ίδιες σχολές και στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και στο ΤΕΠΑΚ. Το
Ανοικτό Πανεπιστήμιο, δεν διασυνδέεται με τα άλλα δημόσια Πανεπιστήμια. Εντός
των Υπουργείων και των ημικρατικών οργανισμών, γίνεται το έλα να δεις με τις
λεγόμενες διευθύνσεις, οι οποίες το μόνο που κάνουν, είναι να ρίχνουν την
ευθύνη η μια στην άλλη. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;">Το Υπερυπουργείο «Κοινής
Λογικής» καλό είναι να αγγίξει και τις σπατάλες του δημοσίου, τις οποίες
πληρώνουν οι πολίτες, προς το παρόν χωρίς επαναστάσεις. Γέμισαν οι πόλεις με
θέατρα, τα οποία ουσιαστικά συντηρούνται με χορηγίες. Το δημόσιο πληρώνει εδώ
και δύο δεκαετίες, δεκάδες ή και εκατομμύρια ευρώ, για πηγαινοέρχονται άδεια τα
λεωφορεία. Σίγουρα υπάρχει λάθος και μάλλον θα πρέπει να γίνουν και σκέψεις, αν
συμφέρει να πληρώνουμε ταξί, παρά λεωφορεία. Επιτέλους κάποτε πρέπει να
ελεγχθεί το πλάτος των δρόμων, τα καταστροφικά κυρτώματα, τα ατέλειωτα φώτα
τροχαίας και οι άλλοι παραλογισμοί στους δρόμους, οι οποίοι μολύνουν και το
περιβάλλον. Επιτέλους πρέπει κάποιος να αγγίξει την κατάσταση στα Νοσοκομεία με
τις Πρώτες Βοήθειες, όπου στο Ισραήλ ο χρόνος αναμονής είναι μέχρι 15 λεπτά,
ενώ εδώ μερικές ώρες. Άσε το ΓΕΣΥ, το οποίο τείνει να καταστεί ο Πίθος των
Δαναΐδων. Αλλά και οι στενάχωρες διαπιστώσεις και στο χώρο της Δικαιοσύνης.
Πάντως το μόνο σίγουρο, είναι ότι ουδείς δεν είναι αναντικατάστατος και η θεία
δίκη πάντα παραμονεύει.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 80.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-20300415691837649802023-04-29T17:41:00.001+03:002023-04-29T17:41:41.616+03:00 Ζηλεύοντας τα νιάτα της έγχρωμης νεανίδας<p> <b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 24.0pt;">Ζηλεύοντας τα νιάτα της έγχρωμης νεανίδας</span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 24.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 24.0pt;">ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 24.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 24.0pt;">ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 23/4/2023<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 24.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1FusPB5Jge5guj977eC3nyXciyAIbXDksdKESlMPKa11uBZ4mN9UEHvA9fABrnIy_weUo2BLFE2s-nZK4CWwOS6qT8CRFFAyoHHYXgGmLhkrv_MW2YyynJ9oTC6yqo_qeOfYhteVJVbAZYcBzQMx4gPhsw63uvthn8JPaB-mkGY73xER3qw-vJT1z/s612/istockphoto-1401135311-612x612.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="408" data-original-width="612" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1FusPB5Jge5guj977eC3nyXciyAIbXDksdKESlMPKa11uBZ4mN9UEHvA9fABrnIy_weUo2BLFE2s-nZK4CWwOS6qT8CRFFAyoHHYXgGmLhkrv_MW2YyynJ9oTC6yqo_qeOfYhteVJVbAZYcBzQMx4gPhsw63uvthn8JPaB-mkGY73xER3qw-vJT1z/s320/istockphoto-1401135311-612x612.jpg" width="320" /></a></b></div><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><br /></b><p></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 24.0pt;">Εύσωμος κύριος, χωμένος μέσα στην ατέλειωτη πανάκριβη
λιμουζίνα του, κρατούσε επιδεικτικά τον χοντρό πούρο του και έριχνε τάχα
κλεφτές ματιές στην στάση των λεωφορείων, σε προάστιο της Λευκωσίας. Έγχρωμη
νεανίδα, εργαζόμενη σε καφετέρια, «παπί» από το ψιλόβροχο, ανέμενε για πολύ ώρα
το λεωφορείο της γραμμής, κάτω από ένα δέντρο, ενώ το σούρουπο βασίλευε και το
φως της ημέρας σιγά-σιγά χανόταν. Το κορίτσι έριξε και αυτή μια κλεφτή ματιά
στον μεγάλο κύριο και γύρισε πίσω στις σκέψεις της. Απέναντι στην καφετέρια, οι
θαμώνες κάτω από τις θερμάστρες, απολάμβαναν τον καφέ τους, παρακολουθώντας την
σκηνή. «Ρε να φωνάξουμε το κορίτσι να περιμένει εδώ, μέχρι να έλθει το
λεωφορείο», λέει ο ένας. «Και αν χάσει το λεωφορείο, τι θα κάνουμε», απαντά ο
άλλος. «Κάτσε καλά, αύριο μπορεί να μας κατηγορήσουν και για παρενόχληση»,
σημείωσε χαζολογώντας ο άλλος. Και όλα σταμάτησαν εκεί. Το κορίτσι τυλιγμένο
στο μπουφάν του, ανέμενε υπομονετικά το λεωφορείο, το οποίο όλο και αργούσε. Σε
κάποια στιγμή το λεωφορείο ήρθε, το κορίτσι μπήκε μέσα και το «παραμύθι»
τέλειωσε.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 24.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 24.0pt;">Η κουβέντα των «αδκιασερών» συνεχίστηκε με δόσεις μεγάλης
ειλικρίνειας. «Ρε να είχα τα νιάτα της κοπελιάς και δεχόμουν και εγώ να τρώω τα
νερά», ανέφερε χαμογελώντας ο συνταξιούχος της παρέας. «Το κορίτσι αύριο αν
αρρωστήσει, άραγε ποιος θα την πάρει στον γιατρό», σχολίασε ο πονόψυχος. «Η
κοπελιά είναι ωραία, θα έχει κατακτήσεις και όλο και κάποιος θα γνοιάζεται για
αυτή», ήταν η παρατήρηση νεαρούλη της παρέας. Στην κουβέντα μπήκε και μεσήλικας,
ο οποίος γύρισε αλλού τον «κουνουσμά». Άρχισε την γκρίνια λέγοντας ότι: «για
όλα φταίει με το σύστημα διοίκησης, το οποίο εδώ και τόσα χρόνια, άφησε την
Λευκωσία, χωρίς στάσεις λεωφορείων και χωρίς ένα αξιόπιστο σύστημα ψηφιακής
παρακολούθησης της πορείας των λεωφορείων». Έχεις δίκιο παρενέβη ο νεώτερος, ο
οποίος μίλησε για τις εμπειρίες του στην Θεσσαλονίκη. «Βλέπαμε στο κινητό
τηλέφωνο, που βρισκόταν το λεωφορείο και ενημερωνόμαστε σε πόση ώρα θα φθάσει
στην στάση. Μισό λεπτό, πριν την άφιξη του λεωφορείου, τρέχαμε από το σπίτι ή
την καφετέρια στην στάση και παίρναμε το λεωφορείο. Αλλά εκεί υπήρχαν και
στάσεις και κάθε λίγα λεπτά περνούσαν λεωφορεία». Η κουβέντα εδώ σταμάτησε και
οι σκέψεις όλων στράφηκαν στην έγχρωμη κοπελιά, η οποία στάθηκε η αιτία για
κουτσομπολιό. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 24.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 24.0pt;">«Παιδιά ενός κατώτερου Θεού», οι καλοί μετανάστες, υπηρετούν
τους κύπριους αφεντάδες, υπό τον φόβο της απέλασης. Αν πας στα νεκροταφεία θα
δεις έγχρωμους να σκάβουν και να καθαρίζουν τους τάφους. Αν κοιτάξεις τα
σκυβαλοφόρα και πάλι αλλοδαπούς θα δεις. Αν πας σε οίκους ευγηρίας, γηροκομεία
δηλαδή και πάλι αλλοδαπές κυρίες εξυπηρετούν τους παππούδες. Αν γυρίζεις το
βλέμμα στους δρόμους, θα δεις και πάλι λαχανιασμένους αλλοδαπούς να μεταφέρουν
καφέδες και τρόφιμα, είτε με ποδήλατα, είτε με μοτοσυκλέτες. Από την άλλη
υπάρχουν και τα «παιδιά των διαβόλων» οι κακοί μετανάστες οι οποίοι εμπλέκονται
σε ένα σωρό εγκλήματα, σε ναρκωτικά, σε δολοφονίες και σε πολλές άλλες
παρανομίες. Είναι άνθρωποι κατά κανόνα, χωρίς θρησκεία, χωρίς ηθικούς κανόνες
και το χειρότερο άνθρωποι με αμαυρωμένη συνείδηση. Αλλά και πάλι τι φταίνε και
αυτοί οι έρμοι, αφού έτυχε να γεννηθούν μέσα στην πείνα και την ανέχεια, μέσα
στο έγκλημα και τον θάνατο.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 24.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 24.0pt;">Οι θαμώνες του καφενέ συνέχισαν την κουβέντα, αυτή τη φορά με
περισσότερη φιλοσοφική διάθεση. «Γύρισα τον κόσμο όλο και δεν κατάφερα να βρω
άνθρωπο χωρίς προβλήματα και χωρίς σταυρό», έλεγε ο κοσμογύριστος. «Εγώ τρέχω
από το πρωί μέχρι το βράδυ, δουλεύω ατέλειωτες ώρες και το μόνο το οποίο
καταφέρνω είναι να ξεχνώ για λίγο τον πόνο μου» έλεγε ο επιτυχημένος της
παρέας. «Ευτυχώς που υπάρχουν και οι ζιβανίες για να κοιμούμαι τα βράδια» έλεγε
ο μπατίρης. «Μόνη μου παρηγοριά η προσευχή και η Εκκλησία, για να αντέχω τα
βάσανα» έλεγε ο θεοσεβούμενος. Και ο τραγουδιστής της παρέας, έριξε στο τραπέζι
τον Στελλάρα, τον Καζαντίδη. Σιγοτραγούδησε το «Υπάρχω» και τότε όλα πήγαν
πρίμα, αφού η ψυχή των κοπελιών, πήγε σε άλλη διάσταση. «Υπάρχω / Στη χαρά σου
και στη λύπη…» Ο πιο ψαγμένος της παρέας, έριξε το όνομα της Ευτυχίας
Παπαγιαννοπούλου και τότε ήρθε μια αλλιώτικη λύτρωση: «Δυο πόρτες έχει η ζωή / Άνοιξα
μια και μπήκα / Σεργιάνισα ένα πρωινό / Κι ώσπου να 'ρθει το δειλινό / Από την
άλλη βγήκα. / Όλα είναι ένα ψέμα / Μια ανάσα μια πνοή. / Σαν λουλούδι κάποιο
χέρι. / Θα μας κόψει μιαν αυγή…»<br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 24.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 24.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-16066186116210370022023-04-16T18:14:00.003+03:002023-04-16T18:14:34.075+03:00Χριστός Ανέστη και ουδείς εν τοις μνήμασι<p> <span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18pt;">Χριστός Ανέστη και ουδείς εν τοις μνήμασι</span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%;">ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΑΡΗΣ<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%;">ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 16/4/2023<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVrT4BsZUKMZFM--iYFvSUdgjlShrfIHxC5r9cp9_EamfNCL9vr4s59ZT4gWNEljjtGfxXVOoSf9COcjS5pAskRUw3ygpvAjXnYbKLfCo_L6YlWKdZlXWYAn09zzI-dXq0vxDJlAtKsRBK0c6IiR5_DX56Y_To9r6ornRUgb4GrAiOyFFzhVox9hqD/s720/%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82-1-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="405" data-original-width="720" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVrT4BsZUKMZFM--iYFvSUdgjlShrfIHxC5r9cp9_EamfNCL9vr4s59ZT4gWNEljjtGfxXVOoSf9COcjS5pAskRUw3ygpvAjXnYbKLfCo_L6YlWKdZlXWYAn09zzI-dXq0vxDJlAtKsRBK0c6IiR5_DX56Y_To9r6ornRUgb4GrAiOyFFzhVox9hqD/s320/%CF%82%CF%82%CF%82%CF%82-1-1.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqLj_GnE028DZHyEgsLglq24Ozjn5qhUbkqnQeR71X2VPu6D_dZ2pn1VH5w1v3IvAJBSN9ji0JFAQ_qYBmmSBAp9y_CXxwh3x15rV8yTqVu48G22Q2C9jvjBlGC61Bdnrvls-uyBMzHZJw5IVvbfDHHGnhMGHUju2iwNfuFGrESTB5n_OKdMT9Y0Iu/s770/anastasi-xristoy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="565" data-original-width="770" height="235" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqLj_GnE028DZHyEgsLglq24Ozjn5qhUbkqnQeR71X2VPu6D_dZ2pn1VH5w1v3IvAJBSN9ji0JFAQ_qYBmmSBAp9y_CXxwh3x15rV8yTqVu48G22Q2C9jvjBlGC61Bdnrvls-uyBMzHZJw5IVvbfDHHGnhMGHUju2iwNfuFGrESTB5n_OKdMT9Y0Iu/s320/anastasi-xristoy.jpg" width="320" /></a></div><br /><p></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%;">Χριστός Ανέστη και ουδείς εν τοις μνήμασι… Χριστός
Ανέστη και ο θάνατος τεθανάτωται και ημείς εζωοποιήθημεν… Χριστός Ανέστη και ουδείς
εν τοις μνήμασι, ούτε ο Κυπριανός, ούτε η Αναστασία, ούτε τα άλλα παιδιά τα
οποία σφαγιάστηκαν στα Τέμπη, ούτε όλα τα κεκοιμημένα αδέλφια μας, ούτε κανένας
άλλος άνθρωπος, από κτίσεως κόσμου, μέχρι και σήμερα. Μέσα στην χαρμολύπη της
εφήμερης ζωής, το μυαλό και οι θύμισες, στρέφονται στην μαρτυρία του πατρός
Χριστοδούλου από την Αυγόρου, για το θεϊκό φως, με το οποίο περιλούζεται ο
κεκοιμημένος αγαπημένος του υιός. Στρέφονται στις εικόνες από την πορεία για
την ταφή του Κυπριανού, η οποία συνοδεύτηκε από μια απρόσμενη βροχούλα, σημάδι
θεϊκό για την τοπική παράδοση, από τους Αναστάσιμους ψαλμούς, αλλά κυρίως από την
χαρμόσυνο ύμνο του «Χριστός Ανέστη». Μέσα στον απύθμενο πόνο και την θλίψη, της
στιγμής του θανάτου, η χαρά της Αναστάσεως, ήρθε να δώσει παρηγοριά και δύναμη
στους περιλειπόμενους, η οποία αποτυπώθηκε ακόμη και στην οικογενειακή
φωτογραφία, μπροστά από το φέρετρο με τον κεκοιμημένο Κυπριανό.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%;">Χριστός Ανέστη και ο χείμαρρος του θεϊκού φωτός
πλημμυρίζει τον ουρανό, τη γη και τα καταχθόνια. Ο ανθρώπινος πόνος και φόβος,
κονιορτοποιούνται μπροστά στο μυστήριο της Ανάστασης του Χριστού. Η χαμαιρπής
ταπεινότητα της καθημερινής κουτοπονηριάς, μεταβάλλεται σε πλησμονή σοφίας, αγάπης
και προσφοράς. Η σκληροκαρδία μεταποιείται σε γλυκό και αγαπητικό χαμόγελο. Το
μίσος διαλύεται και βασιλεύει η αγάπη. Το σκότος της κόλασης εξαφανίζεται από το
φως του παραδείσου. Τα επίγεια ενώνονται με τα επουράνια. Η ασυγκράτητος χαρά
της Αναστάσεως, βασιλεύει σ' όλη την πλάση και σ' όλα τα ανθρώπινα όντα. Ο
άνθρωπος οδηγείται από το κατ' εικόνα στο καθ' ομοίωσιν, γίνεται κατά χάριν
Θεός.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%;">Χριστός Ανέστη και στο προσκήνιο έρχεται ο άγιος
παππούλης της Ρωσίας, ο θαυματουργός, ο μέγας άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ, ο
οποίος χαιρετούσε τους ανθρώπους με το «Χριστός Ανέστη Χαρά μου». Ο Άγιος
Σεραφείμ δίδασκε και έλεγε: «Η Βασιλεία των Ουρανών είναι ειρήνη και χαρά εν
Αγίω Πνεύματι. Σε ικετεύω, χαρά μου, απόκτησε το πνεύμα της ειρήνης. (…) Γιατί
πρέπει να περάσουμε πολλές θλίψεις, για να μπούμε στη Βασιλεία των Ουρανών. Η
βαθιά χαρά του Χριστού δεν θα σε αφήσει ποτέ. Η ειρήνη της ψυχής διατηρείται με
την αποφυγή της κατάκρισης και την σιωπή. Να προσεύχεσθε αδιάκοπα. Να
ευχαριστείτε τον Θεό για τα πάντα. Να‘ στε πάντα χαρούμενοι...»<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%;">Χριστός Ανέστη και οι θεατρινισμοί και οι
υποκρισίες, όλων αυτών οι οποίοι τάχα παλεύουν για το καλό μας, για εμάς, αλλά
χωρίς εμάς, αποκαλύπτονται και τίθενται στο περιθώριο. Με την Ανάσταση του
Χριστού το πλάσμα του Θεού, από άτομο μεταπλάθεται σε πρόσωπο. Από μοναξιασμένη
μονάδα, μεταποιείται σε αγαπητική κοινωνία. Η κολασμένη ύπαρξη μεταμορφώνεται
σε παραδείσια και φωτοφόρα μορφή. Η έξοδος από το «καβούκι» του εγωισμού,
οδηγεί στον αληθινό παράδεισο. Ο Χριστός γίνεται η πορεία, η μέριμνα, η ανάγκη,
το νόημα, η ελπίδα, η βεβαιότητα, η παρηγοριά, η γνώση, το θεμέλιο, ο στόχος, ο
πόνος, ο έρωτας, η αγάπη και τελικά η υπέρλογη χαρά του ανθρώπου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%;">Χριστός Ανέστη και το μυαλό στρέφεται στον Άγιο
Ιωάννη τον Χρυσόστομο και στον περίφημο κατηχητικό του Λόγο: «Ο μόσχος πολύς,
μηδείς εξέλθη πεινών. Πάντες απολαύσετε του συμποσίου της πίστεως. Πάντες
απολαύσατε του πλούτου της χρηστότητος. Μηδείς οδυρέσθω πταίσματα, συγγνώμη γάρ
εκ του τάφου ανέτειλε. Μηδείς φοβείσθω θάνατον, ηλευθέρωσε γάρ ημάς του Σωτήρος
ο θάνατος». Ο θάνατος έχει πεθάνει και σήμερα - τώρα όχι αύριο – μπορούμε να
απολαύσουμε την Αναστάσιμη χαρά, την ευτυχία που συνεπαίρνει όλο το είναι και
γεννά τη χαρά, στην ψυχή και το σώμα των ανθρώπων. Τη χαρά που δεν διέρχεται
και δεν αναλύεται από το μυαλό, αλλά τη χαρά που ανατρέπει μυστηριακά, όλο τον
άνθρωπο. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%;">Χριστός Ανέστη στην «εορτή των εορτών, την
πανήγυρι των πανηγύρεων», όπου «θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν, Άδου την
καθαίρεσιν, άλλης βιωτής της αιωνίου απαρχήν, και σκιρτώντες υμνούμεν τον
αίτιον». Νικητές του θανάτου και νικητές στη ζωή, πορεύονται όλοι οι άνθρωποι
στην καινή κτίση, στην άνω Ιερουσαλήμ, στην παραδείσια βιωτή, υμνούντες και
δοξολογούντες, το νικητή του Θανάτου, τον δωρεοδότη Αναστάντα Χριστό. Πλήρως
ανακαινισμένοι οι άνθρωποι, ολόλαμπροι εν ειρήνη, ανακράζουν το Χριστός Ανέστη
και αναβοούν: «Αναστάσεως ημέρα και λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει και αλλήλους
περιπτυξώμεθα. Είπωμεν, αδελφοί, και τοις μισούσιν ημάς συγχωρήσωμεν πάντα τη
Αναστάσει, και ούτω βοήσωμεν Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας,
καί τοίς εν τοίς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 18.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-56692206540609449692023-04-09T16:32:00.001+03:002023-04-09T16:32:07.919+03:00 Οι Αγίες Σοφίες στην Βουλή<p> <b style="color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px; outline: none !important;">Οι Αγίες Σοφίες στην Βουλή</span></b></p><p class="yiv4602703668ydp76caa361MsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px; outline: none !important;"> </span></b></p><p class="yiv4602703668ydp76caa361MsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px; outline: none !important;">ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ</span></b></p><p class="yiv4602703668ydp76caa361MsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px; outline: none !important;"> </span></b></p><p class="yiv4602703668ydp76caa361MsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; outline: none !important;"><span style="font-family: Comic Sans MS;"><span style="font-size: 26.6667px;"><b>ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 9/4/2023</b></span></span></p><p class="yiv4602703668ydp76caa361MsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; outline: none !important;"><span style="font-family: Comic Sans MS;"><span style="font-size: 26.6667px;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: Comic Sans MS;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYoVyvi4ID0VEVuDwI8h9yD0krXGbZnqfL8TqQsSIG5ecayZ_kdd6GP0AEfAOsiv8QsfJzQGfTN58UxT6e8SQAu-QGG3SDopSDCSOo91GPh9IkeEQjXN32By1eHauFpRAUgudLPjI98-5IlYqmfScxqniwCtZXMpMn_eC70Mz-huGFa2yyrhUx2H-g/s2016/2.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1209" data-original-width="2016" height="192" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYoVyvi4ID0VEVuDwI8h9yD0krXGbZnqfL8TqQsSIG5ecayZ_kdd6GP0AEfAOsiv8QsfJzQGfTN58UxT6e8SQAu-QGG3SDopSDCSOo91GPh9IkeEQjXN32By1eHauFpRAUgudLPjI98-5IlYqmfScxqniwCtZXMpMn_eC70Mz-huGFa2yyrhUx2H-g/s320/2.jpeg" width="320" /></a></span></div><span style="font-family: Comic Sans MS;"><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh008pZniiUeV1LakaIS110RenY0v7aOeK6GzX9lv1TeZC_U4-JQ7-IgkCWTCgbF_OkOrRMBAfKmf7eDuhChWxE70tyfbHT4FqB-VKj-OmTOkBUFNq6IdwwD8KwyAkny1YfdPHvB0N07ZfLcwnLGR7CC6R81KdWZiNDoyG9Z7uqsFSa_TQ_A3_Q1LmA/s667/3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="567" data-original-width="667" height="272" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh008pZniiUeV1LakaIS110RenY0v7aOeK6GzX9lv1TeZC_U4-JQ7-IgkCWTCgbF_OkOrRMBAfKmf7eDuhChWxE70tyfbHT4FqB-VKj-OmTOkBUFNq6IdwwD8KwyAkny1YfdPHvB0N07ZfLcwnLGR7CC6R81KdWZiNDoyG9Z7uqsFSa_TQ_A3_Q1LmA/s320/3.jpg" width="320" /></a></div><br /><b><br /></b></span><p></p><p class="yiv4602703668ydp76caa361MsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px; outline: none !important;">Άραγε, κατάρα ή ευλογία, παραλογισμός ή σωφροσύνη, αμαρτία ή σωτηρία, αποτελεί η σύζευξη της κοσμικής εξουσίας με την εκκλησιαστική διακονία; Το δίλημμα των σχέσεων μεταξύ πολιτείας και Εκκλησίας, βασανίζει γενιές και γενιές ανθρώπων. Από το Βυζάντιο, το οποίο χρησιμοποιούσε την Ορθοδοξία ως συνδετικό κρίκο της Αυτοκρατορίας, μέχρι και τις μέρες μας, όπου η χριστιανοδημοκρατία, αντιπαλεύει με τα θεοκρατικά καθεστώτα. Σε αυτή την διελκυστίνδα και η έννοια της Ελληνορθοδοξίας, η οποία προβάλλεται καλόπιστα ή κακόπιστα, από ενθοπατέρες ή αυτόκλητους εθνοσωτήρες. Ελληνισμός και Ορθοδοξία μπορεί να εμπλέκονται ιστορικά, αλλά στην πραγματικότητα ακολουθούν δύο διαφορετικές πορείες. Ο Ελληνισμός είναι ένας πολιτισμός, είναι μια φιλοσοφία, είναι μια παράδοση μιας φυλής ανθρώπων. Η Ορθοδοξία είναι ένας τρόπος ζωής, είναι η εμπειρία της ζωής με το Χριστό, είναι η βίωση του παραδείσου επί της γης. Από εκεί πέρα, κτίστηκαν πάνω στις δύο έννοιες και στους δύο τρόπους ζωής, πρακτικές και ιδεολογίες, που απέχουν παρασάγγες από την αλήθεια.</span></b></p><p class="yiv4602703668ydp76caa361MsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px; outline: none !important;"> </span></b></p><p class="yiv4602703668ydp76caa361MsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px; outline: none !important;">Όλος αυτός ο ιστορικός «πόλεμος», όλος αυτός ο «πειρασμός», βρίσκεται στην σκιά ή καλύτερα στην άρνηση της αποδοχής της απλής ρήσης του Χριστού: «τα του Θεού τω Θεώ και τα του Καίσαρος τω Καίσαρι». Τόσο απλά είναι τα δεδομένα, αλλά και τόσο πολύπλοκα αναδείχθηκαν μέσα στους αιώνες, λόγω των παθών των ανθρώπων, οι οποίοι ψάχνουν πάντα το άλλοθι για να εξυπηρετήσουν τις αδυναμίες τους. Όλοι οι πόλεμοι επικαλούνται θρησκείες, μεταφυσικές αναζητήσεις και κυρίως παραδείσια «δώρα» από πνευματικές απολαύσεις, μέχρι φαγητά και γυναίκες. Εξάλλου μόνο με μεταφυσικές δυνάμεις, μπορεί ένας νέος άνθρωπος να θυσιάσει την ζωή του, για μια ουτοπία, για ένα «πουκάμισο αδειανό» για ένα αόρατο «παράδεισο». Από την άλλη όλοι οι «πονηροί» εξουσιαστές, γνωρίζουν πολύ καλά, ότι η θρησκευτική διάσταση, αποτελεί το ισχυρότερο δέλεαρ για την προσέλκυση ψήφων και την εδραίωση της εξουσίας. Ακόμη ο κανόνας λέει ότι, όπου ο ηγέτης φορούσε ράσα, είτε χριστιανός, είτε μουσουλμάνος, είτε άλλης θρησκείας και να ήταν, μπορεί να απολάμβανε την εμπιστοσύνη της συντριπτικής πλειονότητας των πολιτών, αλλά τα αποτελέσματα ήταν καταστροφικά για την πολιτεία, της Κύπρου μη εξαιρουμένης.</span></b></p><p class="yiv4602703668ydp76caa361MsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px; outline: none !important;"> </span></b></p><p class="yiv4602703668ydp76caa361MsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px; outline: none !important;">Τις τελευταίες δεκαετίες, στο χώρο της Ευρώπης, λειτουργεί ένας «διφορούμενος» οργανισμός, η Διακοινοβουλευτική Συνέλευση της Ορθοδοξίας, στην οποία συμμετέχουν βουλευτές από Ορθόδοξες χώρες. Η Κυπριακή Βουλή είναι ιδρυτικό μέλος της Συνέλευσης από το 1993. Πριν μερικές βδομάδες διοργανώθηκε στην Λεμεσό, σύνοδος της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Ορθοδοξίας, στην οποία έλαβαν μέρος βουλευτές από 14 χώρες και από τρεις διαφορετικές ηπείρους. Μέλη της κυπριακής αντιπροσωπείας ήταν οι βουλευτές Πανίκος Λεωνίδου, Ευθύμιος Δίπλαρος, Μαρίνος Μουσιούττας και Ηλίας Μυριάνθους. Η Συνέλευση πραγματοποιήθηκε υπό την σκιά του πολέμου στην Ουκρανία, γεγονός το οποίο δημιούργησε ένα «θολό» κλίμα δεδομένου ότι η Ρωσία ήταν πάντα η «ψυχή» αυτού του οργανισμού. Ωστόσο τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται άσπρο ή μαύρο, αφού και μέσα από αυτή την «ζοφερή» ατμόσφαιρα φανερώθηκαν και ορισμένα «διαμάντια» όπως η έκδοση για τις «Αγίες Σοφίες» δηλαδή τους ναούς ανά τον κόσμο με τις εκκλησίες της «Της του Θεού Σοφίας» με πρώτο βεβαίως, τον Ναό στην Κωνσταντινούπολη. Στο σπουδαίο αυτό βιβλίο περιλαμβάνονται ναοί από την Σκωτία, μέχρι την Κίνα, μεταξύ των οποίων και δύο ναοί από την Κύπρο. Η Αγία Σοφιά της κατεχόμενης Λευκωσίας και η Αγία Σοφιά της Πάφου.</span></b></p><p class="yiv4602703668ydp76caa361MsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px; outline: none !important;"> </span></b></p><p class="yiv4602703668ydp76caa361MsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px; outline: none !important;">Στην Συνέλευση επισημάνθηκε ότι ο στόχος του τόμου ήταν διττός: Αφενός μεν να αναδείξει την πνευματική ενότητα του χριστιανικού κόσμου και του ευρωπαϊκού πολιτισμού και αφετέρου, μέσω αυτής της έκδοσης, να καταγγελθεί η αυθαίρετη μετατροπή της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη σε τζαμί. Οι βουλευτές μέλη της Συνέλευσης ενημερώθηκαν για το κυπριακό από τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη ενώ είχαν συναντήσεις με την Πρόεδρο της Βουλής Αννίτα Δημητρίου, τον Αρχιεπίσκοπο Γεώργιο και άλλους αξιωματούχους. Ο επικεφαλής της κυπριακής αντιπροσωπίας στην Διακοινοβουλευτική Συνέλευση της Ορθοδοξίας, Πανίκος Λεωνίδου, επεσήμανε επίσης την ανάγκη συνένωσης δυνάμεων εντός του Ορθόδοξου κόσμου και της ανάδειξης των κοινών αρχών και πολιτιστικών παραδόσεων, ώστε να είναι ακόμα πιο δυναμική και ουσιαστική η συμβολή του Οργανισμού στη διαμόρφωση του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου γίγνεσθαι. Από εκεί και πέρα υπάρχει και η θέση του μεγάλου <span style="outline: none !important;"> </span>βυζαντινολόγου του αείμνηστου Στίβεν Ράνσιμαν, ο οποίος είπε ότι η μόνη θρησκεία που θα επιζήσει τον 21ο αιώνα, θα είναι η Ορθοδοξία. Σε αυτή την ρήση συνηγορούν και προφητείες αγίων ανθρώπων, περί «κυριαρχίας» της Ορθοδοξίας σε όλη την Ευρώπη. Ίδωμεν και φαίνεται ότι τα μακρά κοντά ήρθαν, με τις τόσες ανατροπές στον κόσμο.</span></b></p><p class="yiv4602703668ydp76caa361MsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px; outline: none !important;"> </span></b></p><p class="yiv4602703668ydp76caa361MsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px; outline: none !important;"> </span></b></p><p class="yiv4602703668ydp76caa361MsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px; outline: none !important;"> </span></b></p><div><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px; outline: none !important;"><br /></span></b></div>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-38382330959827560812023-04-03T18:51:00.001+03:002023-04-03T18:51:29.781+03:00Στις λεωφορειολωρίδες και οι ντελιβεράδες<p><b><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Helvetica;">Στις λεωφορειολωρίδες και οι
ντελιβεράδες</span></b></p>
<p class="yiv5089227953ydp4218018msonormal" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background: white; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; outline: none !important; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;"><b style="outline: none !important;"><span style="outline: none !important;"><span style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span></span></b><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Helvetica","sans-serif"; font-size: 9.5pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="yiv5089227953ydp4218018msonormal" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background: white; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; outline: none !important; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;"><b style="outline: none !important;"><span style="outline: none !important;"><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Helvetica;">ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ</span></span></b><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Helvetica","sans-serif"; font-size: 9.5pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="yiv5089227953ydp4218018msonormal" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background: white; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; outline: none !important; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;"><b style="outline: none !important;"><span style="outline: none !important;"><span style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span></span></b></p><p class="yiv5089227953ydp4218018msonormal" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background: white; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; outline: none !important; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;"><b><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Helvetica;">ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 2/4/2023</span></b></p>
<p class="yiv5089227953ydp4218018msonormal" style="background: white;"><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Helvetica","sans-serif"; font-size: 9.5pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnfFTyYsGuT1m_00v_i9mWR16dW1lgNIACAGNiwtrs-wGfISZ5SG5SJJ863B3unK9ARQhlJaihwTYwEuUI_E2GhBSdPN92YKRKTki18k2958XvNtjevK7ATw6Bb7eKOvNvijNM39k44ecK3-TQ11s-QKZjX8P1fbo_hhMMt-RYZLLFJKeddp2nAMyd/s600/delivery_boy.2e16d0ba.fill-600x450.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnfFTyYsGuT1m_00v_i9mWR16dW1lgNIACAGNiwtrs-wGfISZ5SG5SJJ863B3unK9ARQhlJaihwTYwEuUI_E2GhBSdPN92YKRKTki18k2958XvNtjevK7ATw6Bb7eKOvNvijNM39k44ecK3-TQ11s-QKZjX8P1fbo_hhMMt-RYZLLFJKeddp2nAMyd/s320/delivery_boy.2e16d0ba.fill-600x450.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbw5odcKviRlZBswiRFNydZTT1dd2ZIuu7NxbyaMf169hHhaIIqxaVQfiTODGUTxSD7mlmMuNBzFzdIzBTmFOSuYUmlL9POcTJfdpk1h2ooPcy4u701sp2gXGXMhWhqoDJiI9zxdM6LvY8aeK1tOfeHQVY4NdLD4GCsOm1ygrzV2iW4Gc2ggumFBS4/s800/electricbicycle_13.10.22.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="452" data-original-width="800" height="181" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbw5odcKviRlZBswiRFNydZTT1dd2ZIuu7NxbyaMf169hHhaIIqxaVQfiTODGUTxSD7mlmMuNBzFzdIzBTmFOSuYUmlL9POcTJfdpk1h2ooPcy4u701sp2gXGXMhWhqoDJiI9zxdM6LvY8aeK1tOfeHQVY4NdLD4GCsOm1ygrzV2iW4Gc2ggumFBS4/s320/electricbicycle_13.10.22.jpg" width="320" /></a></div><br /><p></p>
<p class="yiv5089227953ydp4218018msonormal" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background: white; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; outline: none !important; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;"><b style="outline: none !important;"><span style="outline: none !important;"><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Helvetica;">Γροθιά στο στομάχι αποτελεί η θέα των αλλοδαπών διανομέων
έτοιμου φαγητού, των γνωστών μελαμψών ντελιβεράδων, οι οποίοι και κάτω από την
βροχή και κάτω από το λιοπύρι, με τις δικές τους μοτοσυκλέτες και με τα δικά
τους ηλεκτρικά ποδήλατα, τρέχουν για μερικά ψίχουλα, όπως αποκαλύφθηκε από την
πρόσφατη απεργία τους. Και άκουσον-άκουσον είναι αυτοεργοδοτούμενοι, αφεντικά
τάχα, χωρίς βεβαίως να ξέρουν τι σημαίνει ο όρος αφεντικό. Μόνη τους παρηγοριά
το καλό φιλοδώρημα από τους καλοπροαίρετους κυρίως μεσήλικες. Από την άλλη
υπάρχουν και τα κακομαθημένα παιδιά, κυρίως «ματσωμένοι» φοιτητές, οι οποίοι
δεν μπορούν ούτε ένα καφέ να φτιάξουν το πρωί στο σπίτι τους.</span></span></b><b><span style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> <span style="outline: none !important;"> </span></span></b><b><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Helvetica;">Κάνουν κυριολεκτικά καψόνι στους
ντελιβεράδες, αφού απαιτούν, εδώ και τώρα, τον «καυτό» καφέ τους. Αποτέλεσμα οι
ντελιβεράδες να μην προλαβαίνουν κάθε πρωί να ανεβοκατεβαίνουν σε διαμερίσματα.
Το τραγικό είναι ότι τα παιδιά αυτά, στο όνομα τάχα του διαβάσματος,
παραγγέλλουν με πιστωτικές κάρτες και δεν αφήνουν ούτε και φιλοδώρημα. Υπάρχουν
και οι φτωχοί φοιτητές, οι οποίοι αναγκαστικά ως καλοί νοικοκυραίοι, ξέρουν να
φτιάχνουν αχνιστούς καφέδες, με μηχανές μερικών ευρώ, αλλά και να ψήνουν
εξαιρετικές πίττες, όπως έρχονται κατεψυγμένες κυρίως από την Ελλάδα. Κατά τα
άλλα όσοι καταδέχονται να συνομιλήσουν με ντελιβεράδες, γίνονται κυριολεκτικά
σοφοί, μαθαίνοντας τα κατορθώματα, με τους αρχοντοχωριάτες νεοκύπριους. Το
ευτύχημα είναι ότι ακόμη δεν μπήκαν στον «τροχό της παραζάλης» αλλοδαπές
γυναίκες.</span></b><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Helvetica","sans-serif"; font-size: 9.5pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="yiv5089227953ydp4218018msonormal" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background: white; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; outline: none !important; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;"><b style="outline: none !important;"><span style="outline: none !important;"><span style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span></span></b><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Helvetica","sans-serif"; font-size: 9.5pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="yiv5089227953ydp4218018msonormal" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background: white; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; outline: none !important; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;"><b style="outline: none !important;"><span style="outline: none !important;"><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Helvetica;">Το πιο τρομακτικό, είναι τα δυστυχήματα με θύματα
ντελιβεράδες, μερικοί από τους οποίους σκοτώνονται, αλλά και πολλοί
τραυματίζονται βαριά. Στην προσπάθεια τους να παραδώσουν όσο το δυνατό
περισσότερα φαγητά και ρόφηματα, ώστε να κερδίσουν περισσότερα χρήματα,
«βουρούν σαν τους πελλούς». Αλλάζουν συνεχώς λωρίδες, μπαίνουν ανάμεσα στα
αυτοκίνητα, ενώ βλέπουν συχνά πυκνά τα φλας από τις κάμερες φωτοεπισήμανσης,
χωρίς να μπορούν να καταλαβαίνουν γιατί και ποιος τους φωτογραφίζουν. Οι
ντελιβεράδες είναι κατά κανόνα νέοι στην ηλικία και δεν έχουν το αίσθημα του
φόβου του θανάτου.</span></span></b><b><span style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> <span style="outline: none !important;"> </span></span></b><b><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Helvetica;">Οι περισσότεροι προέρχονται από
χώρες, όπου δεν υπάρχουν κανόνες οδήγησης ή και τόσα πολλά αυτοκίνητα στους
δρόμους. Άρα δεν έχουν αυτό το οποίο καλείται οδική συνείδηση.</span></b><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Helvetica","sans-serif"; font-size: 9.5pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="yiv5089227953ydp4218018msonormal" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background: white; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; outline: none !important; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;"><b style="outline: none !important;"><span style="outline: none !important;"><span style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span></span></b><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Helvetica","sans-serif"; font-size: 9.5pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="yiv5089227953ydp4218018msonormal" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background: white; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; outline: none !important; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;"><b style="outline: none !important;"><span style="outline: none !important;"><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Helvetica;">Οι νέοι δρόμοι στις πόλεις, είναι κατά κανόνα εκτός
προδιαγραφών, σε ότι αφορά το πλάτος, ενώ καταργήθηκαν και οι χώροι στάθμευσης
των λεωφορείων, για να πάρουν και να αφήσουν επιβάτες. Σταματούν με το γράμμα
του νόμου, στην αριστερή λωρίδα και αναγκάζουν τα αυτοκίνητα τα οποία
ακολουθούν να σταματούν και να περιμένουν αρκετά λεπτά.<span style="outline: none !important;"></span></span></span></b><b><span style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span></b><b><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Helvetica;">Αυτό δεν ισχύει για τους ντελιβεράδες, οι οποίοι αλλάζουν
λωρίδα για να μην χάσουν πολύτιμο χρόνο. Στους δρόμους όπου υπάρχουν
λεωφορειο-λωρίδες, οι ταμπέλες γράφουν ότι επιτρέπεται η χρήση μόνο από
λεωφορεία και ταξί. Καλό θα είναι να προστεθούν και οι μοτοσικλέτες, για να
γλιτώσουν μερικοί «φίλοι» αλλοδαποί ντελιβεράδες, οι οποίοι επιτελούν ένα
«σπουδαίο» κοινωνικό έργο.</span></b><b><span style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> <span style="outline: none !important;"> </span></span></b><b><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Helvetica;">Φυσικά το πρώτο οποίο πρέπει να γίνει,
είναι να σταματήσει αυτό το τρομακτικό καθεστώς του τάχα αυτοεργοδοτούμενου.
Ακολούθως να τεθούν κανόνες για άσκηση του επαγγέλματος του διανομέα, να
διδαχθούν τα ελάχιστα ελληνικά και οι άνθρωποι αυτοί, να τύχουν κάποιας
εκπαίδευσης πριν ριχθούν στην βιοπάλη.</span></b><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Helvetica","sans-serif"; font-size: 9.5pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="yiv5089227953ydp4218018msonormal" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background: white; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; outline: none !important; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;"><b style="outline: none !important;"><span style="outline: none !important;"><span style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span></span></b><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Helvetica","sans-serif"; font-size: 9.5pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="yiv5089227953ydp4218018msonormal" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background: white; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; outline: none !important; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;"><b style="outline: none !important;"><span style="outline: none !important;"><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Helvetica;">Καλό είναι να ξεκινήσει και ένας προβληματισμός, μια
δημόσια συζήτηση, για την παραχώρηση του δικαιώματος στις μικρές μοτοσικλέτες
να χρησιμοποιούν τις ποδηλατολωρίδες. Η πολύχρονη εμπειρία δείχνει ότι στην
Κύπρο, λόγω κλιματολογικών συνθηκών, καύσωνας το καλοκαίρι και ξαφνικές βροχές
το χειμώνα, είναι αδύνατη η χρήση του ποδηλάτου ως μέσου μετάβασης στην
εργασία, όπως συμβαίνει στις βόρειες χώρες. Στις ψυχρές χώρες, με την συνεχή
βροχούλα, η οδήγηση ποδηλάτου κάτω από το πλαστικό μπουφάν, αποτελεί από μόνη
της μια απόλαυση, αφενός μεν γιατί ο ποδηλάτης ζεσταίνεται με την γυμναστική και
αφετέρου, γιατί ο ήχος της βροχής αποτελεί από μόνος του, μια εξαίσια μουσική
πανδαισία. Στην Κύπρο όσοι τόλμησαν να χρησιμοποιήσουν το ποδήλατο ως
μεταφορικό μέσω, αν επιβίωσαν από τα αυτοκίνητα, απομονώθηκαν λόγω «μυρωδιάς»
από τους συναδέλφους τους.</span></span></b><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Helvetica","sans-serif"; font-size: 9.5pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="yiv5089227953ydp4218018msonormal" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background: white; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; outline: none !important; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;"><b style="outline: none !important;"><span style="outline: none !important;"><span style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span></span></b><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Helvetica","sans-serif"; font-size: 9.5pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="yiv5089227953ydp4218018msonormal" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background: white; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; outline: none !important; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;"><b style="outline: none !important;"><span style="outline: none !important;"><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Helvetica;">Η φύση είναι πιο δυνατή από τις «κακές» αντιγραφές
πρακτικών άλλων χωρών, όσα εκατομμύρια και ριχθούν, όσα εγκαίνια σταθμών
ποδηλάτων και αν γίνουν. Το ποδήλατο στην Κύπρο, είναι εξαιρετικό για
γυμναστική, σε πάρκα κατά τις πρωινές ή απογευματινές ώρες, αλλά και τα βράδια
στους ποδηλατοδρόμους και σε απομονωμένους δρόμους. Ζούμε σε ένα παραδεισένιο
νησί, με τον ήλιο, την θάλασσα και τις συνεχείς εναλλαγές τοπίου. Είναι τραγικό
γιατί επιμένουν οι νεοκύπριοι να μην συμβιβάζονται με την φύση και επιμένουν σε
φαραωνικά έργα και σε πρακτικές καταθλιπτικών μουντών χωρών. Το ευχάριστο είναι
ότι ουδείς αναντικατάστατος ούτε και το μπετόν έχει ημερομηνία λήξης.</span></span></b><b><span style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> <span style="outline: none !important;"> </span></span></b><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Helvetica","sans-serif"; font-size: 9.5pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="yiv5089227953ydp4218018msonormal" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; background: white; font-variant-caps: normal; font-variant-ligatures: normal; orphans: 2; outline: none !important; text-decoration-color: initial; text-decoration-style: initial; text-decoration-thickness: initial; widows: 2; word-spacing: 0px;"><b style="outline: none !important;"><span style="outline: none !important;"><span style="color: #1d2228; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; mso-bidi-font-family: Helvetica;"> </span></span></b><span lang="EL" style="color: #1d2228; font-family: "Helvetica","sans-serif"; font-size: 9.5pt; mso-ansi-language: EL;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><o:p> </o:p></span></p>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-59152132779892095772023-03-26T17:57:00.005+03:002023-03-26T17:57:49.267+03:00 Ο φόβος του διαλόγου εντός της Βουλής<p> <b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 24.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 22.0pt;">Ο
φόβος του διαλόγου εντός της Βουλής</span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 24.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 22.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 24.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 22.0pt;">ΤΟΥ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ</span></b><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 24.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 22.0pt;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 24.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 22.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 24.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 22.0pt;">ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
26/3/2023<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 24.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 22.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7Nkdpe-p1DaAZA12vibG1Pv0gbeFrgVou6RLydO4CiGUplp1t7j5yMLeDP9OmJkD4TYxp2aqaQoHu4_Eyv3dOrjSxToYCNjLWm79rxa3dVJ5YQFm2g6ST8oTFgaefecmaLSSWhdvsolerhU55rO1NCWZgeSC7pY2FUvwWHEkpq_-lSYFm3Yzr16k9/s3000/CNA_F36e3f3f5aa874d059498e9e4ed4837e2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1959" data-original-width="3000" height="209" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7Nkdpe-p1DaAZA12vibG1Pv0gbeFrgVou6RLydO4CiGUplp1t7j5yMLeDP9OmJkD4TYxp2aqaQoHu4_Eyv3dOrjSxToYCNjLWm79rxa3dVJ5YQFm2g6ST8oTFgaefecmaLSSWhdvsolerhU55rO1NCWZgeSC7pY2FUvwWHEkpq_-lSYFm3Yzr16k9/s320/CNA_F36e3f3f5aa874d059498e9e4ed4837e2.jpg" width="320" /></a></b></div><b><br /></b><p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 24.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 22.0pt;">Το
μεγάλο μυστικό της Δημοκρατίας βρίσκεται στην διαδικασία της διαφάνειας. Την
ώρα κατά την οποία, ο ηγέτης, ο αξιωματούχος, ο διευθυντής ακόμη και ο
υπάλληλος, θελήσουν να βάλουν «το δάκτυλο στο μέλι» της εξουσίας, τουλάχιστον
να φοβούνται ότι θα γίνουν ρεζίλι και ότι μπορεί να καταλήξουν και στην φυλακή.
Όπως λένε και οι σοφοί: «καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα». Σε αυτή
την διαδικασία της διαφάνειας, οι δημοκρατικές πολιτείες, μαζί και η Κυπριακή
Δημοκρατία, θεσμοθέτησαν με συνταγματική βούλα, σειρά μέτρων με κυριότερο την κοινοβουλευτική
ασυλία. Απλά ο βουλευτής, ο αντιπρόσωπος το λαού, να μπορεί να μιλά ελεύθερα
από τα βουλευτικά έδρανα, χωρίς τον φόβο, ότι θα οδηγηθεί στα δικαστήρια,
κατηγορούμενος για λίβελλο. Οι αδικημένοι πολίτες, αναζητούν με αγωνία
βουλευτές, για να πουν τον πόνο τους και να αποκαλύψουν σκάνδαλα. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 24.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 22.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 24.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 22.0pt;">Το
ίδιο προνόμιο της ασυλίας, απολαμβάνουν και όσοι φιλοξενούνται σε συνεδριάσεις
κοινοβουλευτικών επιτροπών. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι όλα τα σκάνδαλα
αποκαλύπτονται στις κοινοβουλευτικές επιτροπές ή στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Οι
«έξυπνοι» Υπουργοί, αξιωματούχοι και υψηλόβαθμοι δημόσιοι υπάλληλοι, λένε
πικρές αλήθειες στις κοινοβουλευτικές επιτροπές, «μετατρέπονται» το Κοινοβούλιο
«συμμέτοχο» στην ευθύνη λήψης δύσκολων αποφάσεων. Σε αυτή την «μάχη», μεταξύ
αποκάλυψης και απόκρυψης σκανδάλων, καθοριστικό ρόλο διαδραματίζουν και τα Μέσα
Μαζικής Ενημέρωσης, τα οποία ενίοτε καλούνται και τέταρτη εξουσία.
Δημοσιογράφοι με όπλο την συνείδηση τους, το φόβο της απόλυσης, υπό την
δαμόκλειο σπάθη του αυστηρού νόμου περί λιβέλου, αλλά και των «μικρών ή
μεγάλων» συμφερόντων ιδιοκτητών των Μέσων Ενημέρωσης, προσπαθούν να κάνουν την
δύσκολη δουλειά τους, χωρίς να αμαυρώσουν το όνομα και την ψυχική τους υγεία. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 24.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 22.0pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 24.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 22.0pt;">Ο
νέος Πρόεδρος της Κύπρου, ο Νίκος Χριστοδουλίδης, παρουσιάζοντας τις
«προγραμματικές του δηλώσεις», ενώπιον της Ολομέλειας της Βουλής, έθεσε ένα νέο
πλαίσιο συνεργασίας της εκτελεστικής με την νομοθετική εξουσία. Με
διπλωματικούς όρους μπορεί να χαρακτηριστεί άριστο, αλλά με νομικούς όρους παρεκκλίνει
«ολίγον τι», από την συνταγματική αρχή της Προεδρικής Δημοκρατίας και
καλοβλέπει» την αρχή της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Συγκεκριμένα ανακοίνωσε
ότι: θα απευθύνεται σε ετήσια βάση στη Βουλή των Αντιπροσώπων και θα συγκαλεί
τακτικά συναντήσεις με την Πρόεδρο της Βουλής και τους Αρχηγούς των
Κοινοβουλευτικών Κομμάτων. Ανακοίνωσε και διασύνδεση της διαβούλευσης που
γίνεται κατά τη διαμόρφωση των νομοσχεδίων, με τη διαβούλευση στις
Κοινοβουλευτικές Επιτροπές, μια πρακτική η οποία σίγουρα δεν ακολουθεί το
γράμμα του νόμου για την διάκριση των εξουσιών. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 24.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 22.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 24.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 22.0pt;">Με
απλά λόγια, η νέα κυβέρνηση, «συνειδητά ή όχι» επιχειρεί να εντάξει την Βουλή
στην διαδικασία ετοιμασίας νομοσχεδίων και να μεταφέρει ουσιαστικά τις
διαβουλεύσεις εκτός Κοινοβουλίου. Δεν είναι «αθώα» όλα αυτά και φανερώνουν
«φόβο» για τις διαδικασίες εντός Κοινοβουλίου. Το «κούρεμα» των καταθέσεων, η
«διάλυση» του Συνεργατισμού και το «κλείσιμο» των Κυπριακών Αερογραμμών,
αποφασίστηκαν, λένε αυτοί οι οποίοι ξέρουν, στα δώματα του Προεδρικού, με
συμμετοχή αρχηγών κομμάτων. Ακολούθως κλήθηκαν οι βουλευτές να επικυρώσουν
αποφάσεις, υπό την δαμόκλειο σπάθη, της διάλυσης του κράτους. Πολλοί βουλευτές
διαφώνησαν με τις αποφάσεις και με την όλη διαδικασία. Ωστόσο χωρίς να έχουν
ενώπιον τους όλα τα δεδομένα, πως μπορούσαν να αντιδράσουν, όταν οι αρχηγοί
τους προειδοποιούσαν ότι θα καταστραφεί η Κύπρος. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 24.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 22.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 24.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 22.0pt;">Στο
προσκήνιο έρχονται και ιστορίες «αδύναμων» Υπουργών, οι οποίοι στο παρελθόν «πονηρά»,
έριχναν στο Κοινοβούλιο τις «καυτές πατάτες», κυρίως για κοινωνικά και οικονομικά
ζητήματα. Αντί δηλαδή να διαβουλεύονται με τους εμπλεκόμενους και να βρίσκουν
λύσεις στα υπουργικά γραφεία, οδηγούσαν νομοσχέδια στην Βουλή, με «κενά», ώστε
να βρουν λύσεις οι αντιπρόσωποι του λαού. Έτσι εμφανίστηκε και ο όρος
«κυβερνώσα Βουλή». Ο «πειρασμός» είναι μεγάλος και για τους βουλευτές, αφού αναδεικνύονται
με το «αζημίωτο», με ψήφους, ως οι «σωτήρες» κοινωνικών ομάδων. Άσχετο αν στο
τέλος της ημέρας, ο λογαριασμός φορτώνεται στους ώμους των φορολογούμενων
πολιτών. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 24.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 22.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 24.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 22.0pt;">Θεωρητικά
οι καλές σχέσεις μεταξύ των εξουσιών είναι θεμιτές και συμβάλουν σε ένα ομαλό
πολιτικό βίο. Το επικίνδυνο είναι η μετακίνηση του χώρου του διαλόγου, από την
Βουλή και το προνόμιο της ασυλίας, στο Προεδρικό Μέγαρο ή στα Υπουργικά γραφεία.
Το εγχείρημα δημιουργεί «ρωγμές» στην συνταγματική διάκριση των εξουσιών. Οι
αρχηγοί ή οι εκπρόσωποι των κομμάτων, δεν μπορούν να αντικαθιστούν το σύνολο
των αντιπροσώπων του λαού. Το Σύνταγμα είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, για να
αμφισβητείται ή να παραγνωρίζεται με τόση ευκολία, όσες καλές προθέσεις και αν
υπάρχουν. Γιατί όπως λένε και οι φιλόσοφοι: «ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος
από καλές προθέσεις». <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 24.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 22.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 24.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 22.0pt;"><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[if !supportLineBreakNewLine]--><br style="mso-special-character: line-break;" />
<!--[endif]--><o:p></o:p></span></b></p>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-71968335232588405422023-03-19T18:46:00.004+02:002023-03-19T18:46:50.227+02:00<p> <b style="color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 30.6667px; outline: none !important;">Το χειροφίλημα της Αννίτας</span></b></p><p class="yiv5404714421ydp693ca95aMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 30.6667px; outline: none !important;"> </span></b></p><p class="yiv5404714421ydp693ca95aMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 30.6667px; outline: none !important;">ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ</span></b></p><p class="yiv5404714421ydp693ca95aMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 30.6667px; outline: none !important;"> </span></b></p><p class="yiv5404714421ydp693ca95aMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; outline: none !important;"><span style="font-family: Comic Sans MS;"><span style="font-size: 26.6667px;"><b>ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 19/3/2023</b></span></span></p><p class="yiv5404714421ydp693ca95aMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; outline: none !important;"><span style="font-family: Comic Sans MS;"><span style="font-size: 26.6667px;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: Comic Sans MS;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitUCtkB9kcR4PStPEYD54CMZerQkY-Q5TPft-TRJEIQLwU6Q0RBMTG-K8f24MMWr3iEnssKKLq5qrMMGwC7NK2OGySJZRGaLNk27SuSxryzDzrVirp3dx19pV7XBF86mWy1nSmMVEiHqBDhWx2vmUj61cqLr0vRd9ZjWeDUgapD-LcB6Q2tjOkEwTx/s379/ANNITA%20XEIROFILIMA%20MANA.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="379" data-original-width="256" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitUCtkB9kcR4PStPEYD54CMZerQkY-Q5TPft-TRJEIQLwU6Q0RBMTG-K8f24MMWr3iEnssKKLq5qrMMGwC7NK2OGySJZRGaLNk27SuSxryzDzrVirp3dx19pV7XBF86mWy1nSmMVEiHqBDhWx2vmUj61cqLr0vRd9ZjWeDUgapD-LcB6Q2tjOkEwTx/s320/ANNITA%20XEIROFILIMA%20MANA.png" width="216" /></a></span></div><span style="font-family: Comic Sans MS;"><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheEjSSE7Sh1wfjeH_p-3mTJ9yB9iROwYtKkjC6zfG7cfNwbHRKpfI2y4D3n-c3gc97jRmtvJa3EkeESezM1dwtdHStxzGaZkPPNJ8MCoY8dgLz901XCkdtEdTX8RDE_kfXrKtZT0kPwTiPhQ8b-vWjH7E9fJ080q3sO2LY4Q5H0oVGfIi1PjKqIJAq/s685/ANNITA%20XEIROFILIMA.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="383" data-original-width="685" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheEjSSE7Sh1wfjeH_p-3mTJ9yB9iROwYtKkjC6zfG7cfNwbHRKpfI2y4D3n-c3gc97jRmtvJa3EkeESezM1dwtdHStxzGaZkPPNJ8MCoY8dgLz901XCkdtEdTX8RDE_kfXrKtZT0kPwTiPhQ8b-vWjH7E9fJ080q3sO2LY4Q5H0oVGfIi1PjKqIJAq/s320/ANNITA%20XEIROFILIMA.png" width="320" /></a></div><br /><b><br /></b></span><p></p><p class="yiv5404714421ydp693ca95aMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 30.6667px; outline: none !important;">Μια στιγμούλα, μια απλή κίνηση, μια αυθόρμητη έκφραση, αρκεί για να φανερώσει ένα ολόκληρο κόσμο, την ταπεινή αλλά και μέγιστη, παράδοση της Κύπρου, η οποία χάνεται στους αιώνες. Η Αννίτα Δημητρίου, από τους Τρούλους και την Γιαλούσα, κατά την ιστορική, πανηγυρική τελετή ανακήρυξη της, ως νέα Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, ενώπιον εκατοντάδων οπαδών του κόμματος και σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση, σε ολόκληρη την Κύπρο και σε όλους τους απόδημους, σφιχταγκάλιασε την μανούλα της, η οποία πετούσε από την χαρά της. Και ξαφνικά η Αννίτα έσκυψε και φίλησε το χέρι της μάνας της, αφήνοντας τους πάντες αποσβολωμένους. Η ευχή της μάνας, σίγουρα αποτελεί την ισχυρότερη δύναμη, για την νεαρή Αννίτα, η οποία ήδη φορτώθηκε στους ώμους της, τις προσδοκίες και τις ελπίδες, τουλάχιστον της μισής Κύπρου. Η Αννίτα Δημητρίου, ήδη γράφει ιστορία ως η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Βουλής και η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος, του μεγαλύτερου κόμματος της Κύπρου. Το χειροφίλημα της Αννίτας, σαν αστραπή αποκάλυψε ότι δεν είναι «χαμένος» ο ταπεινός κόσμος της Κύπρου. Το μυστικό άρωμα της «Ανατολής», με το οποίο ευωδιάζει το νησί, όπως το κατέγραψαν σε πλήθος κειμένων τους, σπουδαίοι Κύπριοι και Έλληνες συγγραφείς, είναι ακόμη ζωντανό, σε αυτό το παραδεισένιο νησί.</span></b></p><p class="yiv5404714421ydp693ca95aMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 30.6667px; outline: none !important;"> </span></b></p><p class="yiv5404714421ydp693ca95aMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 30.6667px; outline: none !important;">Οι ευχές των παπάδων, των γονέων και των παππούδων, ήταν αυτές οι οποίες γλίτωσαν πολλούς φαντάρους κατά την εισβολή, όπως ακόμη και σήμερα πολλοί ομολογούν. Το θαύμα λειτούργησε σύμφωνα με μαρτυρίες πολλών πολεμιστών του 1974. Κατά την ακολουθία του γάμου, ακούγεται η περίφημη ευχή: «Ευχαί γονέων στηρίζουσι θεμέλια οίκων», ενώ η λαϊκή παροιμία, λέει ότι «Απ' όν ακούει του γονιού παρά γωνιάς τζοιμάται…» Ο σεβασμός στους πρεσβύτερους στην ηλικία, δεν απλά μια συνήθεια, αλλά κουβαλά μέσα της, μια ολόκληρη μεταφυσική δύναμη, η οποία δίνει δύναμη τους νεότερους, αλλά και παρηγοριά στους μεγαλύτερους. Η ισοπέδωση των αξιών και των παραδόσεως, στο όνομα τάχα του εκσυγχρονισμού, αποτελεί μια πρόσκαιρη πλάνη. Στα δύσκολα, στα «δύο στενά», οι νεότεροι ψάχνουν πάντα τις συμβουλές των πρεσβύτερων. Από την άλλη οι καταστάσεις γίνονται πολύ δυσκολότερες, μέχρι και δραματικές, όταν οι πρεσβύτεροι φύγουν από την ζωή και τότε οι νεότεροι αντιλαμβάνονται τι ανεκτίμητο θησαυρό έχασαν από την ζωή τους. Η ζωή σίγουρα, δεν μπαίνει σε καλούπια και από την δημιουργία του κόσμου μέχρι και σήμερα υπάρχει το χάσμα των γενεών, οι επαναστάσεις των νέων και τελικά ο κύκλος της ζωής. Το μάθημα και το πάθημα είναι κοντά σε όσους αδυνατούν να αποδεχθούν τις συμβουλές και την σοφία των πρεσβυτέρων.</span></b></p><p class="yiv5404714421ydp693ca95aMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 30.6667px; outline: none !important;"> </span></b></p><p class="yiv5404714421ydp693ca95aMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 30.6667px; outline: none !important;">Πριν την εισβολή του 1974, ήταν καθημερινό το φαινόμενο, τα παιδιά αλλά και οι μεγαλύτεροι στην ηλικία, να φιλούν το χέρι του παπά του χωριού ή της ενορίας στις πόλεις, για να λάβουν την ευλογία του Θεού. Ακόμη όσοι κάθονταν στα καφενεία, στα καλτερίμια και τα πεζούλια, σηκώνοντας όταν περνούσε ο παπάς και ζητούσαν την ευχή του. Οι παπάδες, οι δάσκαλοι, όπως τους αποκαλούσαν, ήταν οι άνθρωποι οι οποίοι έτρεχαν και στήριζαν όλους τους ανθρώπους, σε κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής τους. Οι παπάδες τελούσαν την Θεία Λειτουργία και αναζωογονούσαν πνευματικά όλους τους πιστούς. Το χειροφίλημα ήταν και είναι σε λιγότερο βαθμό σήμερα και συνήθεια των παιδιών προς τους παππούδες. Αποτελεί το καλύτερο δώρο για τους πρεσβύτερους στην ηλικία, εκτός βεβαίως από αυτούς οι οποίοι νομίζουν ότι ακόμη είναι νεαροί και αναντικατάστατοι. Αλλά και οι παππούδες δεν παραλείπουν να προσφέρουν δωράκια στα παιδιά. Παλαιότερα λίγα «πωρικά», δηλαδή ξηρούς καρπούς φρούτα και ενίοτε μερικά κέρματα. Σήμερα στην εποχή της ευμάρειας, τα δώρα είναι πλουσιότερα και μερικές φορές και προκλητικά, αφού αξίζουν ολόκληρες περιουσίες.</span></b></p><p class="yiv5404714421ydp693ca95aMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 30.6667px; outline: none !important;"> </span></b></p><p class="yiv5404714421ydp693ca95aMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 30.6667px; outline: none !important;">Η λαϊκή παράδοση, η σοφία της Ανατολής, στεκόταν πάντα στο αδιάκοπο εκκρεμές, μεταξύ επιτυχιών και αποτυχιών, μεταξύ αλαζονικών εξάρσεων και ταπεινών κινήσεων, μεταξύ παραδείσου και κόλασης, μεταξύ ζωής και θανάτου…» Στο χώρο της πολιτικής και όχι μόνο, την μια μέρα «ωσαννά εν τοις υψίστοις… και την άλλη άρον άρον σταύρωσον αυτόν...» Ο άγραφος πολιτικός κανόνας, λέει ότι όσοι καταλαμβάνουν δημόσιο αξίωμα, θα πρέπει την ώρα που εκλέγονται ή αποδέχονται το αξίωμα, πρέπει να ετοιμάζουν και μια επιστολή παραίτησης. Η εξουσία αποτελεί χάρισμα, αλλά και υψηλότατο καθήκον προσφοράς. Και κάθε άνθρωπος κρίνεται από το αποτέλεσμα, αν χρησιμοποίησε το τάλαντο του, στην υπηρεσία των πολιτών, στην διακονία των αδελφών του, ή αν χρησιμοποίησε τάλαντο του, για να πατήσει επί πτωμάτων και να θρέψει τα πάθη του. Η ζωή είναι μικρή και ευτυχώς κανείς δεν είναι αναντικατάστατος.</span></b></p><p class="yiv5404714421ydp693ca95aMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; outline: none !important;"><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 30.6667px; outline: none !important;"> </span></b></p><div><b style="outline: none !important;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 30.6667px; outline: none !important;"><br /></span></b></div>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-87079414109894699152023-03-12T15:21:00.001+02:002023-03-12T15:21:04.543+02:00 Η χαρμολύπη του πατρός Χριστοδούλου<p> <b style="color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16pt; line-height: 22.8267px;">Η χαρμολύπη του πατρός Χριστοδούλου</span></b></p><p class="yiv9435103909ydpc695ec3cMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16pt; line-height: 22.8267px;"> </span></b></p><p class="yiv9435103909ydpc695ec3cMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16pt; line-height: 22.8267px;">ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ</span></b></p><p class="yiv9435103909ydpc695ec3cMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16pt; line-height: 22.8267px;"><br /></span></b></p><p class="yiv9435103909ydpc695ec3cMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16pt; line-height: 22.8267px;">ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 12/3/2023 </span></b></p><p class="yiv9435103909ydpc695ec3cMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkfYjYpSTI_DiSwq6rUoO3QTzSnO4WXo5ryQC1Fk2HHG55-jeN6xtlpdrF6jtZuLXMe4t0zX2RAe6UNiz02IAGxASIo4NhKrewMaqI8DTYLzvHiD2ya3QgVos2R_SvnNSO7A3P0WCPcdkfMSpW5n4ZnuMH8Tul54jwY2KxQBCfK8GM1T7n_e1hK0Nc/s640/kiprianos-kideia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="360" data-original-width="640" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkfYjYpSTI_DiSwq6rUoO3QTzSnO4WXo5ryQC1Fk2HHG55-jeN6xtlpdrF6jtZuLXMe4t0zX2RAe6UNiz02IAGxASIo4NhKrewMaqI8DTYLzvHiD2ya3QgVos2R_SvnNSO7A3P0WCPcdkfMSpW5n4ZnuMH8Tul54jwY2KxQBCfK8GM1T7n_e1hK0Nc/s320/kiprianos-kideia.jpg" width="320" /></a></b></div><b><br /><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16pt; line-height: 22.8267px;"><br /></span></b><p></p><p class="yiv9435103909ydpc695ec3cMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16pt; line-height: 22.8267px;">Ο μεγαλύτερος πόνος σε αυτή την γη, είναι ο γονιός να χάνει το παιδί του, αλλά και η μεγαλύτερη ίσως χαρά, είναι η βεβαιότητα, με θαυμαστές αποδείξεις, ότι ο κεκοιμημένος απολαμβάνει την αιώνια χαρά του παραδείσου. Οι πατέρες της Εκκλησίας, λένε, ότι μόνο η Παναγία μπορεί να παρηγορήσει ένα γονιό, γιατί και αυτή έχασε το παιδί της. Προχωρούν και λένε ότι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης μιας τόσο δύσκολης κατάστασης, είναι η σιωπή και η προσευχή. Η παρέλευση του χρόνου, η στήριξη από τους συγγενείς και τους φίλους και σίγουρα η βοήθεια του Θεού, φέρνουν την αληθινή παρηγοριά. Και αν ο άνθρωπος αγωνιά, με την προσευχή, μπορεί να μάθει και τους λόγους της γρήγορης κοίμησης ενός νέου ανθρώπου. Η ζωή του ανθρώπου, κινείται πάντα στο εκκρεμές της χαρμολύπης, δηλαδή μεταξύ χαράς και λύπης, μεταξύ ευτυχίας και δυστυχίας, μεταξύ της πτώσης και της ανόδου, μεταξύ της πρόγευσης του παραδείσου και της κόλασης. Και όλα αυτά στο σύντομο διάβα της ζωής, μέχρι την μετάβαση στην αιώνια ζωή, όπου δεν υπάρχει ούτε πόνος, ούτε λύπη, ούτε στεναγμοί, αλλά ζωή ατελεύτητος.</span></b></p><p class="yiv9435103909ydpc695ec3cMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16pt; line-height: 22.8267px;"> </span></b></p><p class="yiv9435103909ydpc695ec3cMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16pt; line-height: 22.8267px;">Το ισχυρότερο κήρυγμα των τελευταίων χρόνων, το οποίο συγκλόνισε τις καρδιές χιλιάδων ανθρώπων και στήριξε πολλούς κλονισμένους Χριστιανούς, ήταν ο σύντομος επικήδειος λόγος του πατρός Χριστοδούλου, δίπλα στο κεκοιμημένο σώμα του γιού του Κυπριανού. Ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ο χειρότερος εφιάλτης της ζωής μου, γιατί έχω έξι παιδιά, ήταν να χάσω παιδί. Κι όμως τώρα το βιώνω… Είμαστε όλοι άνθρωποι, όλοι μπορεί να κάνουμε λάθη. Ας τους συγχωρήσουμε. Εγώ αυτό βρήκα μέσα μου, σαν στήριγμα. Βοηθάω και τον εαυτό μου και την ψυχή του Κυπριανού. Όταν εκνευρίστηκα κάποια στιγμή για τα λάθη, ένιωσα μέσα μου ότι προδίδω τον Κυπριανό... Δεν μπορεί να σε παρηγορήσει ένας άνθρωπος, ούτε τα φάρμακα, ούτε οι ψυχολόγοι, ούτε τα λόγια των ανθρώπων... Ήταν πολύ ακριβής στη συνείδησή του ο Κυπριανός. Δεν άφηνε στη συνείδησή του κρατούμενα. Από μωρό ήταν έτσι. Ήταν πολύ καλό παιδί... Το μόνο που μπορούμε να υποσχεθούμε, είναι ότι θα είμαστε δίπλα σου, αλλά τον τρόπο και τον χρόνο, μπορεί να μας τον πει ο παντοκράτωρ Κύριος... Τώρα ο Θεός είναι δίπλα σου γιε μου, δίπλα στην πολυμαρτυρική σορό σου, αλλά και στην όλο φως ψυχή σου. Η Αγία Μαρίνα οι Άγιοι Απόστολοι, ο Απόστολος Βαρνάβας και η μάνα μας η Παναγία, θα είναι μαζί σου λεβέντη μου… Καλή Ανάσταση…»</span></b></p><p class="yiv9435103909ydpc695ec3cMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16pt; line-height: 22.8267px;"> </span></b></p><p class="yiv9435103909ydpc695ec3cMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16pt; line-height: 22.8267px;">Τα συγκλονιστικά λόγια του πατρός Χριστοδούλου, είχαν συνέχεια στους Αναστάσιμους ψαλμούς, εν μέσω Μεγάλης Σαρακοστής, καθ’ όλη την διάρκεια της εξοδίου ακολουθίας. Χριστός Ανέστη στην Εκκλησία, Χριστός Ανέστη στην πορεία προς το κοιμητήριο και Χριστός Ανέστη και την ώρα της ταφής. Η βροχή η οποία έπεσε κατά την διάρκεια της μεταφοράς Κυπριανού, σημάδι και αυτό της καλής πορείας του κεκοιμημένου, όπως μαρτυρούσε και η αείμνηστη γιαγιά του Κυπριανού, ότι κλαίνε και οι ουρανοί, όταν φεύγει ένας δίκαιος άνθρωπος. Όλα μαρτυρούσαν την παρουσία του Θεού και των Αγίων, μαζί με τις χιλιάδες κληρικούς και λαϊκούς, οι οποίοι συμπροσευχήθηκαν για την ψυχή του Κυπριανού και τον κατευόδωσαν στο αιώνιο ταξίδι της ζωής του. Ο παπάς, η παπαδιά, τα αδέλφια του Κυπριανού, ως έτοιμοι από καιρό, χαμογελαστοί έβγαλαν αναμνηστική φωτογραφία μαζί με τον Κυπριανό στο φέρετρο, τηρώντας ακόμη μια παλιά συνήθεια, η οποία ήθελε να βγάζουν φωτογραφίες στις κηδείες, όπως έβγαζαν φωτογραφίες στους γάμους. Ο αποχαιρετισμός του Κυπριανού, έγινε σύμφωνα με τις παραδόσεις της Αυγόρου, αλλά και όλης της Κύπρου. Ετοιμασία του κεκοιμημένου στο σπίτι, θρήνος και οδυρμός και από εκεί και πέρα στην Εκκλησία με αναγνώσματα, με ψαλμούς και ύμνους, για το καλό κατευόδιο.</span></b></p><p class="yiv9435103909ydpc695ec3cMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16pt; line-height: 22.8267px;"> </span></b></p><p class="yiv9435103909ydpc695ec3cMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16pt; line-height: 22.8267px;">Υπάρχει και η πορεία των πονεμένων ανθρώπων, οι οποίοι βρίσκονται μακριά από το αποκούμπι της Εκκλησίας. Εδώ τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα, έως και τραγικά. Όπως λεν οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι, τρία είναι τα στάδια της θλίψης. Πρώτα η άρνηση, μετά η οργή και τέλος η αποδοχή, χωρίς να λείπουν οι μεταπτώσεις. Οι πιστοί πολύ εύκολα, φτάνουν στο τρίτο στάδιο, όπως η οικογένεια του πατρός Χριστοδούλου, αλλά οι υπόλοιποι χρειάζονται βοήθεια από ειδικούς επιστήμονες, ακόμη και από άγιους πνευματικούς. Πάντως το μόνο βέβαιο, είναι ότι ο Θεός δεν αφήνει κανέναν άνθρωπο να δοκιμαστεί πέρα από τις δυνατότητές του και δεν παίρνει την ψυχή κανενός, πριν είναι έτοιμος ή πιο κοντά στο Θεό. Και το μόνο σίγουρο είναι ότι ο θάνατος θανατώθηκε και ότι ο παράδεισος είναι ανοικτός για όλους.</span></b></p><div><b><span lang="EL" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 16pt; line-height: 22.8267px;"><br /></span></b></div>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-18170429729614209732023-03-06T09:24:00.001+02:002023-03-06T09:24:10.428+02:00 Από την «Ήλιος» στην «Τραινοσέ»<p> <b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 18.0pt;">Από την
«Ήλιος» στην «Τραινοσέ»</span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 18.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 18.0pt;">ΤΟΥ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 18.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 18.0pt;">ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
5/3/2023<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 18.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9CCJ41CRibptQNfckblOwWApYByEkQ_a_O4qqDBoNRJg4Pzi1_J5VBI9dDUP_mbrWiF0KF-ep2J4AJh0vp7FNEdj_RMekpvN9Pv6lX5qqYC5Tch-bg7x4cFHuJT36qMjJp4HbiKEztzUcIGEGzuDD_bm8Bu8jQ_z1sscNNjvEB7JYvs4FJW2ltzHd/s900/68237475c62807331d3f8ef66418b725.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="900" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9CCJ41CRibptQNfckblOwWApYByEkQ_a_O4qqDBoNRJg4Pzi1_J5VBI9dDUP_mbrWiF0KF-ep2J4AJh0vp7FNEdj_RMekpvN9Pv6lX5qqYC5Tch-bg7x4cFHuJT36qMjJp4HbiKEztzUcIGEGzuDD_bm8Bu8jQ_z1sscNNjvEB7JYvs4FJW2ltzHd/s320/68237475c62807331d3f8ef66418b725.jpg" width="320" /></a></b></div><b><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYDBZF_zmDVE79rlft82o_24cPwlfN5FstMEPYVmXJwlJ58nrOchltoX6oXaxvS-Va2iL1cMe_rdLTWjfsFxIIxRKqN86gXk_Y4kxyRWzWEjbcWm51VYCZ9bDTSf7fswTiN7dLS3I8-Nk_r6fsI0118Z-Q6lFz6aAxFRhgcvIVUro5pRkdA6RC6esV/s768/3771537-768x480.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="768" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYDBZF_zmDVE79rlft82o_24cPwlfN5FstMEPYVmXJwlJ58nrOchltoX6oXaxvS-Va2iL1cMe_rdLTWjfsFxIIxRKqN86gXk_Y4kxyRWzWEjbcWm51VYCZ9bDTSf7fswTiN7dLS3I8-Nk_r6fsI0118Z-Q6lFz6aAxFRhgcvIVUro5pRkdA6RC6esV/s320/3771537-768x480.jpg" width="320" /></a></div><br /></b><p></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 18.0pt;">«Έτσι κελέ,
έτσι ξουράφι θέλει»… τα ίδια εγκληματικά λάθη, οι ίδιες κουτοπονηριές, τα ίδια
σκάνδαλα, οι ίδιοι άγνωστοι εγκληματίες, οι οποίοι για λίγα ακόμη «ευρουλάκια»,
πατούν επί πτωμάτων, για να κάνουν δήθεν τους ευυπόληπτους «τζέντλεμαν». Το
2005 το αεροσκάφος της ιδιωτικής εταιρίας «ΗΛΙΟΣ», της εταιρίας με
γνωστούς-άγνωστους μετόχους και γνωστούς-άγνωστους διευθυντές, της εταιρίας η
οποία θα αντικαθιστούσε τάχα τις προβληματικές Κυπριακές Αερογραμμές, κατέπεσε
στο Γραμματικό, παρασύροντας στον θάνατο 121 άτομα και μαζί την πλάνη των
«τέλειων» ιδιωτικών επιχειρήσεων. Οι ευθύνες τότε, έπεσαν ουσιαστικά μόνο στους
νεκρούς πιλότους και οι υπόλοιποι ξεχάστηκαν. Τα δικαστήρια επιδίκασαν
αποζημιώσεις και η ιστορία τάχα έληξε, αφήνοντας όμως πίσω της, χιλιάδες
άγνωστους νεκρούς και ψυχασθενείς, οι οποίοι δεν άντεξαν τον πόνο της απώλειας
των αγαπημένων τους προσώπων. Οι καταγγελίες της εποχή, όπως καταγράφηκαν σε
χιλιάδες ρεπορτάζ, μιλούσαν για προβληματικό αεροσκάφος, για προβληματικές
επιλογές εργαζομένων, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>για προβληματική
διοίκηση, για προβληματικές σχέσεις μεταξύ των εργαζομένων και για προβληματικές
συνθήκες εργασίας. Τα χρόνια πέρασαν, κανείς δεν τιμωρήθηκε, εκτός από τα
θύματα, οι κυβερνήσεις άλλαξαν, αλλά η νοοτροπία της αρπακτής, παραμένει
νοοτροπία της αρπακτής. Έμειναν μόνο οι υπομονετικοί να παρακολουθούν την
τιμωρία, διά της θείας δίκης, των τότε πρωταγωνιστών.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 18.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 18.0pt;">Στην Ελλάδα
βιώνουμε αυτές τις μέρες μια ανάλογη τραγωδία, με πρωταγωνιστές και πάλι
ιδιωτικές εταιρίες, «ευνοούμενες» από το κράτος. Τα ρεπορτάζ αναφέρουν ότι το
2017 επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, πώλησαν αντί 45 εκατομμυρίων ευρώ την κρατική ΤΡΑΙΝΟΣΕ,
στην εταιρία Ferrovie dello Stato Italiane Group, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πριμοδοτώντας την μάλιστα με 250 εκ ευρώ. Η
σύμβαση επικυρώθηκε από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 2022. Η ιταλική
εταιρεία εξασφάλισε και 750 εκατομμύρια ευρώ για 15 χρόνια, για να εκτελεί τάχα
την «άγονη γραμμή Αθήνας Θεσσαλονίκης». Τα ρεπορτάζ των ημερών, από φοβισμένους
υπαλλήλους, οι οποίοι άνοιξαν τα στόματα τους, μιλούν για άγρια εκμετάλλευση
εργαζομένων, για ανάθεση υπεύθυνων θέσεων σε άπειρα και κακοπληρωμένα άτομα,
για συστήματα ασφαλείας τα οποία δεν λειτουργούσαν και για ένα σωρό άλλες
παρανομίες ή καλύτερα «τρέλες». Πίσω από όλα αυτά, υπάρχουν πάντα οι
«εγκληματικές» σχέσεις μεταξύ του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Οι πρώτοι «λάδωναν» και οι δεύτεροι
«τυφλώνονταν» κατά το κοινός λεγόμενο. Οι «στόχοι» επιτυγχάνονταν με ψηλά κέρδη
και άνοδο των μετοχών και από εκεί και πέρα «γαία πυρί μιχθήτω».<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 18.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 18.0pt;">Ευθύνες για
την τραγωδία, έχουν και οι φοβισμένοι εργαζόμενοι, οι οποίοι για ένα κομμάτι
ψωμί, σιωπούσαν για να περάσουν. Και εδώ υπάρχουν χίλιες δύο δικαιολογίες. Τεράστιες
όμως είναι οι ευθύνες των συντεχνιακών, οι οποίοι γνώριζαν και φαίνεται ότι σιωπούσαν
και αυτοί, είτε για να μην χαθούν θέσεις εργασίας, είτε για άλλους ταπεινούς λόγους.
Είναι τραγικό, την μια μέρα να χάνονται τόσες ψυχές στα συντρίμμια των τραίνων
και την επομένη να γίνονται τόσες πολλές καταγγελίες για εγκληματικές
παραλήψεις. Το κακό βεβαίως ξεκινά, από την έλλειψη ξεκάθαρων κανόνων για τα
προσόντα, τις ικανότητες, αλλά και τους μισθούς των εργαζομένων. Ο «φθηνός»
υπάλληλος δεν σημαίνει ότι στο τέλος της ημέρας, είναι και ο πιο «φθηνός». Οι
βορειοευρωπαίοι -κυρίως- δεν είναι βλάκες όταν και για να βιδώσεις μια βίδα,
θέλεις πιστοποιητικό και γνώση της γλώσσας της χώρας. Και βεβαίως πληρώνουν
ανάλογα με την δουλειά, στη βάση ξεκάθαρων κριτηρίων. Στις χώρες του νότου
–συνήθως- οι καταστάσεις είναι πολύ πιο χαλαρές, με τις κυβερνήσεις να τα
κάνουν «πλακάκια» με τους «μεγαλοκαρχαρίες», μέχρι να τους «καταπιούν» και
αυτούς.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 18.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 18.0pt;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-size: 18.0pt;">Οι εξουσίες
σε όλο τον κόσμο, έχουν βασικά δύο ευθύνες. Να παρέχουν ασφάλεια στους πολίτες,
με τον στρατό και την Αστυνομία και να φροντίζουν για τον δίκαιο διαμερισμό του
δημόσιου πλούτου. Αυτό γίνεται με ξεκάθαρες νομοθεσίες και με ξεκάθαρους
τρόπους εφαρμογής τους. Κατά κανόνα η ανισορροπία και οι αδικίες στην κατανομή
του πλούτου, οδηγούν σε ανατροπή της ασφάλειας ενός κράτους. Η γραφειοκρατία
είναι η δύναμη κάθε εξουσίας, αλλά και η μεγαλύτερη παγίδα σε κάθε «πονηρό»
πολιτευτή. Οι τραγωδίες, ξεκινούν και τελειώνουν, κατά κανόνα από την παραβίαση
νομοθεσιών και την απεμπόληση των κανόνων της διοίκησης. Η ιστορία της ασύδοτης
δράσης των επιχειρηματιών έχει ως κύριο παράδειγμα το κραχ του 1919 στο
χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, το οποίο κόντεψε να διαλύσει τις Ηνωμένες
Πολιτείες. Τότε εμφανίστηκαν και εφαρμόστηκαν οι θεωρίες τους Κέυνς, δηλαδή το
κράτος παρεμβαίνει και ρυθμίζει την αγορά, με τρόπο απόλυτο. Στην αντίπερα όχθη
ήταν η Σοβιετική Ένωση, με τον απόλυτο έλεγχο του κράτους στο χώρο της
εργασίας, ο οποίος οδήγησε στο αντίθετο αποτέλεσμα. Πέραν όμως από τους νόμους
υπάρχει και η θεία δίκη, η οποία ευτυχώς ποτέ δεν θα παύσει να απονέμει αληθινή
δικαιοσύνη.<o:p></o:p></span></b></p>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-41140655951518685972023-03-01T10:27:00.001+02:002023-03-01T10:27:14.644+02:00 Νέος Μακάριος ο Χριστοδουλίδης<p> <b style="color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px;">Νέος Μακάριος ο Χριστοδουλίδης</span></b></p><p class="yiv1990202905ydp93a0dbfcMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px;"> </span></b></p><p class="yiv1990202905ydp93a0dbfcMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px;">ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ</span></b></p><p class="yiv1990202905ydp93a0dbfcMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px;"> </span></b></p><p class="yiv1990202905ydp93a0dbfcMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228;"><span style="font-family: Comic Sans MS;"><span style="font-size: 26.6667px;"><b>ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 26/2/2023</b></span></span></p><p class="yiv1990202905ydp93a0dbfcMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228;"><span style="font-family: Comic Sans MS;"><span style="font-size: 26.6667px;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: Comic Sans MS;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8EgzxX1pFCag6IEoAg-lZIZmoS7IEDDeNzaoXtemMdkbEzb_N-vssMTbdn1LfZPJwaIjVhB3G2S0umslOo3hoQfq54FK_Nj1tNQV9cc9MtvVcQEcvgoUVz2xB15WXDTMdj8FoqUeDSuqWeM-k1lHwg17B4ptj8TlZx0FCKUflwPdd_MLQOlHPy2-D/s2560/xristodoulidis-vouli-13-scaled.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1898" data-original-width="2560" height="237" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8EgzxX1pFCag6IEoAg-lZIZmoS7IEDDeNzaoXtemMdkbEzb_N-vssMTbdn1LfZPJwaIjVhB3G2S0umslOo3hoQfq54FK_Nj1tNQV9cc9MtvVcQEcvgoUVz2xB15WXDTMdj8FoqUeDSuqWeM-k1lHwg17B4ptj8TlZx0FCKUflwPdd_MLQOlHPy2-D/s320/xristodoulidis-vouli-13-scaled.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-family: Comic Sans MS;"><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8IzpZN9mdD8ozZnmGcANB-WCxnJWNkZAkEG9LyfQZNP7WlGGf-dUPtR-O9nmD2SRtJHK6SOCTVhtWfq5cz3SAc1DliU6UZ5DE1OVfzd6hptCVd7I9B4vB9lEvUleqirGQYLKxS3itmNk2fm89ryCE2UNQdvCqnwz_TjcIzAZ_kP9pXkwNg54nKIMc/s940/%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82%20_0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="630" data-original-width="940" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8IzpZN9mdD8ozZnmGcANB-WCxnJWNkZAkEG9LyfQZNP7WlGGf-dUPtR-O9nmD2SRtJHK6SOCTVhtWfq5cz3SAc1DliU6UZ5DE1OVfzd6hptCVd7I9B4vB9lEvUleqirGQYLKxS3itmNk2fm89ryCE2UNQdvCqnwz_TjcIzAZ_kP9pXkwNg54nKIMc/s320/%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82%20_0.jpg" width="320" /></a></div><br /><b><br /></b></span><p></p><p class="yiv1990202905ydp93a0dbfcMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px;">Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος ο Β’, χαρακτήρισε τον Νίκο Χριστοδουλίδη, ως νέο Μακάριο, ως προς το λαϊκό έρεισμα, σε συνέντευξη του στον «Πολίτη». Τώρα αν αυτό αποτελεί ευλογία ή κατάρα, είναι κάτι το οποίο θα φανεί στην πράξη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι, ούτε οι εχθροί, ούτε οι φίλοι του Νίκου Χριστοδουλίδη, δεν επιθυμούν να έχει την πορεία και την τύχη του Μακαρίου. Κανένας δεν επιθυμεί, πραξικοπήματα, εισβολές, ούτε και εμφύλιες συγκρούσεις, κυρίως μεταξύ 1970 και 1974. Για άλλους ο λαοπρόβλητος Εθνάρχης Μακάριος, ήταν το θύμα και για άλλους η αιτία του κακού. Εξάλλου, τόσο η Κύπρος, όσο και η Ελλάδα, εντάχθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για να θωρακιστούν όχι μόνο από τους Τούρκους, αλλά και για να θωρακιστούν από τα εθνικά πάθη, τα οποία για αιώνες βασάνιζαν του Έλληνες.</span></b></p><p class="yiv1990202905ydp93a0dbfcMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px;"> </span></b></p><p class="yiv1990202905ydp93a0dbfcMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px;">Ο Νίκος Χριστοδουλίδης μπαίνει στα «βαθιά» εξαγγέλλοντας μια νέα πορεία στην διοίκηση, με προμετωπίδα την επιλογή τεχνοκρατών με πολιτική διάσταση. Με απλά λόγια αφήνει «εκτός νυμφώνος» κομματικά στελέχη και «κομματόσκυλα», τα οποία επιθυμούσαν και καραδοκούσαν για τις επίζηλες θέσεις. Σε μια πρώτη ανάγνωση, πολύ ορθά πράττει ο νέος ηγέτης της Κύπρου, αφού ανοίγει δρόμους, για νέους και μορφωμένους ανθρώπους, να εισέλθουν στον στίβο της πολιτικής και της δημόσιας προσφοράς. Ωστόσο από την άλλη, η πείρα δεν αγοράζεται και μέχρι να μάθουν οι νέοι Υπουργοί τα «κόλπα» της δημόσιας διοίκησης, θα πρέπει να «φτύσουν αίμα», σύμφωνα με παλιό κοινοβουλευτικό, ο οποίος γνωρίζει πάρα πολύ καλά, πως λειτουργεί το σύστημα. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης, σίγουρα αναλαμβάνει ένα υψηλό ρίσκο, αφού μπαίνει στην «μάχη» με φέρελπις νέους, αλλά χωρίς την απαραίτητη τριβή στην γραφειοκρατία του δημοσίου. Δύσκολες στιγμές, θα πρέπει περιμένει η νέα κυβέρνηση και στην Βουλή, αφού τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο, από κανένα κόμμα. Τα συναισθήματα και τα μικροσυμφέροντα, δεν τίθενται πάντα πάνω από το δημόσιο συμφέρον. Η ιστορία θυμίζει λίγο τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου του 1980, ο οποίος έφερε από την Αμερική σπουδαίους ομογενείς καθηγητές Πανεπιστημίων και άλλους επιστήμονες, οι οποίοι ανέλαβαν δημόσια αξιώματα και διοικήσεις επιχειρήσεων και οργανισμών του δημοσίου. Ωστόσο πολύ γρήγορα, απογοητευμένοι επέστρεψαν στην Αμερική, αφού δεν μπορούσαν να τα βάλουν πρώτα με τις συντεχνίες και έπειτα με τους απεργούς.</span></b></p><p class="yiv1990202905ydp93a0dbfcMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px;"> </span></b></p><p class="yiv1990202905ydp93a0dbfcMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px;">Μεγάλο στοίχημα για τον Νίκο Χριστοδουλίδη, θα αποτελέσει και ο τρόπος ελέγχου των Υπουργών και των άλλων αξιωματούχων. Θα τολμήσει άραγε να θέσει στόχους στους Υπουργούς, όπως θέτουν οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι μεγάλοι οργανισμοί, ή θα ακολουθήσει την πεπατημένη με απλές υποδείξεις και ενίοτε φωνές στους εκάστοτε Υπουργούς; Άραγε θα τεθούν μετρήσιμα κριτήρια και θα κρίνονται οι αξιωματούχοι, στην βάση πραγματικών δεδομένων και όχι μόνο στην βάση της δημοφιλίας τους; Άραγε θα τολμήσει ο Νίκος Χριστοδουλίδης να προχωρεί σε απολύσεις Υπουργών και αξιωματούχων ή θα περιμένει να περάσουν μήνες και χρόνια, για να μην φανεί ότι τάχα απέτυχε στις επιλογές του; Και για πετύχει και ο ίδιος και οι αξιωματούχοι θα πρέπει επιτέλους να θεσμοθετηθούν προσόντα για κάθε επάγγελμα, είτε εντός, είτε εκτός δημόσιας υπηρεσίας. Τα «κουτουρού» και όλοι είναι άριστοι πρέπει επιτέλους να τεθούν εκτός συζήτησης.</span></b></p><p class="yiv1990202905ydp93a0dbfcMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px;"> </span></b></p><p class="yiv1990202905ydp93a0dbfcMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px;">Τον δρόμο, το οποίο ακολουθεί ο νέος Πρόεδρος, ακολούθησε πρώτος ο Μακάριος, όταν διόριζε νεαρούς Υπουργούς, όπως τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο, οποίος ήταν μόνο 24 ετών. Ο Μακάριος ήταν και αυτός νεαρός, σχεδόν συνομήλικος του Νίκου Χριστοδουλίδη και πέτυχε τα καλύτερα για την οικονομία, η οποία από το 1960 έως και το 1974 έτρεχε με τρελούς ρυθμούς ανάπτυξης. Ωστόσο σήμερα η δημόσια γραφειοκρατία, ελέγχεται και κατευθύνεται κυρίως από τις Βρυξέλλες, δεδομένου ότι σχεδόν το 80% των νομοθεσιών, αποφασίζονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το μυστικό τότε του Μακαρίου, ήταν η δημιουργία συνθηκών ανταγωνισμού σε όλους τους τομείς. Παραχωρούσε άδειες σε επιχειρηματίες, αλλά και στην Εκκλησία. Είχαμε Τράπεζες ιδιωτικές, αλλά και Τράπεζα της Εκκλησίας. Βιομηχανίες σε ιδιώτες, αλλά και βιομηχανίες στην Εκκλησία. Ξενοδοχεία σε ιδιώτες, αλλά και ξενοδοχεία στην Εκκλησία. Στο τέλος της ημέρας, ο ανταγωνισμός λειτουργούσε, πάντα υπέρ της οικονομίας, αλλά και των εργαζομένων, οι οποίοι μπόρεσαν να ξεφύγουν από την φτώχια και την εξαθλίωση. Σήμερα στην οικονομία, λειτουργούν πολλά μονοπώλια ή ολιγοπώλια, φανερά και κρυφά και καλύτερη απόδειξη είναι οι υψηλές τιμές των προϊόντων. Από εκεί και πέρα ο Νίκος Χριστοδουλίδης, δεν πρέπει να προχωρά μόνος του. Πρέπει να εκμεταλλευτεί και να χρησιμοποιήσει την σοφία έμπειρων πολιτικών, γιατί όχι και έμπειρων δημοσιογράφων, οι οποίοι να μπορούν και λένε τα πράγματα με το όνομα τους.</span></b></p><p class="yiv1990202905ydp93a0dbfcMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px;"> </span></b></p><p class="yiv1990202905ydp93a0dbfcMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px;"> </span></b></p><p class="yiv1990202905ydp93a0dbfcMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px;"> </span></b></p><p class="yiv1990202905ydp93a0dbfcMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px;"> </span></b></p><p class="yiv1990202905ydp93a0dbfcMsoNormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px;"><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 20pt; line-height: 28.5333px;"> </span></b></p>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2846264220173558319.post-41617461454216380842023-02-20T12:22:00.001+02:002023-02-20T12:22:11.221+02:00 Στο θρόνο ο ταπεινός Χριστοδουλίδης<p> <span style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: Sans; font-size: 16pt;">Στο θρόνο ο ταπεινός Χριστοδουλίδης</span></p><p class="yiv7522563756ydpc6813ed7msonormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 13px;"><span style="font-family: sans-serif; font-size: 12pt;"></span></p><p class="yiv7522563756ydpc6813ed7msonormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 13px;"><span style="font-family: Sans; font-size: 16pt;">ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΑΡΗ</span></p><p class="yiv7522563756ydpc6813ed7msonormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 13px;"><span style="font-family: sans-serif; font-size: 12pt;"></span></p><p class="yiv7522563756ydpc6813ed7msonormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 13px;"><span style="font-family: Sans; font-size: 21.3333px;">ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 19/2/2022</span></p><p class="yiv7522563756ydpc6813ed7msonormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 13px;"><span style="font-family: Sans; font-size: 21.3333px;"><br /></span></p><p class="yiv7522563756ydpc6813ed7msonormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 13px;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgts6rxlotvOion6sn0aoxiKmWno7v7eSUqKrbj5v-HYy0fpSUJHWczzo-oT4tzJ_ouJtkvzBYaU4rYKVJDJtMHbGjHb6rJfhKRj12W8Cwwwgvy0JeRlsF7M1eRTh0H8ZP5G-m8sR96cCNrhAN-TTELSADZ6F5F_PmCHRKy7BJ-WYV-O4cuG0kvmHyi/s1168/xristodoulidis_kypros_xr.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="656" data-original-width="1168" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgts6rxlotvOion6sn0aoxiKmWno7v7eSUqKrbj5v-HYy0fpSUJHWczzo-oT4tzJ_ouJtkvzBYaU4rYKVJDJtMHbGjHb6rJfhKRj12W8Cwwwgvy0JeRlsF7M1eRTh0H8ZP5G-m8sR96cCNrhAN-TTELSADZ6F5F_PmCHRKy7BJ-WYV-O4cuG0kvmHyi/s320/xristodoulidis_kypros_xr.jpg" width="320" /></a></div><br /><span style="font-family: Sans; font-size: 21.3333px;"><br /></span><p></p><p class="yiv7522563756ydpc6813ed7msonormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 13px;"><span lang="EL" style="font-family: Sans; font-size: 16pt;"> </span><span style="font-family: Sans; font-size: 16pt;">«Θέλει καρδιά Χριστιανού», όπως έλεγαν οι παππούδες μας, για να αντέξει κανείς, τόσες λοιδορίες, τόσες βρισιές, τόσες πρωτοφανείς σε πάθος επιθέσεις και να μην απαντά. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης, εδώ και ένα χρόνο και τι δεν άκουσε από τον Αβέρωφ Νεοφύτου, αλλά και δεκάδες άλλους πολιτικούς του αντιπάλους, χωρίς ποτέ να μπει στον πειρασμό, το ανθρώπινο «γιατί» και να απαντήσει στα πυρά, κάτι το οποίο πολύ εύκολα, θα μπορούσε να πράξει. Ο χρόνος κύλισε, οι εκλογές κρίθηκαν και τα πάνω ήρθαν κάτω. Στην ιστορία θα μείνει σίγουρα, η μετεκλογική συνάντηση του Νίκου Χριστοδουλίδη, με τον Αβέρωφ Νεοφύτου. Οι εναγκαλισμοί ήταν μέχρι και παρεξηγήσεως, ανήμερα της εορτής του Αγίου Βαλεντίνου. Τελικά η εκδίκηση είναι κρύο πιάτο και η χειρότερη τιμωρία είναι η αγάπη προς τον «εχθρό», όπως θα έλεγαν και οι φιλόσοφοι του κόσμου τούτου. Εκτός και αν υπεισέρχονται άλλοι παράγοντες, τους οποίους δεν ξέρουμε.</span></p><p class="yiv7522563756ydpc6813ed7msonormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 13px;"><span style="font-family: sans-serif; font-size: 12pt;"></span></p><p class="yiv7522563756ydpc6813ed7msonormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 13px;"><span lang="EL" style="font-family: Sans; font-size: 16pt;"> </span><span style="font-family: sans-serif; font-size: 12pt;"></span></p><p class="yiv7522563756ydpc6813ed7msonormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 13px;"><span lang="EL" style="font-family: Sans; font-size: 16pt;">Ο Νίκος Χριστοδουλίδης, εκ πρώτης όψεως και με θρησκευτικά κριτήρια, αναδεικνύεται ως ένας «νεομάρτυρας», ο οποίος «στεφανώθηκε» για την ταπείνωση του, με τον «θρόνο» του Προέδρου. Ωστόσο υπάρχουν και τα επικοινωνιακά κριτήρια, τα οποία στηρίχθηκαν σε άλλους κανόνες και κυρίως στις μεγάλες γκάφες- με την ομιλία του και όχι μόνο- στην αρχή της προεκλογικής του εκστρατείας. Ίσως αυτές οι «αστοχίες» και οι ταπεινές αναπροσαρμογές οι οποίες έγιναν, οδήγησαν τον Νίκο Χριστοδουλίδη στο ύπατο αξίωμα. Εκπληκτικό είναι και το γεγονός ότι ο νέος Πρόεδρος της Κύπρου, πολεμήθηκε από το σύνολο σχεδόν των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Και όμως κατάφερε να ανατρέψει τον κανόνα των τελευταίων δεκαετιών, ο οποίος ήθελε να ανέρχονται στην εξουσία, μόνο όσοι τα είχαν καλά με τους καναλάρχες και τους εκδότες.</span><span style="font-family: sans-serif; font-size: 12pt;"></span></p><p class="yiv7522563756ydpc6813ed7msonormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 13px;"><span lang="EL" style="font-family: Sans; font-size: 16pt;"> </span><span style="font-family: sans-serif; font-size: 12pt;"></span></p><p class="yiv7522563756ydpc6813ed7msonormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 13px;"><span lang="EL" style="font-family: Sans; font-size: 16pt;">Η εκλογή του Νίκου Χριστοδουλίδη, απέδειξε και την δύναμη των πολιτών, οι οποίοι γύρισαν την πλάτη σε παραδοσιακά πανίσχυρα κόμματα και εξέλεξαν ένα ανεξάρτητο υποψήφιο, τον οποίο εκδίωξε κακήν κακώς το κόμμα του. Το πιο σημαντικό όμως, είναι ότι ύστερα από δεκαετίες και την εποχή του Γιώργου Βασιλείου, ανέρχεται στο ύπατο αξίωμα, ένας άνθρωπος ο οποίο δεν είναι συνταξιούχους, φαίνεται απόλυτα υγιής και δείχνει ότι έχει όρεξη για σκληρή δουλειά. Μετά το «θαύμα» της Αννίτας Δημητρίου, η οποία κατέλαβε το ύπατο αξίωμα στην Βουλή, τώρα έχουμε ακόμη ένα «θαύμα», από τον Νίκο Χριστοδουλίδη, ο οποίο ανήλθε στο ύπατο αξίωμα της Κυβέρνησης.</span><span style="font-family: sans-serif; font-size: 12pt;"></span></p><p class="yiv7522563756ydpc6813ed7msonormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 13px;"><span lang="EL" style="font-family: Sans; font-size: 16pt;"> </span><span style="font-family: sans-serif; font-size: 12pt;"></span></p><p class="yiv7522563756ydpc6813ed7msonormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 13px;"><span lang="EL" style="font-family: Sans; font-size: 16pt;">Η πείρα στην ζωή, είναι πανάκριβη και δεν αγοράζεται. Στην πολιτική, η σοφία των «γερόντων», αποτελεί ανάγκη για όλους τους ηγέτες. Τα λάθη στην ζωή πληρώνονται σε οικογενειακό επίπεδο, αλλά στην πολιτική σε εθνικό επίπεδο. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης, μέχρι στιγμής δεν έδειξε ότι έχει δίπλα του, «σοφούς» ανθρώπους, εκτός και αν βρίσκονται στο παρασκήνιο. Οι ηγέτες κρίνονται και αναδεικνύονται, κατά κανόνα, από την επιλογή των ανθρώπων, τους οποίους έχουν δίπλα τους. Ο αείμνηστός Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο οποίος «έριξε» την Ελλάδα στον ωκεανό της τότε ΕΟΚ για να μάθει να κολυμπά, στο πρώτο του Υπουργικό Συμβούλιο, διόρισε πολλούς «αντιπάλους» του, προκαλώντας την γκρίνια των υποστηρικτών του. Έλεγε ότι επέλεξε συνεργάτες στην βάση των προσόντων τους και όχι στη βάση των συμπαθειών του. Σημείωνε ακόμη ότι «στέγνωσε την ψυχή του, για να κυβερνήσει την Ελλάδα.» Και οι βάσεις τις οποίες έθεσε πριν 50 χρόνια, «γλύτωσαν» την Ελλάδα από εμφυλίους πολέμους και ακραίες πολιτικές συγκρούσεις, έστω και αν τα λάθη και οι λαμογιές, ποτέ έλειψαν.</span><span style="font-family: sans-serif; font-size: 12pt;"></span></p><p class="yiv7522563756ydpc6813ed7msonormal" style="background-color: white; color: #1d2228; font-family: "Helvetica Neue", Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 13px;"><span lang="EL" style="font-family: Sans; font-size: 16pt;">Το μεγάλο στοίχημα για τον Νίκο Χριστοδουλίδη, ακούει στο όνομα, εκσυγχρονισμός της Δημόσιας Υπηρεσίας, ώστε να σταματήσουν τα φαινόμενα διαπλοκής και διαφθοράς. Θα πρέπει να μετατραπεί σε ένα νέο Ηρακλή, ο οποίος θα σκοτώσει την Λερναία Ύδρα και θα καθαρίσει τους Στάβλους του Αυγεία. Το εγχείρημα σήμερα, διέρχεται μέσα από την σύγχρονη τεχνολογία, η οποία δεν σταματά στην απλή χρήση των υπολογιστών, αλλά απαιτεί την χρήση της τεχνητής νοημοσύνης, ακόμη και νεώτερων τεχνολογιών. Πέραν από τα άψυχα μηχανήματα, χρειάζονται άνθρωποι με γνώσεις, ικανότητες και κυρίως με τιμιότητα. Θα πρέπει να τεθούν ξεκάθαροι κανόνες, χωρίς αμφισημίες και σκιές, τόσο για τις προσλήψεις, όσο και τις προαγωγές στο δημόσιο. Καλό είναι να προχωρήσει και ο ανασχεδιασμός της Δημόσιας Υπηρεσίας, με την προοπτική της επόμενης 30ετίας. Με απλά λόγια να καταργηθούν θέσεις και υπηρεσίες και να δημιουργηθούν νέες, σύμφωνες με τις σύγχρονες ανάγκες. Πέραν από όλα αυτά, ο Νίκος Χριστοδουλίδης, θα πρέπει να ξαναδιαβάσει τον «ηγεμόνα» του Μεγάλου Φωτίου και σίγουρα θα βρει τον δρόμο για μια νέα Κύπρο.</span></p>PANAYIOTIS KAPARIShttp://www.blogger.com/profile/08441288163896300644noreply@blogger.com0